Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

σε σένα.

766.



Θα γυρίσω στην επόμενη θάλασσα, θα βρέξω λιμάνι, λαγόνια, στήθος, στόμα
Λέν πως ερωτικά είναι τα βράχια στους κόλπους της θάλασσας και της γυναίκας
Λέω πικρές πως είν οι φλόγες που δε σβήνουν
Λές πως πικρές είναι κι οι στάχτες, σαν όλα τελειώνουν
Μα τέλειωσες πολύ νωρίς να πιστεύεις
Και τέλειωσα πολύ νωρίς να περιμένω.
Έγινα οδοιπόρος κι έγινες ροβινσώνας.
Έγινα δρόμος κι έγινες κήπος
Και δε συναντηθήκαμε παρά στα βήματα που φύτρωσαν χορτάρια, για λίγο, μιαν άνοιξη.


ελένη κονδύλη.‏2009‏‏-‏03‏‏-‏15‏

13 σχόλια:

marayia είπε...

Μιλάει από μόνο του! Τι να πω εγω..
Υποκλίνομαι στο λόγο σου Λενάκι .
Πολλά φιλιά και να έχεις μια όμορφη Κυριακή :-)

Unknown είπε...

είμουνα στη γιορτή για το σωκράτη ξένο! μόλις γύρισα, περάσαμε υπέροχα... και σε σένα καλό βράδυ!

anepidoti είπε...

υπέροχο, παυλίτσα, αληθινά όμορφο!
με παραξενεύεις με τους τόσο διαφορετικούς τρόπους που γράφεις, ευχάριστα βέβαια...
αν τόβλεπα κάπου δεν θα καταλάβαινα πως είναι δικό σου..υπέροχο και αλλιώτικο!

Unknown είπε...

ανεπίδοτη, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, και σένα και τη λιακάδα.
να πω κάτι, με κίνδυνο να χαρακτηριστώ ότι το καβάλησα το καλάμι;
νομίζω πως αγκαλιάζω τους ανθρώπους πιο πολύ γράφοντας ή μιλώντας γι'αυτούς...

υγ. πάλι μαμακκακίες είπα.

Μηθυμναίος είπε...

Όχι, Ελένη, δεν λες "μαμακκακίες".
Μας αγκαλιάζεις με τα λόγια σου...

Πάλι δεν τα κατάφερα να σε απολαύσω. Τι κρίμα...

happypepper είπε...

και είναι όμορφα
χορταριασμένη η άνοιξη,
πνιγμένη στα χαμόμηλα
και τις παλιές ελιές.
Και οι παπαρούνες,
ενοχλητικά να μας γοητεύουν
παλεύοντας τα χορτάρια
στην πρωινή δροσιά.

Coco είπε...

και τώρα ένα χαϊκού που σ΄αρέσουν! τα χαϊκού!

ποδήλατο -
σκόνη στο δρόμο -
ιδρώνω!

ξέφυγε μια συλλαβή, πειράζει;
φιλιά :)

kanenas είπε...

Καλώς σε βρήκα. Το όνομα σου είναι – η Ελένη;
Επιτέλους άνοιξη. Αυτό νιώθω, αυτό σου λέω.

Unknown είπε...

geiα, είμαι πτώμα και είμαι ακόμη στο γραφείο...
το χαϊκού της κοκό, οι γριές ελιές του χάππυ πέππερ, με τα πένα πί, ο νέος φίλος, ναι, η ελένη εγώ είμαι, η μένη που χαμογελάει και δε βήχει πια, ο καλοντυμένος που με σιγουρεύει ότι δε γράφω μακκακίες...
αφήστε, είδα κι έπαθα να γράψω αυτές τις γραμμές. όλα ανάποδα τα έγραφα...
περιμένω να με πάρει ταξί να μη με φαν οι λύκοι εδώ που είμαι...

roula karamitrou είπε...

ΖΗΛΕΥΩ!
καλημέρα σας
η τσουράπω :)

Unknown είπε...

βρες μου το τσουράπω και δόστο μου πίσω. εγώ αλλιώς σε λέω (μεταξύ μας)...
χε χε και καλημέρα ρουλιώ!

Ένας εκ των Δυο! είπε...

Πικρό.
Έξοχο δηλαδή.

Unknown είπε...

ναι, είναι κάτι σαν πιάτο. εξοχικό που λένε, χα χα χα!