Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

φιλία......;

μόλις έσβησα αυτό που έγραφα, τη γλυτώσατε.
μα συνεχίζω, γιατί είμαι σε απορία.
ένα μεγάλο 'ΓΙΑΤΙ;΄ έχει κατακάτσει μέσα μου, και δρομολογεί κάτι μεταξύ απογοήτευσης και ελέους.
να μη σας τα πολυλογώ, ναι, ξέρετε, είμαι φλύαρη. με λόγια πολύ θετικά αντιμετώπιζα το φίλο μου Χ, είτε μπροστά σ' αυτούς που τον αγαπούσαν, είτε, κυρίως, μπροστά σ' αυτούς που δεν τον θεωρούσαν καλόν, όπως τον θεωρούσα εγώ.
σε κάποια στιγμή της ζωής μου, χρειάστηκε κάποιος να με υπερασπιστεί. το έκανε αυτός ο φίλος.
χτες όμως έμαθα πως ο ίδιος αυτός φίλος μου με εκτόπισε από κάπου, κι αυτό είχε πολύ σημαντικές συνέπειες για μένα, αρνητικού τύπου.
το πρώτο που έγινε όταν το έμαθα είναι να μείνω άναυδη. σαν να μου μίλαγαν σε ξένη γλώσσα.
στη συνέχεια στεναχωρέθηκα πολύ, γιατί σκέφτηκα ότι δεν υπάρχουν φίλοι. σκεπτόμουν: αν αυτός που τον θεωρούσα φίλο τόσα χρόνια έκανε κάτι τέτοιο, σημαίνει πως δεν έχω κανένα φίλο, ή δεν πρέπει να έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν.
ίσως.
τι θα κάνατε στη θέση μου; δύσκολο.

και μετά κάθησα και σκέφτηκα. με μια λέξη: αγάπαγε το φίλο σου με τα ελαττώματά του...
έτσι δε λέει ο λαός;
η φιλία είναι ιερό πράμα. μα είναι και ανθρώπινο. ατελές. που οδηγεί λοιπόν κάπου, γιατί πουθενά δεν είναι τελειωμένο.
οδηγεί στην αγάπη, που κι αυτή, επειδή δεν είναι ανθρώπινη ίσως, είναι δύσκολο να φτάσεις μέχρις εκεί.
εκτός κι αν σε βοηθήσει κάποιος που σε ξεπερνάει.

χριστούγεννα έρχονται...
γεια. πάω να κοιμηθώ
να ονειρευτώ
πως είμουν πλούσιος
κι είχα χρυσή καρδιά...

ο δρόμος πολύς.
τα χριστούγεννα μακριά, όμως έρχονται.
πού θα είμαι εγώ τα χριστούγεννα; εσείς;





Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Υεμένη.

το νοτιότερο κομμάτι μιας περιοχής γνωστής για τη σοφία της, το εμπόριό της, τα τοπία της, την απίθανη αρχιτεκτονική της, μιας περιοχής Ευδαίμονος...

μόχθος ανθρώπων και μόχθος αιώνων...

ε, να μη σας τα πολυλογώ, ο θάνος πετούρης, ειδικός στη σύγχρονη υεμένη, θα μας μιλήσει για το μυθικό αυτό μέρος του κόσμου।την έχει περπατήσει, την έχει μελετήσει, την έχει αγαπήσει।

την Τετάρτη 14Δεκεμβρίου, ώρα 7μμ, στο Ιωνικό Κέντρο, Λυσίου 11στην Πλάκα, η έκπληξή σας δεν είναι νομίζω πραγματικά ευχάριστη...

ελάτε।

την εκδήλωση συνδιοργανώνουν

η Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Σπουδών Μέσης Ανατολής και

το Ιωνικό Κέντρο


Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

στο πετραχείλι της ροδιάς
ο κρύος αέρας
ομολογεί
άνοιξη.

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

παρατήρηση δημοσιογράφων

σήμερα πήρα ταξί, κι άκουγα ραδιόφωνο.
σήμερα με πήρε ένας φίλος με αυτοκίνητο παρακάτω, κι άκουγα ραδιόφωνο.
είδα τηλεόραση για λίγο το μεσημέρι κι έλεγε τα ίδια.

κάποιος προπονητής ασελγούσε πάνω σε παιδιά και τολμούσε να λέει ότι ήταν με τη συγκατάθεσή τους!
παντού μιλούσαν για το φρικτό γεγονός.
εντυπωσιάστηκα ωστόσο από μια παρατήρηση που την άκουσα από πολλούς δημοσιογράφους: απορούσαν λέει πώς η γυναίκα του δεν είχε καταλάβει τίποτα, ή έτσι έλεγε, άρα τον κάλυπτε.
κανείς δεν ελεγε για τους γονείς που δεν είχαν καταλάβει τίποτε.
αυτό μου φάνηκε πολύ εντυπωσιακό। όχι ότι είμαι σίγουρη, ώ μη γένοιτο, ότι θα το καταλάβαινα αν συνέβαινε σε δικό μου παιδί, όχι। αλλά είναι πολύ πιο σημαντικό ένας γονιός να κοιτάζει τη διαγωγή του παιδιού του, τις αναφορές τους, το φέρσιμό του, παρά το τι θα μπορούσε ή όχι να έχει καταλάβει η σύζυγός του।

το πιο σημαντικό είναι να βλεπουμε με προσοχή την αλλαγή στη διαγωγή του παιδιού μας, παρά να βλέπουμε το κάρφος και να θεωρούμε κακό δικαστή τη γυναίκα του καθάρματος.

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

ο Καζαντζάκης και ο Φαρτζ αλ-Χάικ

Το Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρνων Ασιατικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών
Σε συνεργασία με την
Ελληνική Επιστημονική Εταιρία Σπουδών Μέσης Ανατολής
Σας προσκαλεί σε εκδήλωση με θέμα:


“Καζαντζάκης και Φαρτζ αλ- Χάικ”


Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011, ώρα 7μ.μ στο Νέο Αμφιθέατρο Πανεπιστημίου Αθηνών,
Προπύλαια (Πανεπιστημίου 30).

Παρουσίαση του βιβλίου της Sophie Nikolaides-Salloum, Méditerranée, terre et femme.

Θα μιλήσουν οι:

κα Sophie Nikolaides-Salloum, συγγραφέας και καθηγήτρια Πανεπιστημίου St- Esprit Λιβάνου,
κα Ε।Κονδύλη, αν. Καθ. Πανεπιστημίου Αθηνών
Δρ κ. Μπ. Δερμιτζάκης
κ. Ρόνι Μπουσαμπά, φιλόλογος
κα Σουάντ Νεϊράτ

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

ένα παιδί μετράει τ' άστρα και μας μαθαίνει το βλέμμα πάνω μας.

παιδιά, όποιος ενδιαφέρεται, καλό είναι να κοιτάξει το παρακάτω: τι σημαίνει 'αυτοσχεδιασμός' και χορός;
εγώ που είμαι άσχετη μιλάω για βλέμμα και για θάρρος. αυτά τα δυο με εντυπωσίασαν στην πιθανώς αυριανή σας καθηγήτρια: ένα μικρό κορίτσι με τη λεβεντιά της αραβοσύνης και την ευαισθησία της γυναίκας, με τη σοβαρότητα και την ευθύτητα της νιότης που χαράζει δρόμους:

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ DIANA SABRI

IMPROV-COMPOSITIONS

ΣΤΟ SERESTA DANCE STUDIO, ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ.

Το IMPROV COMPOSITIONS απευθύνεται σε χορευτές, ηθοποιούς και όσους τους ενδιαφέρει η κίνηση και ως στόχο έχει τη διερεύνηση της δομής του αυτοσχεδιασμού ως προς τη δημιουργία της σύνθεσης.

Ο νέος κύκλος μαθημάτων θα εξελιχθεί σε δύο σκέλη. Αρχικά θα εστιάσει στην κινητοποίηση εσωτερικών ερεθισμάτων ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα σειρές κινήσεων και κατεύθυνσης εντός του χώρου, καθώς επίσης και στην περαιτέρω άρθρωση της κινησιολογικής δυναμικής. Στη δεύτερη ενότητα θα γίνει μία προσέγγιση στον σωματικό διάλογο μεταξύ των συμμετεχόντων στον χώρο. Αναλυτικότερα θα επικεντρωθεί στο σόλο και στην ικανότητα του να επικοινωνεί με άλλους, στην οικεία σχέση ντουέτου και στις πιο περίπλοκες σχέσεις σε τρίο και κουαρτέτο.

Τα μαθήματα θα προσφέρουν στους συμμετέχοντες την ελευθερία να προσαρμόσουν τις ιδέες τους και να παρουν τις δικές τους αποφάσεις στις διαδικασίες, εστιάζοντας στη χρήση του χώρου, χρόνου και στην κατασκευή του νοήματος ώστε να φέρουν ζωή στις ιδέες τους με όποια μορφή ή στιλ επιθυμούν.

Για περισσότερες πληροφορίες:

6979784363 dianasabri@hotmail.com

Η Ντιάνα Σάμπρι διερευνά τον αυτοσχεδιασμό στο χορό χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέσα, όπως το θέατρο, τη μουσική και τις εικαστικές τέχνες. Ο αυτοσχεδιασμός είναι πυρήνας στη διαδικασία της δουλειάς της. Συνεχίζει να χρησιμοποιεί μια διεπιστημονική προσέγγιση στη χορογραφία και στηνperformance, εστιάζοντας σε διαφορετικά κοινωνικά θέματα, συνδέει τη θεωρία με την πρακτική της.

Ξεκίνησε τις σπουδές της σε Παραστατικές Τέχνες [BA Hons] στο De Montfort University, Λέστερ - Αγγλία. Συνέχισε την εκπαίδευσή της στο σύγχρονο χορό με την Στέλλα Ζάννου [Χορογράφος της ομάδας Smack Dance Company] και στο κλασικό μπαλέτο στη σχολή Sara Jane Hayden School στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Roehampton University, Λονδίνο -Αγγλία, στο Σύγχρονο Χορό [BA Hons] και τελείωσε το μάστερ της στη Χορογραφία στο Dartington College of Arts, Ντέβον -Αγγλία.

Έχει διδάξει χορό και αυτοσχεδιασμό στον Ερυθρό Σταυρό [Αθήνα, 2007] και στο Cati Dans studio[Κωνσταντινούπολη, 2010 - 2011]. Έχει δουλέψει με την Σοφία Σπυράτου [Χορογράφος της ομάδας Χοροθέατρο Ροές] 2009, την ομάδα CScape Dance Company [Κορνουάλη] 2009, και παρουσίασε τοRock Steady στο BIPOD 2011 [Beirut International Platform of Dance, Βυρητός -Λίβανος]. Έπαιξε βασικό ρόλο στην ταινία Ibn Battuta του σκηνοθέτηΤariq Teguia [Ελλάδα -Λίβανος] 2010 - 2011, και συμμετείχε στο Return to Sender - Mail Art Project της Kathleen Bitetti στο London Biennale 2010. Αυτή την περιόδο, η Ντιάνα δουλεύει πάνω στην καλλιτεχνική της έρευνα Pistachio - Φιστίκι [2011 -2012].

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

έχετε πέντε φράγκα; όχι, δεν έχω.

μπα, και χειρότερη πρέπει να ήταν η απάντησή μου, ενώ στο βάθος μου η σκέψη ήταν: έτσι ψυχρή κι αντιπαθητική που μου φαίνεσαι, δε σου δίνω.

θα 'χουν περάσει 30 χρόνια από τότε: κοίταζα τις βιτρίνες στις βρυξέλλες, και να 'σου μια κυρά και μου λέει: μου δίνετε 5 φράγκα; ας πούμε 5 ευρώ, δλδ δεν ήταν και τελείως ευκαταφρόνητο το ποσό. κι εγώ, με απόλυτη ψυχρότητα και αντιπάθεια, της είπα όχι.

το συζήτησα αυτό με τον πατέρα βασίλειο κριβοσέιν, τον αείμνηστο αρχιεπίσκοπο των ρώσων, αυτόν που όταν ερχόταν στο πανεπιστήμιο, ενέπνεε τέτοιο σεβασμό, που όλοι οι βέλγοι σκίζονταν ποιος θα τον μεταφέρει, τι θα ακούσει, κλπ. αυτός με συμβούλεψε πάντα να δίνω, έστω ένα ελάχιστο τίποτα, 'για να μη σκληραίνει η καρδιά, είναι μια πονηριά αυτό', μου είχε πει γελώντας.
τον άκουσα χρόνια, μα τώρα τελευταία, είναι αλλιώς. πολλά τα θέματα, λίγη προσοχή στους γύρω.
τις προάλλες ανέβαινα προς τον ευαγγελισμό. να μια φιγούρα πάνω σ' ένα παγκάκι. παντελόνι, που κάμισο και σακάκι έκρυβαν ένα γυναικείο σώμα που δυσκολευόσουν να το καταλάβεις γυναικείο. ένα σώμα αδυνατισμένο στο φουλ από την πρέζα. το αδύνατο πρόσωπο φαινόταν μάλλον ψέμματα να λέει: 'πεινάω, δώστε κάτι να φάω'.
όχι, δεν έδωσα, ήμουνα βιαστική. το μυαλό μου με δικιολογούσε: τι να της δώσεις, τη δόση της θέλει να πάρει, τι να γίνει, ...
η διδασκαλία του πατρός βασιλείου μου ήρθε και πάλι στο νου. σκέφτηκα ουσιαστικά τον άνθρωπο που ήταν εκεί, σκέφτηκα ξανά χωρίς να απορρίψω την ηλίθια σκέψη μου γύρω από την πρέζα κλπ, και αφού την είχα προσπεράσει, διέσχισα το δρόμο και πήγα απέναντι όπου υπάρχουν μια σειρά μαγαζάκια, φαγάδικα, κλπ κλπ. μπήκα σε ένα φούρνο. πόσο έχει αυτό; τι είναι εκείνο; έχετε τάδε; δε μου γέμισε το μάτι, πήγα δίπλα, και δίπλα, και δίπλα. κατέληξα λίγο πιο πάνω, κι έδωσα το αστρονομικό ποσό των 4 ευρώ και πήρα μια αλμυρή και μια γλυκιά πίτα, κι ένα νερό. χαρτοπετσέτες και τα συναφή. γύρισα πίσω, και γυρνώντας ξαναδιέσχισα το δρόμο λοξά κατευθυνόμενη προς την γυναίκα που καθόταν στον πάγκο.
πριν προλάβω να μιλήσω, το βλέμμα της φωτίστηκε και με βοήθησε να της πω:
είπες ότι πεινούσες, κι εγώ λοιπόν σου έφερα αυτό. ελπίζω να σου αρέσει.
μου έκανε εντύπωση πως γι' αυτήν οι άνθρωποι δεν ήταν απλώς περαστικοί. η τύπισσα ήταν σαν να κατάλαβε από την αρχή ό,τι παίχτηκε μέσα μου. και προφανώς αυτό τη συγκίνησε. το ευχαριστώ της ήταν τέτοιο που με γέμισε χαρά.
με έκανε να σκεφτώ πως πέρα από το φαγητάκι, η γυναίκα αυτή, βλεποντας αυτή την ελάχιστη διαδρομή που έκανα για χάρη της, συγκινήθηκε.
ίσως και για τις δυο μας μαλάκωσε η καρδιά.
αυτή με βοήθησε να εμπαιδώσω καλύτερα αυτό που έλεγε ο αείμνηστος πατέρας βασίλειος κριβοσέιν...

ο κριβοσέιν έμενε πάνω από τη ρώσικη εκκλησία, απέναντι από το χίλτον βρυξελλών. τότε τουλάχιστον, σήμερα δεν ξέρω, ήταν η γειτονιά για τις ακριβές πόρνες: κυκλοφορούσαν σε πανάκριβα αυτοκίνητα και φεύγανε με τον πελάτη προς άγνωστη κατεύθυνση. πολλές ζούσαν διάφορα δράματα. χτυπούσαν όποια ώρα κι αν ήταν το κουδούνι του πατρός βασιλείου, κι αυτός κατέβαινε και άνοιγε την εκκλησία.
τον μάλωναν οι διάφοροι από την επιτροπή της εκκλησίας, λέγοντας: αν θέλετε να σας σκοτώσουν, κάντε ό,τι θέλετε, μα όταν ανοίγετε εδώ, μπορέί να κλέψουν την εκκλησία!
κι εκείνος κουνούσε το γεροντικό κεφαλάκι του πως 'ναι ναι μα όταν κάποιος έχει ανάγκη τι να κάνουμε'....

τι λέω τώρα...

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

παιδί σε λύκειο κυνηγάει με σπαθί.

καλημέρα, είναι μητέρα τριών παιδιών, όσοι μπαίνετε εδώ μέσα το ξέρετε. το πιο μικρό παιδί μου με οδήγησε πιο κοντά στο σχολείο. έτσι βρέθηκα στο σύλλογο γονέων, σε δραστηριότητες γύρω από τα παιδιά και το σχολείο. πήγαινα σε καθημερινή βάση στο σχολειό, γνώριζα όλα τα παιδιά. με γνώριζαν κι αυτά κι οι γονείς τους, είχα μάλλον κερδίσει την εμπιστοσύνη τους και εύχομαι να είναι όλα πάντα καλά.
σε κάποια φάση ήρθε ένας πατέρας, μη γνωρίζοντάς με πολύ είχε ωστόσο την ειλικρίνεια να μου μιλήσει για το παιδί του.
προσωπικά, εκτός από να τον ακούσω, δεν κατάφερα τίποτα. μια χρονιά ή δυο αργότερα, το παιδί απολυθηκε για πάντα από το συγκεκριμένο σχολείο.
περίπου τότε, μαθητής ήταν κι ο Χ. ερχόταν ατιμέλητος, απεριποίητος, κουνιστός, καμιά φορά με λίγο μέικάπ. γινόταν της μουρλής σε όποια τάξη έμπαινε μέσα. τα παιδιά τον κορόιδευαν.
όταν κάποιος καθηγητής τον πέταξε έξω λόγω της φασαρίας, δε θα ξεχάσω τον μέλλοντα τραβεστί κατά πάσα πιθανότητα, να λέει:

με πετάς έξω έ; μου λές πού να πάω; οχιά! ε οχιά!

ασφαλώς και δεν ήταν οχιά η συγκεκριμένη καθηγήτρια. άσχετα απ' αυτό, ο δεκατετράχρονος έβγαζε την κραυγή της εκγατάλειψης: δεν είχε αποκούμπι πουθενά.

με το διευθυντή του σχολείου πήραμε τηλέφωνο κοινωνικές υπηρεσίες. δε βγάλαμε τίποτα.
ο καθηγητής των θρησκευτικών, ένας παππάς, ανέλαβε να πάει σπίτι του, να μιλήσει με την οικογένεια.
η οικογένεια ήταν αποφασισμένη: σε λίγο θα έχανε κάθε επαφή με τον μέλλοντα παραβάτη, και το περίμενε πώς και πως. τι να τον κάνουν τον παππά; τους δυσκόλευε τον καιάδα που είχαν ήδη ετοιμάσει, μαζί με την κοινωνία, γι' αυτό το παιδί.

όλα τα παιδιά, παιδιά μας είναι.

έμαθα κι άλλα. ο πρώτος παραβάτης τον οποίο ανέφερα, στο δημοτικό, είχε φοβερίσει κοριτσάκι να μη μιλήσει, βάζοντας το κεφάλι της στην οπή της τουαλέττας! στην ερώτησή μου αν το είπαν στη μαμά ή τον μπαμπά, η απάντηση ήταν: είχαμε φοβηθεί τόσο που κανείς δεν είπε τίποτε.

τώρα, αν φύγουμε από τη λεπτομέρεια και πάμε στο ψητό, τι βλέπουμε; ένα φούρνο εκκολαπτόμενων βομβών. βόμβα για την κοινωνία είναι παιδιά που κανείς δεν πλησιάζει στη σωστή διάσταση της κραυγής τους.

τι έχουμε τώρα; έναν έφηβο με σπαθί. ένα σπαθί νίντζα, απ' αυτά που βλέπεις στο άβαταρ, στα γιαπωνέζικα κόμικς. ο νεαρός σαμουράι κυνηγάει ενήλικες. θα μπει ίσως για θεραπεία και μπορεί να το ξεπεράσει εντελώς και να γίνει μια χαρά άνθρωπος όταν μεγαλώσει.
ΌΜΩΣ ΚΑΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΤΟ ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ.
πόσο φορτώνεται ένα παιδί που ξυπνάει το πρωί, ίσως παίζει η τηλεόραση και γκαρίζουν πεντακόσιοι εκφοβιστές λέγοντας ότι παντού βασιλεύει η αδικία, όταν η ύφεση μας έχει παρασύρει κάτω από το μηδέν, ότι πρέπει να φοβόμαστε. πώς αντιδράνε γονείς που μπορεί να έχουν χάσει τη δουλειά τους, ή που διερωτώνται τι φόρο θα πληρώσουν, πού θα τα βρουν, τι θα κάνουν, ποιο λογαριασμό θα πρωτοπληρώσουν... ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ, ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ, ΚΑΙ Η ΒΙΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΒΕΒΑΙΌΤΗΤΑ Η ΟΠΟΊΑ ΔΙΔΆΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑΧΟΘΕΝ.
για να μην πω, τι μπορεί να έχει συναντήσει το παιδί και μέσα στο σχολείο. και έξω από το σχολείο. γύρω του.

κατά τα άλλα, ψυχολόγους, έχουμε.
σωρηδόν. δε γνωρίζω την κατάρτιση για το κάθε κομμάτι.
γνωρίζω πάντως πως ξεχειλίζει η ανεργία στον τομέα τους.
αντίθετα, νομίζω οι ψυχίατροι έχουν ήδη πολλή δουλειά, γιατί, τα πράγματα, χωρίς έλεγχο, οι ανθρώπινες ομάδες που γίνονται όλο και πιο ευπαθείς, δεν έχουν στήριξη,
ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ.
μιας και οι φυλακές όχι μόνο δε χωράνε, αλλά, ως γνωστόν, είναι σχολεία που μπαίνεις μαθητής και βγαίνεις δάσκαλος,
σε λίγο, το σκεφτήκατε;
ΠΏς ΘΑ ΕΊΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ;

ΠΌΣΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΘΑ ΞΕΚΟΛΛΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΡΑΦΟΥΝ ΕΠΆΝΩ ΜΑΣ;

ΕΤΟΥΤΑ ΕΔΩ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΚΑΚΙΆ ΣΚΟΥΡΙΆ ΔΕΝ ΠΙΆΝΟΥΝ....

στα χέρια αδικημένων και εκφοβισμένων παιδιών, ετούτα εδώ τα μάρμαρα, σ' αυτή την πατρίδα που πληγώνει κάθε μέρα περισσότερο, είναι πέτρες στο σύνταγμα. πέτρες στα σχολειά. στο δρόμο, και κυρίως στο μέλλον.






Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

ο δάσκαλος και η τιμωρία

είχανε γίνει μαλλιά κουβάρια.
και δεν έφτανε μόνο αυτό, αλλά και όλοι γύρω τους είχαν πολωθεί. πέφτανε οι μπουνιές ανάμεσα στους δυο, και οι άλλοι όλοι, μαζί με τον έναν ή τον άλλον, τρώγονταν για την αδικία.
το θέμα ήταν το ποδόσφαιρο.
στο διάλλειμα της σχολής, στο ματς, μια στραβοτιμωνιά από κάποιον, ένας λόγος παραπάνω, και δυο συμμαθητές, και μάλιστα μαθητές εκκλησιαστικής σχολής, πιάστηκαν στα χέρια, το πράμα πήγε μακριά και βρέθηκαν ως βρεγμένες γάτες μπροστά στο διευθυντή.
νέκρα.
οι έφηβοι δε μιλούσαν πια
μαι αυτός που έπρεπε να μιλήσει για να δει πού είναι το δίκιο και πού το άδικο, δε μιλούσε επίσης!
πάγος.
αφού έμειναν έτσι για κάμποσο διάστημα, όσο να γίνει τεταμένη η ατμόσφαιρα,
ο διευθυντής τους επέπληξε για τη βία που έδειξαν, τους είπε ότι η τιμωρία θα είναι σοβαρή, και τους έστειλε στην τάξη τους.

ναι, η τιμωρία ήταν αξέχαστη:
ο διευθυντής του σχολείου δε θα έτρωγε φαγητό για ένα μήνα.
αυτή ήταν η τιμωρία των μαθητών!!!
να μένει νηστικός ο διευθυντής.
το μάθημα και η τιμωρία ήταν όντως μεγάλη.
σιγά σιγά κατάλαβαν και το νόημα για το ποιος θα είχε δίκιο ή άδικο.
και τα παιδιά πρόσεχαν όλο και πιο πολύ να μην κατατρακυλήσουν στη βία.

τι δάσκαλος!
σήμερα είναι του αγίου Νεκταρίου.
αυτός ήταν ο διευθυντής της ριζαρείου σχολής, ο εκπληκτικός δάσκαλος.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

ένα καφεδάκι και μπλα μπλα για την αραβική ποίηση

λοιπόν, όστις θέλει καφεδάκι, παρεούλα, σ' αυτή τη χειμωνιάτικη κυριακή απόγευμα, καφενεδάκι κοραής, οδός σκουφά και ιπποκράτους, γύρω στις 6 με 6μιση, θα κουβεντιάσουμε για τη σύγχρονη, ή και την πιο παλιά, ή και τις σχέσεις τους, τέλος πάντων, για κάτι τόσο μα τόσο ενδιαφέρον θέμα: αραβική ποίηση. θα είμαι εκεί να αναφέρω ό,τι μου έρχεται στο κεφάλι! (εντάξει, έχω γράψει κι ένα βιβλιαράκι σχετικό εισαγωγή στη λογοτεχνία των αράβων, ήταν ελληνικά γράμματα, τώρα θα βγει σε άλλες εκδόσεις, και ένα βιβλίο για τον αγαπημένο μου άδωνη- από τη Συρία). ενδεχομένως να είναι και η πέρσα κουμούτση, μεταφράστρια αραβικής λογοτεχνίας και συγγραφέας. την ευγενική πρόταση έκανε ο γιάννης ρουσιάς, αυτός φταίει για όλα, του λέω ευχαριστώ!

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

'είναι για να γα@%$$$$$$με καλύτερα τα κορίτσια κυρία!'

-ΙΙΙΙ!!!!!! ναι, έτσι μου είπε!!!!
το τέρας!
το σκηνικό είναι το εξής: είμαι καθηγήτρια στο γαλλικό ινστιτούτο παράρτημα πλατεία αμερικής (έχει κλείσει τώρα, ήταν πολύ όμορφα και εκλεκτοί οι συνάδελφοι), οι τάξεις μικρές, κι εγώ στην πόρτα μέχρι να βγουν όλοι οι μαθητές.
περνά κι ένας πανύψηλος δεκαπεντάρης που μοιάζω νάνος μπροστά του.
-πώ πω ύψος τα παιδιά!, λέω εγώ. κι αυτός μου απαντάει με τον τίτλο.
έγινα ράκος.
μεταβλήθηκα σε ερινύα εναντίον του εαυτού μου που το άφησα έτσι, και, φυσικά, δεν το ξέχασα.
ήθελα να ισοπεδώσω το όντως θρασύτατο αυτό παιδί.
είχα μπει για μια αναπλήρωση στην τάξη τους.
την επόμενη χρονιά τον είχα στην τάξη μου.
το θυμόταν κι αυτός, προφανώς, κι ήταν έτοιμος για την καζούρα.
ΑΛΛΑ, ήμουνα έτοιμη κι εγώ. μόλις τόλμησε κάτι να μασουλίσει ανάμεσα στα δόντια του, τον κατακεραύνωσα με τέτοια μαεστρία, που φοβόταν και τη σκιά του μέσα στην τάξη.
για να ακούσει μια καλή κουβέντα έπρεπε να ιδρώσει ο δόλιος... και ΠΟΤΈ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΑΠΌ ΜΕΝΑ.
επειδή σα δασκάλα είμαι μάλλον αυτοδίδακτη, ενώ όλοι έβαζαν κείμενα από περιοδικά, εγώ, παλιομοδίτισα, έβαζα κείμενα λογοτεχνίας και ερωτήσεις σ' αυτά.
σε κάποια φάση, ζήτησα να δώ τη μητέρα του. είπα στη διευθύντρια να βάλει τη γραμματέα της να την καλέσει.
η γυναίκα ήρθε έντρομη, κι άρχισε να μου λέει ότι τι παιδί είναι αυτό, πόσο τους έχει στεναχωρήσει, και του το λένε να διαβάζει κι αυτός δε διαβάζει, κλπ κλπ, αλαφιασμένη, πιστεύοντας τι θα της ξεφουρνίσω.
της είπα ότι καταλαβαίνω την αγωνία της.
ο έφηβος δίπλα, ήδη σε δυσάρεστη θέση.
κι εγώ της είπα: γι' αυτό, όπως καταλαβαίνετε, σας κάλεσα. έχω ένα ζήτημα με τον ΧΧΧ.
(πάγος από όλους).
θα σας δείξω.
και βγάζω το γραπτό του.
εξηγώ: ο βαθμός του όπως βλέπετε είναι πολύ μέτριος.
--... ναι, εγώ του το λέω, ... ψελλίζει η μαμά.
και μετά εγώ λέω:
ο βαθμός του είναι ο καλύτερος στην τάξη. κανένα παιδί δεν απάντησε με τέτοιο τρόπο στη λογοτεχνία. αυτό με κάνει να σας παρακαλέσω για το εξής:
το παιδί αυτό έχει δυνατότητες που πρέπει να σεβαστεί. να του το πείτε!
...
ξέρετε τι έγινε μετά;
το πιο γλυκό αγόρι, το πιο ευγενικό σχεδόν απίστευτο, ήταν αυτό το αγόρι.
το σκίσιμο που έκανε στην τάξη;
δεν περιγράφεται.
τον έβλεπα για χρόνια. δεν ήταν ψηλός μόνο για να ... χμ χμ. είχε γίνει ένας μίσχος που άνοιγε τα φτερά και τα πέταλά του με αγάπη και με ελπίδα...

το παλιόπαιδο! με πήραν τα ζουμιά. ας έχει καλό!

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

άτιτλο

Ασώματα νερά

Και πνίγομαι

Κοιτάζοντας.

2011-09-21 ελένη κονδύλη

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

ποιανού είναι; μ' αρέσει.

και μια αδερφή σου τώρα,
με το κατάρτι ολόσωμο
στης μέρας το κατώφλι
την ανεμόσκαλα έφερε, πάντα στον ίδιο βράχο.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

la désillusion και πώς μεταφράζεται.

ήδη τσακώθηκα μια φορά, όταν είδα τις εικόνες του καντάφυ. στεναχωρήθηκα. κανείς δεν πρέπει να πεθαίνει έτσι.

και μέσα μου είμουνα ούτως ή άλλως εκεί που δεν πάει άλλο.

ένα χαζογύναικο με τρία παιδιά και τσέπες άδειες σε μια χώρα που αφανίζεται;

και το πρωί το μοιρολόι για τον άραβα που δολοφόνησαν στις 6 οκτώβρη, και θα μπορούσε να είναι δικό μου παιδί. κλάματα. το δικό μας μικρό, είναι ο αλέξανδρος, κι έγινε εξέγερση πάνω στο κορμάκι ενός έφηβου που πέθανε από σφαίρα αστυνομικού.

σήμερα το έγκλημα μάς μεταφέρεται σχεδόν τρυφερά, ήπια, φοβισμένα: 'μεταφέρθηκε από το αίγλη του ζαππείου ένας άνθρωπος 53 ετών, δεν έφερε τραύματα -όπως είχαν πει μερικοί- και διαπιστώθηκε ο θάνατός του'.
σαν να προσπαθούσαν να ψελλίσουν όλοι: όχι, ας μη γίνει πάλι μακελλειό.
σωπαίνω άναυδη.
άναυδη μπροστά σ' αυτόν τον άνθρωπο που τέλειωσαν οι μέρες του 3 χρόνια πριν από τις δικές μου τις τωρινές.
άναυδη μρποστά στο βαθύ γεγονός που οφείλει να γίνει ΚΡΑΥΓΗ.

σχεδόν όλοι ευχαρίστησαν την παπαρήγα που είχε τέτοιο τόνο στη φωνή της συγκρατημένο και όχι λαϊκίστικο.

ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΕΣΩ ΟΛΟΥΣ, ΜΑ ΟΛΟΥΣ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΝΙΔΕΟ ΚΡΑΤΟΣ.
ΑΝΙΔΕΟ Ή ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ;

στις 28 και 29 Ιουνίου τα δακρυγόνα, τα χημικά, τα διάφορα, είχαν πνίξει την αθήνα. θυμάμαι τη γραμματέα της δουλειάς μας, που κάποια μέρα που δεν έριχναν χημικά, δεν ξέραμε τι να κάνουμε: ήταν αλλεργική και την πείραζαν ακόμη κι όταν εμείς οι υπόλοιποι δε χαμπαριάζαμε τίποτε.
φίλος μου και γιατρός, εκείνη την ημέρα, στις 28 ή στις 29, ο χρίστος στασινόπουλος είχε πάρει στο κέντρο επιχειρήσεων στη Γαδά, είχε δώσει όνομα και ταυτότητα ιατρού, και τους είχε πει ότι υπάρχει κίνδυνος ανακοπής καρδίας σε τέτοιες περιπτώσεις και πρέπει να σταματήσουν αμέσως τη χρήση χημικών. ποιος ξέρει, ελπίζω, κι άλλοι γιατροί να το είχαν κάνει. πάντως εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα είχε βγει ο βενιζέλος στη βουλή λέγοντας ότι τα ασθενοφόρα μπόρεσαν να επέμβουν γρήγορα και να δώσουν τις πρώτες βοήθειες στους ανθρώπους που είχαν παρουσιάσει αναπνευστικά ή άλλα προβλήματα.
μου είχε κάνει εντύπωση η αναφορά μέσα στη βουλή για τα δακρυγόνα.
μη σας πω ότι μου είχε θυμήσει δικά μου παιδικά χρόνια, ξέρετε ίσως πού αναφέρομαι.
ο στασινόπουλος στη συνέχεια, έστειλε μια επιστολή, την οποία παρέδωσε μέσω πρωτοκόλλου στον Ιατρικό σύλλογο, τον υπουργό υγείας, τον υπουργό προστασίας του πολίτη, τον πρόεδρο της βουλής. επεσήμαινε και κατήγγειλε την αλόγιστη χρήση χημικών ουσιών με τις γνωστές συνέπειες για την υγεία των πολιτών, και ζητούσε να σταματήσει η χρήση τους κατά την αντιμετώπιση των διαδηλωτών πολιτών.

τι να πούμε τώρα;

πόσο καιρό μπορεί κάποιοι ανεγκέφαλοι να λαμβάνουν υπόψη τους κάποιον που φωνάζει;
τίποτα δεν έμεινε ούτε απ' αυτά τα λόγια, ούτε από τα πλάνα διασυρμού, ούτε από το θάνατο του παιδιού;
εδώ;
τι έχουμε εδώ;
έναν άνεργο.
53 ετών.
έναν οικογενειάρχη.
53 ετών.
έναν άνθρωπο.
53 ετών.
έναν έντιμο πολίτη με συνείδηση, που ασκούσε περιφρούρηση.
53 ετών.

ντροπή.
παραίτηση.
αλήθεια.

τίποτα απ' αυτά.
όντως, η Ελλάδα αργοπεθαίνει.
σήμερα πέθανε πάνω της αυτός ο άνθρωπος.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑΦΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥ.

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Η Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Σπουδών Μέσης Ανατολής σας προσκαλεί στην εκδήλωση-συζήτηση με θέμα:
Συζήτηση για τον αραβικό πολιτισμό σήμερα.
Η κα Ελένη Κονδύλη και το κοινό θα θέσουν ερωτήματα στο τιμώμενο πρόσωπο που θα μας δώσει τις απόψεις του για το θέμα.
κύρια ομιλήτρια: Δρ Μπάσμα Ζερουάλι,
ιστορικός και ιστορικός πολιτισμών, με πλούσια διεθνή δραστηριότητα γύρω από το θέμα της πολυπολιτισμικότητας και τη σύγχρονη ιστορία. είναι πολύ ενδιαφέρον ότι η κυρία Ζερουάλι μελέτησε ιδιαίτερα το ρεμπέτικο, από κάθε ηχητική πλευρά του: την ιστορία του λαού της Μικράς Ασίας τον 20ο αιώνα, τα ελληνικά κείμενα με όλες τις παραλλαγές τους, τη μουσική τους.
η κα Ζερουάλι γεννήθηκε στο Μαρόκο, την άλλη άκρη της Μεσογείου, αγάπησε το ελληνικό πνεύμα, έμαθε άπταιστα την ελληνική γλώσσα, και φέρνει με την παρουσία της τον ελληνικό και τον αραβικό κόσμο πιο κοντά.

Δευτέρα 24 Οκτώβρη, ώρα 7 το απόγευμα
Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών,
οδός Καπλανών 6, 2ος όροφος.
(μετρό Πανεπιστήμιο, η Καπλανών είναι ο πεζόδρομος στη μέση του τετραγώνου Σόλωνος και Σκουφά, Σίνα και Μασσαλίας).

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

αφιερωμένο στον τίτο πατρίκιο

Θα δρομολογήσω τις ακοές της μνήμης σμήνος μύγες πάνω στα κουφάρια της φωνής.

Η φωνή

Μπήγει τα νύχια της στο νου

Την ανάγκη να απαλλαγώ τη μεταφέρω γράφοντας.

Γράφοντας και γνέφοντας στον καιρό να φύγει

Κι εσύ

Ο τίτος

Μιλάς

Σαν να έχεις παρκάρει στο κεφάλι μου

Η αγάπη κολυμπάει πνιγμένη

Το ειδικό βάρος του θανάτου σφίγγει τον καιρό

Στεγνώνουν τα όνειρα

Και μένουν.

ελένη κονδύλη 2011-09-21

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

ΆΔΩΝΗΣ. ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΜΟΥ ΠΟΙΗΤΗ.

http://www.indexonline.gr/site/html/fresh/adonis-poet-nobel.csp?SSOID=02255b76-197a-4ac3-aa10-d231e9753f9a

μου έστειλε το λινκ η μαρία παπανικολάου. η μαρία ήταν αυτή που ρύθμισε τα πάντα όταν ο άδωνης προσκλήθηκε στην ελλάδα για την παρουσίαση του βιβλίου του 'Οι Αναλογίες και οι Αρχές'. τότε με την χριστίνα γιατζόγλου που έκανε την επιμέλεια, με την χρύσα ξενάκη με την οποία συνεργαζόμουνα για τα επιστημονικά βιβλία, τον παύλο παπαχριστοφίλου, και άλλους φίλους ή συνεργάτες, είχε γίνει το πατιρντί. ο άδωνης μου είχε πει ότι έχει ως αρχή του να μην πηγαίνει στις παρουσιάσεις βιβλίων γι' αυτόν, γιατί τότε θα έπρεπε να τρέχει διαρκώς παντού. το είχα αποδεχτεί. και να που το βιβλίο ήταν στο τυπογραφείο, κι εγώ στην εντατική, και τα πάντα σταμάτησαν. ξαναπήραν μπρος όταν αποτέλειωσα το δίγλωσσο λεξιλόγιο στην απομόνωση...
ο άδωνης, ούτε που του πέρασε από το μυαλό να αρνηθεί να έρθει...
πώς τον αγαπάω!
τον φιλοξένησαν σε μια σουίτα στο εσπερία οτέλ για 5 μέρες. όταν έβλεπε ότι κουραζόμουνα με τις μεταφράσεις και τις γύρες κλπ στο μέσο της ημέρας, μου έλεγε: 'εγώ είμαι χωριάτης. έχω μάθει στα δύσκολα. πήγαινε να ξεκουραστείς στο κρεβάτι μου, κι εγώ θα κοιμάμαι στην πολυθρόνα, και θα βάλω τα πόδια μου στο τραπεζάκι'.
τι καλοσύνη...
όταν έφευγε, στο αεροδρόμιο, μου είπε: 'θα σου πω κάτι, μην το παρεξηγήσεις: είσαι αγγελική'
κι εγώ τον αγριοκοίταξα και του είπα: 'πάρε το λόγο σου πίσω γιατί δε θα σου ξαναμιλήσω ποτέ!'
-γράφω ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο, θέλεις να διαβάσεις το πρώτο κεφάλαιο; μου είπε.
-δε θέλω να γράψεις αυτοβιογραφικό βιβλίο. έχεις κι άλλα να πεις για μας, του απάντησα, δε σε θέλω στο τέλος...

δεν τον θέλω στο τέλος. τον αγαπώ και εύχομαι να πάρει το νόμπελ. το αξίζει. άσε που θα τον φέρουμε ξανά μετά!

α, κι ένα μικρό δίστιχο δικό του:
τι είναι ο θάνατος;
αραμπάς, από τα σπλάγχνα της γυναίκας στα σπλάγνα της γης.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

αναμασάω ενθύμια και ετοιμάζομαι να επιτεθώ.

λοιπόν, στα 16 μου ξαφνικά και στην ψύχρα, λύκειο στα γαλλικά στο βέλγιο.

τα κόμπλεξ στα 16 μου ήταν τόσα όσα και τα σπυράκια της ακμής στα μούτρα μου, ή, στο μουτράκι μου, ήθελα να πω.

ως συνήθως, πρόβλημα στα γαλλικά που διάβαζα από μικρή, προφορά μηδέν, ακουστική μηδέν, δεν τους καταλάβαινα, δεν μπορούσα να απαντήσω. καταλάβαινα, ως συνήθως και περίπου, τα γραπτά. τη λογοτεχνία την είχα φάει με το κουταλάκι του γλυκού που μου την έδινε η αείμνηστη λίνα μακρή.

θέλησαν να με βάλουν στο σχολείο σε μια τάξη λιγότερη, για να μάθω πρώτα γαλλικά.

αδύνατον να το δεχτώ. πήρα τη μαμά μου από τη λουβαίν, η μαμά δεν ήξερε γαλλικά καθόλου, μάθαμε από τον ελεγκτή του μετρό που ήταν το υπουργείο παιδείας στις βρυξέλλες και ζήτησα να δω τον υπουργό.

τι αποκοτιές και τι απόγνωση....:)

δεν ξέρω αν είδα τον υπουργό, δε νομίζω, πάντως έφυγα με μια πολύ θερμή χειραψία, κι ένα χαρτάκι που έλεγε ότι μπορώ να πάω στην τάξη που ήθελα εγώ.

γύρισα θριαμβευτικά στο βίργκο σάπιενς, το σχολείο μου, και βέβαια μετά από μερικούς μήνες έπαθα μια γερή υπερκόπωση με πυρετό και απόλυτη αϋπνία και το μυαλό να συλλαβίζει τη γερμανική γραμματική...:)

τέλος πάντων, άφησα ως σουπιά το μελάνι μου στο σχολείο, με διάφορους τρόπους. και βέβαια κατάλαβα ότι επειδή μπορώ να κάνω ότι θέλω, έκανα κι άλλες παρόμοιες πουστιές, και βρέθηκα γραμμένη στο πανεπιστήμιο παράλληλα με το σχολείο.... (αλήθεια, πώς μ' αφήσανε;)

στην τελευταία τάξη μας έκαναν επαγγελματικό προσανατολισμό με πρώτο βήμα το τεστ νοημοσύνης.

τα έκανα όλα σκατά. μα τόσο, που δεν πήρα καν νούμερο. έτσι έγινα το νούμερο του σχολείου, κι έρχονταν οι συμμαθήτριες με υποτιθέμενη συμπόνοοια και μου έλεγαν: 'πόσο έβγαλες στο τεστ; δε σου έδωσαν αποτέλεσμα, ε; και σε αφήνουν να κάνεις ό,τι θέλεις στις σπουδές; εμένα όχι, μου λένε ότι είμαι ανώτερης εξυπνάδας, κλπ'.

όντως, ήρθε ένα χαρτάκι στη μαμά μου που της έλεγε ότι το τεστ δεν ήταν καλό, λίγο λειτούργησε το μαθηματικό κομμάτι, ΊΣΩΣ θα μπορούσα να σπουδάσω λογιστικά. ευτυχώς που η μαμά δεν καταλάβαινε τίποτε, κι ήταν και ελληνίδα.

α, και τέλειωσα το λύκειο. δε θα πάψω να το επαναλαμβάνω, μπας και το ακούσει κάποιος: ενώ όντως πιο μικρή είχα ιδιαίτερη σχέση με άλγεβρα, εξισώσεις κλπ, στην τελευταία τάξη του λυκείου 'πόμωσα' ή δεν ξέρω πώς το λένε, και δεν καταλάβαινα χριστό από μαθηματικά. ξέρετε με τι βαθμό στα μαθηματικά τέλειωσα το λύκειο; με 33 στα εκατό. δλδ μόνο χαριστικά. άραγε, θα έπρεπε να μείνω, αν σύμφωνα με το νόμο, περνάς ένα μάθημα με 50 στα 100.

ίσως, αν στο σχολείο μου με είχαν αφήσει στην ίδια τάξη, ... θα ήταν πιο δίκαιο... (;;;;;), θα ήταν πιο σωστό ... (;;;;).

πάντως η μετανάστρια μαμά μου δεν τους είχε λαδώσει.

άραγε, αν είχα μείνει, τι θα γινόταν;

άραγε, αν είχε σημασία το τεστ αϊκιού, θα έπρεπε να πάω να γίνω υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ, λογίστρια, μοδίστρα, ...

άραγε, πόσο σημασία μπορεί να δώσουμε σε τέτοιου τύπου αξιολογήσεις, και έχουν νόημα;

κυρίως, ΔΩΣΤΕ ΧΩΡΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΑΤΑΣΣΕΤΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ.

ΔΕΝ ΈΧΟΥΝ ΟΎΤΕ ΡΌΔΕς ΟΎΤΕ ΆΛΟΓΑ.

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΕΊΝΑΙ ΆΝΘΡΩΠΟΣ.

ΜΕΡΙΚΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΊ ΤΟ ΞΕΧΝΆΜΕ.

φιλάκια από μια άσχετη που πήρε κι ένα δυο διεθνή βραβεία, και ε, γενικά, κάνει τη δουλίτσα της, και δεν είναι τα λογιστικά.

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

ζούμε σε μια καθημερνότητα όλο και πιο ζοφερή.

ανοίγουμε την τηλεόραση, και, συνήθως, το ζάπιν μας οδηγεί σε δύο καθεστώτα: ή θα βλέπουμε ένα τουρκικό σίριαλ με εναλλακτική μια διαφήμιση ενός τηλεπεριοδικού που θα περιέχει σιντί ενός τουρκικού σίριαλ, ή θα βλέπουμε ειδήσεις με κάποιο πάγκαλο, με κάποιο τύπο πολιτικού, εννοείται χοντρού από την πολυφαγία ή την πολυκλεψία, που θα λέει ότι η Ε.Ε. ζητά από τον ελληνικό λαό όλα τα κλοπιμαία των πρόστυχων πολιτικών μας.

πρόστυχος δεν είναι η πουτάνα ούτε ο πούστης. μ' αυτές τις δύο άγριες λέξεις εννοούμε συνήθως ως πουτάνα κάποια γυναίκα που έχει νόμιμο επάγγελμα την πορνεία (ο νόμος των ανθρώπων δέχεται περισσότερα από ό,τι η κοινωνία που τα δημιουργεί), και πούστη ονομάζουμε κάποιον που εμείς, ως ηδονοβλεψίες, ανεβαίνουμε στο κρεβάτι του και παρακολουθούμε με ποιον κοιμάται!!!

η προστυχία δεν είναι με το μέρος τους, αλλά με το δικό μας.

πρόστυχοι και ευτελείς είναι αυτοί που δηλώνουν ότι μπορούν να κάνουν κάτι, τους εμπιστευόμαστε εμείς ως συμμέτοχοι, και μετά αποδεικνύεται ότι όχι μόνο ποτέ δεν θα ήταν ικανοί να κάνουν αυτό για το οποίο είπαν ότι είναι ικανοί, αλλά επί πλέον, κάνοντας την ανάγκη δική τους ευκαιρία, έχοντας πλουτίσει, κατηγορούν και ζητούν από τους πολλούς αυτά που ως 'άριστοι', 'ολίγοι' (δλδ γύρω στους 300), 'αριστο-κράτες' (και όχι δημοκράτες), αυτά τα οποία έκλεψαν.

και δεν είναι μόνο αυτοί. είναι όλοι όσοι παριστάνουν τους αρίστους, που είναι πρόσ-τυχοι. τυχάρπαστου βίου κατά κυριολεξία.

- τώρα με διέκοψαν, πάνω στον οίστρο μου- κάτι φοιτητές για τις εξετάσεις που δε γίνονται και τι θα κάνουν, κι έχασα τον ειρμό μου, η καημένη!

πάντως, μη νομίζετε ότι αυτά που γράφω τα εξαγριωμένα ότι είναι άμοιρα του καημένου του ιμπν χαλντούν.

ήταν ένας σοφός της εποχής του. βορειοαφρικάνος άραβας του 14ου αιώνα. τόσο παραδοσιακός, τόσο αναγνωρισμένος, τόσο πιστός μουσουλμάνος, που για τον ίμπν άραμπι, ένα σούφι όλο και πιο γνωστό σήμερα και μουσουλμάνο επίσης, έλεγε πως θα πρέπει τα έργα του και οι κόπιες τους να εξαφανιστούν από προσώπου γης. δλδ ο περίφημος ιμπν χαλντούν ήταν ένας άνθρωπος της εποχής του.

σοφός, όντως.

παραδοσιακός, μάλλον.

σοφός όμως.

σ' αυτόν ζήτησαν κάτι το τρομερό: να μεσολαβήσει ώστε ο ταμερλάνος να μην κάψει τη δαμασκό.

ο ταμερλάνος είχε ακούσει για τον ιμπν χαλντούν.

στην αρχή τον φυλάκισε, και μετά, ακούγοντάς τον να μιλά με τόση σοφία, τον κράτησε κοντά του, και ερχόταν σε καθημερινή συζήτηση μαζί του για 35 μέρες!

παρ'όλη την προσπάθεια του ιμπν χαλντούν, ο μουσουλμάνος ταμερλάνος έκαψε τη δαμασκό. οι μουσουλμάνοι, πιστεύοντας ότι ο ταμερλάνος θα σεβαστεί το μεγάλο τέμενος της δαμασκού, τον ιστορικό ναό/εκκλησία/αργότερα τέμενος, μπήκαν μέσα και παρακαλούσαν τον αλλάχ να τους σώσει.

ο ταμερλάνος διέταξε να σφραγίσουν τις πόρτες.

το μεγάλο τέμενος κάηκε μαζί με τους πιστούς....

...

πώς να ενιωσε άραγε ο ιμπν χαλντούν, τι μάθημα να πήρε από τη φριχτή πράξη, που τέλειωσε μάλιστα και με ένα φετβά που καθαγίαζε τον ταμερλάνο και το έγκλημά του...


'έχει γυρίσματα ο καιρός', έμεινε ιστορική η κουβέντα του ιμπν χαλντούν.

ασαμπίγια....


ζούμε σε παρόμοιους χρόνους.

Η ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΝ ΧΑΛΝΤΟΥΝ ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΛΟΓΩ ΑΠΕΡΓΙΑΣ.


ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ 3 ΟΚΤΩΒΡΗ, ώρα 7 το απόγευμα, στο μορφωτικό κέντρο της πρεσβείας της Αιγύπτου, πανεπιστημίου 6.


η ζωή συνεχίζεται. μερικοί προσπαθούν να μας πείσουν πως αν δεν συνεχίσουν να κλέβουν, δε θα επιβιώσουμε ούτε εμείς. βέβαια, προσωπικές κυκλοθυμικές απόψεις είναι αυτές.

η ημερίδα όμως αξίζει τον κόπο, θα μιλήσουν σοφοί, κι εγώ θα είμαι εκεί.


Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

τι θα κάνουμε αγράμπελη;

λοιπόν, κλείσανε τα ελληνικά γράμματα ή κάπως έτσι.
το βιβλίο μου 'αραβικός πολιτισμός' θα βγει, θεού θέλοντος και προς το παρόν, σε έναν άλλον εκδοτικό οίκο. τα τρία χρόνια, άντε 4 από την έκδοσή τους, δε μου επιτρέπουν να το βγάλω ακριβώς ίδιο. όλο και κάποιο τουλάχιστον βιβλιογραφικό συμπληρωματάκι, το θέλει. τα τυχόν μεγαλύτερα ζητήματα ή λάθη, ας τα αφήσω τώρα. είναι μια μικρή δουλίτσα όπως καταλαβαίνετε. το 'μικρή' είναι μέγεθος υστερίας και ειρωνίας, όχι πραγματικό.
το ίδιο θα συμβεί και με την εισαγωγή στη λογοτεχνία των αράβων.
τι θα γίνει με τους φοιτητές που κάνουν κάποιες εργασίες μαζί μας; τους αφήνουμε ξέμπαρκους λόγω φραππέ ή καπουτσίνο (αυτοί φραππέ κι εμείς καπουτσίνο); όχι βέβαια. και σας διαβεβαιώ, αυτή είναι η πραγματική δουλειά μας που δε φαίνεται πουθενά.
ελένη, το άρθρο της νάπολης το έστειλες; της γρανάδας; όχι ακόμη, ε... τι να πω.
διαβάζεις όμως καινούρια βιβλιογραφία για κάποια ζητήματα.
ξέρεις τι χρειάζεται όταν οργανώνεις μια ημερίδα; χαζά πράματα, που τρώνε πολύ χρόνο.
ετοιμάζεις λοιπόν μια ημερίδα, έχεις άρθρα να στείλεις και δεν τα έχεις φέρει στο τελικό φινίρισμα, έχεις τα βιβλία που πρέπει να τελειώσουν, έχεις εργασίες διαφόρων επιπέδων με τους φοιτητές, και τον κόπο να προσπαθείς να είσαι άνθρωπος.
α, ξέχασα, είμαι και μαμά: θα στείλω λεφτά στην άννα που σπουδάζει σε άλλη πόλη. στο λουκά επίσης, ναι μεν είναι ακόμη εδώ γιατί έχουν κατάληψη στον τόπο που σπουδάζει, αλλά κι αυτός χρειάζεται χρήματα. την προσοχή μου όμως απορροφά και το τρίτο μου καμάρι, ο σεραφείμ, που πηγαίνει στο λύκειο, μαζί με τον απαραίτητο συνοδό λόγω της ασθένειάς του. και φυσικά τον πληρώνω εγώ. 'μα μην ανησυχείτε, το δημόσιο δίνει ένα ποσοστό πίσω', ναι, ξέρω, όσο και να ανησυχώ ή να μην ανησυχώ, οι παροικούντες εν ιερουσαλήμ ξέρουν. παραλείπω τα τυχόν ευ-φάνταστα υπόλοιπα: πεντικιούρ ή σούπερ μάρκετ; πασαρέλα σε οίκους μόδας ή δόξα τω θεώ ρούχα έχουμε; κλπ.
είμαι πλούσια, έχω τρία παιδιά, και την αγάπη των ανθρώπων.
αυτή είμαι, η άννα παναγιωταρά. μια εργαζόμενη γυναίκα και μαμά.
χτες, 14/9 μας ήρθαν δυο επιστολές: η μια είναι με τη συνήθη εφορία. η δεύτερη είναι η έκτακτη εισφορά: 1500 και κάτι στο οικογενειακό πουθενά.
προθεσμία πληρωμής: 29/9!!!!
και δεν προλαβαίνω ν' αγοράσω ρούχα ούτε για να βγω στη συγγρού. από πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα;

1. από πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα; (το ξαναγράφω)
2. έχω τώρα μυαλό να γράψω το βιβλίο μου, να φορτώσω το κεφάλι των φοιτητών, να κάνω αυτά για τα οποία υποτίθεται ότι πληρώνομαι, να είμαι άνθρωπος πολλαπλών χρήσεων όπως οφείλουμε να είμαστε όλοι;
Η ΎΦΕΣΗ ΕΔΏ ΟΝΟΜΆΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑΠΊΕΣΗ.

ε, λοιπόν, δε θα τους περάσει.

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

8 σεπτεμβρίου.

πάντα στέκομαι στις λέξεις. είναι τα λεωφορεία μου. δεν καθυστερούν ποτέ, έχουν φώτα, μουσική, διαδρομές υπέροχες. όντως λεω/φορεία.
κι όσα κείμενα στέκουν μπροστά μας με λέξεις πραγματικά λεω/φορεία, είναι κείμενα τόσο σεβαστά, που τους χρωστάς ευγνωμοσύνη γιατί σε οδηγούν σε μεγάλα ταξίδια. άφοβα. αγέρωχα. μεγαλειώδη.
τι να πω, σε μένα οι λέξεις δεν είναι λεωφορεία, είναι απλώς εργαλεία μέτριας ψυχοθεραπείας ή μαγειρικής. με τις λέξεις προσπαθώ να καλέσω σε τραπ΄ζι τους φίλους. ένα 'έλα πάρε', κι ο φίλος, λέει 'χμ, εντάξει'. το διαβάζει από ευγένεια. λίγα παίρνει. το φαγητό μου είναι μέτριο. αλλά η θέληση της επικοινωνίας βασίζεται στη σκέψη του μεγαλείου όσων μ' αγγίζουν.

σήμερα η σκέψη ότι το μέσα και το έξω ανήκουν στο Όλον.
στο Παν, που πάντα μας αγκαλιάζει, έστω κι αν δεν το καταλαβαίνουμε.

μια γυναίκα του φώναξε: μακάρια η κοιλιά που σε βάσταξε κι οι μαστοί που σε θήλασαν.
κι αυτός της είπε: ΑΚΡΙΒΩΣ! μενούν γε! μακάριοι αυτοί που ακούνε το λόγο του Θεού και οι φυλάσσοντες αυτόν!!!!
'η κοιλία η βαστάσασά Σε' είναι λοιπόν ακριβώς αυτό: 'οι ακούοντες τον λόγον του θεού'
"Σε" είναι ο λόγος που έγινε σάρκα. είναι το απανταχού παρόν δεύτερο πρόσωπο, ο διάλογος με τον κόσμο, η προσ-ευχή του ανθρώπου στον ύψιστο, που ήρθε κοντά, και σπλαγχνικός εσκήνωσε στη σάρκα και την κοιλία γυναίκας.
αυτή που τον βάστηξε είναι αυτή που τον κράτησε, που άνοιξε την καρδιά της στο θέλημα του πανάγαθου. ακούω και ακουτισθήσομαι... δέχομαι και απολαμβάνω το λόγο της ελπίδας σου θεέ μου και κύριέ μου.
κι άμα κρατάς στο σκοτάδι του χέρι του φωτός που άκουσες, κι έχεις το νου σου στα λόγια του απερινόητου, κι ακουμπάς την πίστη σου σ' εκείνον που δεν είδες αλλά δέχτηκες, τότε μεγαλώνει σε σένα ο σπόρος του σπορέα, κι ο αμνός κι ο ποιμένας, κι η ρίζα στο χώμα και το άνθος της ευωδιάς, και το δέντρο της ζωής κι ο σταυρός της ανάστασης, κι η αγάπη για τα πάντα του πανταχού παρόντος.
αυτή είναι η κυοφορία της ανθρώπινης κοιλίας, αυτά γεννάει κι όχι τις μετοχές για έναν παράδεισο ή μια κόλαση.
κι η φωνή είπε: μακαρία η κοιλία που σε είχε μέσα της και το στήθος που σε θήλασε όταν βγήκες έξω και σε μεγάλωσε.
κι οι μαστοί ους εθήλασας = είναι οι φυλάσσοντες αυτόν, αυτό ακριβώς, λέει εκείνος.
οι φυλάσσοντες τον λόγο στη σιωπή, είναι οι μαστοί. αυτοί θρέφουν το λόγο, όχι τα λόγια.
εγώ μιλάω. αν όμως αντί να μιλάω το βουλώνω και θρέφω τον κόσμο, και δωρίζω τη ζωή που μου έδωσες υπηρετώντας γύρω μου, και αναλώνω το χρόνο αγαθύνοντας γύρω μου, αυτό είναι η μεγαλύτερη φωνή που μιλάει με τη σιωπή της ταπείνωσης και της θυσίας....

σήμερα πήγα για λίγο στην εκκλησία, είναι το γενέθλιο της Παναγίας. άκουσα το ευαγγέλιο, θυμήθηκα την μ.π. που έλεγε, σχολιάζοντας το συγκεκριμένο χωρίο: στην κοινωνία της λεγόμενης ανδροκρατίας του μεσαίωνα, εδώ οι πατέρες της εκκλησίας βρίσκουν το χωρίο αυτό και λένε ότι ο Χριστός μας καλεί όλους να μοιάσουμε μ' έναν άνθρωπο: με μια γυναίκα. Σ'αυτήν δίνει τα σκήπτρα της ομοιότητας προς τη σωτηρία.
αλήθεια, τι είναι σωτηρία;
είναι η πράξη που σώζει κι ο λόγος που σωπαίνει.
είναι ο λόγος που γίνεται σάρκα. Ας σκηνώσει στην πίστη του καθενός μας, ας γίνουμε άνθρωποι με ανοιχτά τα αυτιά και την εσωτερική διάθεση, σε σιωπηλή διαρκή συνομιλία με την καλοσύνη και την ταπείνωση που σώζει.

το κομμάτι του ευαγγελίου που άκουσα: επάρασά τις φωνή εκ του όχλου και είπε 'μακαρία η κοιλία η βαστάσασά σε και μαστοί ούς εθήλασας'.
ο Χριστός απάντησε:
'μενούν γε, μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του θεού και φυλάσσοντες αυτόν'.

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Εκπαίδευση Ειδικών στις Διαταραχές του Φάσματος του Αυτισμού

Εκπαίδευση Ειδικών στις Διαταραχές του Φάσματος του Αυτισμού

Ανακοίνωση της επιστημονικής επιτροπής του εκπαιδευτικού προγράμματος

Είναι γνωστό σε όλους όσοι ενδιαφέρονται, ότι η έγκυρη, επιστημονικά τεκμηριωμένη γνώση για τις ΔΦΑ (Διαταραχές του Φάσματος του Αυτισμού) είναι σοβαρά περιορισμένη στη χώρα μας, τόσο στον τομέα της Ιατρικής και της Ψυχολογίας, όσο και της Εκπαίδευσης.

Η πολυπλοκότητα του αντικειμένου αυτού είναι μεγάλη, η διάγνωση είναι δύσκολη ακόμη και σήμερα, τόσο στα μικρά παιδιά όσο και στους ενήλικες, ενώ η αντιμετώπιση και η διαχείριση των χαρακτηριστικών προβλημάτων απαιτούν οργανωμένες υπηρεσίες ικανές να παρέχουν εξειδικευμένες παρεμβάσεις, δεδομένου ότι ο κίνδυνος της αναπηρίας που μπορεί να προκαλέσουν τα χαρακτηριστικά προβλήματα της διαταραχής, είναι μεγάλος.

Παρ’ όλα αυτά, στην Ελλάδα, οι ΔΦΑ δεν είναι γνωστικό αντικείμενο οργανωμένου μαθήματος ή εκπαιδευτικού προγράμματος για επαγγελματίες υγείας ή/και εκπαίδευσης, από επίσημο κρατικό φορέα. Γι αυτό, είναι ελάχιστοι σήμερα οι εξειδικευμένοι επιστήμονες στη διάγνωση των διαταραχών αυτών και ακόμη λιγότεροι εκείνοι που διαθέτουν εξειδίκευση στην εκπαίδευση, στη θεραπευτική αντιμετώπιση και στη διαχείριση των δυσκολιών ατόμων διαφορετικών ηλικιών, διαφορετικού επιπέδου λειτουργικότητας, με διαφορετικές ανάγκες. Οι πραγματικά ελάχιστοι επιστήμονες που είναι σε θέση να διαχειριστούν αντικειμενικά και έγκυρα όλες τις πτυχές των ΔΦΑ, εξειδικεύθηκαν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, ενώ για τους επαγγελματίες υγείας και εκπαίδευσης που επιθυμούν να εκπαιδευτούν και να προσφέρουν ουσιαστικές υπηρεσίες, δεν υπάρχουν ευκαιρίες σ’ αυτό τον τόπο, ώστε να αποκτήσουν τις απαιτούμενες γνώσεις.

Τα αποτελέσματα της έλλειψης αυτής είναι γνωστά, κυρίως στις οικογένειες των ατόμων με αυτισμό: Άπειροι και ανειδίκευτοι «ειδικοί», πρόχειροι αυτοσχεδιασμοί, εκμετάλλευση των ατόμων με αυτισμό και των οικογενειών τους, ακατάλληλες, λανθασμένες και περιττές παρεμβάσεις από επαγγελματίες που μπορεί και να αυτοανακηρύσσονται ως ειδικοί στο χώρο αυτό, τη γνώση και την επάρκεια των οποίων κανένας δεν ελέγχει. Οι ηθικές και οικονομικές επιπτώσεις, εις βάρος των δικαιωμάτων των ατόμων, των οικογενειών τους, αλλά και της πολιτείας, είναι πολύ σοβαρές.

Η πολιτεία, εξαιτίας διαφορετικών παραγόντων συνεχίζει να παραβιάζει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αποκλείοντας συστηματικά τα άτομα με Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος από το Δικαίωμα στην επιστημονικά τεκμηριωμένη θεραπευτική και εκπαιδευτική παρέμβαση. Έτσι, παρεμποδίζει την εξέλιξη και την ποιότητα ζωής των άμεσα ενδιαφερομένων παιδιών και γονέων, αλλά και τις δυνατότητες των επαγγελματιών υγείας και εκπαίδευσης που καλούνται να διαχειριστούν τις ανάγκες αυτών των παιδιών, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις και προτάσεις για την οργάνωση εκπαίδευσης και υπηρεσιών, ανάλογη των αναγκών αυτού του πληθυσμού. Σήμερα, η εκπαίδευση των επαγγελματιών στον αυτισμό στον τόπο μας, στηρίζεται σε ολιγοήμερα σεμινάρια αμφιβόλου ποιότητας και στόχου, που οργανώνονται συνήθως ιδιωτικά, και κυρίως από μη ειδικούς στον τομέα της εκπαίδευσης επαγγελματιών στον αυτισμό.

Κατά συνέπεια, οι γονείς των παιδιών με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού, αντιμετωπίζουν καθημερινά επικίνδυνες ελλείψεις που προσβάλουν το δικαίωμά τους για αναγνώριση αναγκών και ποιότητα ζωής. Ως άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι γονείς, σε συνεργασία με τους αντίστοιχους συλλόγους, αναγκάζονται να αναλάβουν την ευθύνη να διαχειριστούν τις συνέπειες της ακατάλληλης εκπαίδευσης των παιδιών τους, εξαιτίας της ελλιπούς εκπαίδευσης επαγγελματιών στις ΔΦΑ. Για το σκοπό αυτό, ξεκινούν ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα με συγκεκριμένους στόχους. Τελικός σκοπός των συλλόγων είναι να ξεκινήσει συστηματικά από την πολιτεία η έγκυρη εκπαίδευση εξειδικευμένων επαγγελματιών στις ΔΦΑ, για να μην «κακοποιούνται» πλέον τα παιδιά με διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος από επαγγελματίες χωρίς αναγνωρισμένη και έγκυρη επιστημονική κατάρτιση. Η Ένωση για τα Δικαιώματα Ατόμων του Αυτιστικού Φάσματος, κάνει την αρχή με ένα πρωτοποριακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα για ειδικούς, το οποίο στηρίζεται στο πρόγραμμα εκπαίδευσης 1.200 ωρών που έχει ήδη προτείνει στο ΥΠΕΠΘ. Σκοπός αυτού του προγράμματος είναι:

· Η οργανωμένη-σφαιρική και επιστημονικά τεκμηριωμένη εκπαίδευση ειδικών, στις ιδιαίτερες γνωστικές λειτουργίες των παιδιών με ΔΦΑ.

· Η κατανόηση του ιδιαίτερου τρόπου μάθησης και της εξατομικευμένης παρέμβασης, ιατρικής, ψυχολογικής και εκπαιδευτικής.

· Η κατανόηση των αποκλίσεων στις κοινωνικές δεξιότητες και στην επικοινωνία και η επίπτωση αυτών στη μάθηση και την προσαρμογή.

· Η αξιολόγηση αναγκών και ο καθορισμός των θεραπευτικών και εκπαιδευτικών στόχων.

· Η εκπαίδευση σε έγκυρες μεθόδους διδασκαλίας που ανταποκρίνονται στις συγκεκριμένες μαθησιακές ανάγκες μαθητών με ΔΦΑ, διαφορετικών ηλικιών.

· Η ένταξη με ευελιξία, στο σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον.

· Η συνεργασία με την οικογένεια και η ενδυνάμωση γονέων, αδελφών και του εγγύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος.

Στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, εκτός από την έγκυρη θεωρητική κατάρτιση στις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις, δίνεται έμφαση κυρίως στην εφαρμοσμένη εποπτεία σε τρέχοντα περιστατικά των συμμετεχόντων και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στους τομείς των θεραπευτικών και εκπαιδευτικών στόχων, της μάθησης, της ένταξης και της επικοινωνίας ατομικά, στην οικογένεια, στην τάξη, στον κοινωνικό περίγυρο.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα απευθύνεται σε επιστήμονες που έχουν ήδη γνώσεις σχετικά με τις ΔΦΑ (παιδοψυχίατροι, ψυχολόγοι, ειδικοί παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, γυμναστές κλπ). Σκοπός είναι η εξέλιξη των γνώσεων των συμμετεχόντων σε υψηλό επίπεδο και η δημιουργία ενός πυρήνα ειδικών επιστημόνων στις ΔΦΑ, που θα αυξάνονται σταδιακά, έως ότου να οργανωθεί επίσημα από την πολιτεία η δωρεάν εκπαίδευση των 1.200 ωρών που προτάθηκε και παραμένει πρωταρχικός στόχος.

Το πρόγραμμα λαμβάνει υπόψη την ελληνική πραγματικότητα στον τομέα των Διαταραχών του Φάσματος του Αυτισμού. Θα έχει διάρκεια 104 ώρες, που οργανώνονται σε 21 μαθήματα, τα οποία θα γίνονται κατά κανόνα κάθε δεύτερο Σάββατο (με ελάχιστες εξαιρέσεις) σε όλη τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους 2011-2012 στην Αθήνα. Η επιστημονική ευθύνη του προγράμματος ανατέθηκε από τους γονείς στην παιδοψυχίατρο Β. Α. Παπαγεωργίου, η οποία έχει εξειδικευθεί στη διάγνωση-αξιολόγηση των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού, στη θεραπευτική αντιμετώπιση και στην εκπαίδευση των μαθητών με ΔΦΑ και στην εκπαίδευση επαγγελματιών διαφορετικών ειδικοτήτων, σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ.

Αναλυτικά, το προκαταρκτικό πρόγραμμα έχει ως εξής:

ημέρα

ημερ/νια

Θέμα

ΩΡΕΣ

1η

01/10/2011

Εισαγωγή στις ΔΦΑ: Η Παρούσα Κατάσταση - Διαφορική διάγνωση, Συνοσηρότητα & Αξιολόγηση αναγκών - Θεραπευτικές προσεγγίσεις

5

2η

15/10/2011

Η Λειτουργία του Εγκεφάλου: Στοιχεία νευροφυσιολογίας

4

3η

22/10/2011

Δοκιμασίες Αξιολόγησης: CARS, PEP-R, AAPEP-Πρακτική

6

4η

12/11/2011

Αξιολόγηση των Νοητικών Δεξιοτήτων - Ερμηνεία & εφαρμογή των αποτελεσμάτων & Παρουσίαση περιστατικού

6

5η

26/11/2011

Οι ανάγκες της οικογένειας - συνεργασία γονέων και επαγγελματιών

4

6η

03/12/2011

Άτυπη Αξιολόγηση – Καθορισμός ψυχο-εκπαιδευτικών στόχων- Δημιουργία υλικού αξιολόγησης – Πρακτική εφαρμογή

5

7η

17/12/2011

Δομημένη Εκπαίδευση: Φυσικό περιβάλλον –σπίτι, γενικό & ειδικό σχολείο

5

7η

07/01/2012

Δομημένη Εκπαίδευση: Φυσικό περιβάλλον –σπίτι, γενικό & ειδικό σχολείο

4

8η

21/01/2012

Δομημένη Εκπαίδευση: Ατομικό Ημερήσιο Πρόγραμμα στο σπίτι

4

8η

04/02/2012

Δομημένη Εκπαίδευση: Ατομικό Ημερήσιο Πρόγραμμα στην Α/θμια

4

9η

18/02/2012

Δομημένη Εκπαίδευση: Ατομικό Ημερήσιο Πρόγραμμα στη Β/θμια

4

10η

03/03/2012

Δομημένη Εκπαίδευση: Σύστημα Εργασίας στην Α/θμια

4

11η

17/03/2012

Δομημένη Εκπαίδευση: Σύστημα Εργασίας στην Β/θμια

4

12η

31/03/2012

Δομημένη Εκπαίδευση: Σύστημα Εργασίας στο σπίτι

4

13η

07/04/2012

Εκπαίδευση στην Επικοινωνία

4

14η

28/04/2012

Κοινωνικές Ιστορίες – Πρακτική εφαρμογή

4

15η

05/05/2012

Εκπαίδευση & διαχείριση συναισθημάτων - Στρατηγικές Θεωρίας Νου

4

16η

19/05/2012

Κατανόηση των φίλων - Η Έκτη Αίσθηση

4

17η

02/06/2012

Εκφοβισμός

5

18η

09/06/2012

Σεξουαλικότητα στις ΔΦΑ

5

19η

16/06/2012

Εκπαίδευση στην Αυτογνωσία

5

20η

23/06/2012

Παρουσίαση Περιστατικών

5

21η

30/06/2012

Παρουσίαση Περιστατικών

5

Ο αριθμός των συμμετεχόντων στην πρώτη – πιλοτική ομάδα θα είναι 25 άτομα.

Δηλώσεις συμμετοχής - Πληροφορίες: Στο mail: pedikeomata@gmail.com

Στα Τηλέφωνα: 210-65.25.959 / 6934-994.777 – 210-28.14.770 / 6977-282.826

ΑΙΤΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ :.............................................................................................................................

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ………………………………………………….…………………………………………………

ΤΗΛΕΦΩΝΟ:………………………………………………………………………………………………………

ΚΙΝΗΤΟ :………..………………………………………………………………………………………………..

EMAIL: ……………………………………………………………………………………………………………..

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ……………………………………………………………………………………………………..

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: …….………………………………………………………………………….

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

(Βασικές σπουδές - συνημμένο αντίγραφο πτυχίου – Μεταπτυχιακή εκπαίδευση (συνημμένα αντίγραφα τίτλων) - Ειδικεύσεις επιμορφώσεις εμπειρία στον Αυτισμό, Εθελοντισμός)

.………………………………………………………………………………..…………………………………………

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ΛΟΓΟΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ

ΠΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ / ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΩ :

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Ημερομηνία

Ο/Η ΑΙΤ.............

(υπογραφή)