Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

ειπώθηκε. ένα μυθιστόρημα.

λοιπόν, στα αρχαία υπήρχε ενεργητική, μέση και παθητική φωνή.
τρεις φωνές.
λούζω με φως τον κόσμο, που μπορεί να πει ένα παιδί, μόνο και μόνο γιατί υπάρχει. ενεργητική φωνή
λούζομαι και παύω να είμαι βρώμικος, λέει κάποιος που πετάει νερό στο κορμί του, κι είναι μέση φωνή
λούζομαι βρισιές και απαξίωση από κάποιους, να κι η παθητική φωνή.

το γκιαουρλίδικο και το χατζιαβάτικο έχει υποτίθεται δύο φωνές, την ενεργητική και την παθητική. στην ουσία μόνο παθητική έχει.

την ενεργητική φωνή τη βάζουμε μακριά μας...
ανάμεσα σ' εμάς και την ενεργητική φωνή υπάρχει μια λεκάνη με νερό που μας μεταμορφώνει σε πόντιο πιλάτο:
εγώ σας το λέω, από αγάπη, να πάρετε το παιδί από το σχολείο, θα το φάνε, θα το ξεσκίσουνε, θα το αφανίσουνε!
-ποιοι θα το αφανίσουνε κύριε χ;
-εγώ από αγάπη σας το λέω!
-γιατί να το ξεσκίσουνε; θηριοτροφείο είναι το σχολείο;
-μα μπορείτε να τον κρατήσετε σπίτι.

το σεραφείμ φυσικά και τον κρατάω σπίτι, όπως όλοι τα παιδιά μας. αλλά είναι παιδί της πόλης και οφείλει να πηγαίνει σχολείο, είναι ο τρόπος να 'μορφώνεται' ακόμη. αν ζούσε σ' ένα ψαροχώρι, ίσως η μόρφωση της κοινωνίας θα ήταν το ψάρεμα. εδώ στην πόλη είναι το σχολείο.
ο σεραφείμ είναι ζωντανός. το τελευταίο του επίτευγμα είναι τρεις πόρτες για τα σπιτάκια των σκύλων στην κατάληψη της γειτονιάς μας.
μαζί με άλλα παιδιά μεγάλωσε εκεί κάποια εγκαταλελειμένα σκυλάκια
τώρα συνεχίζει να πηγαίνει εκεί, να φέρνει τροφή και να παίζει με τα ζώα.
ο σεραφείμ μιλάει ελληνικά και γαλλικά, συνεννοείται σε δύο γλώσσες.
έχει ιδιαίτερη σχέση με τη λογική και τα απλά μαθηματικά των αριθμών.
είχε βαθιά θρησκευτικότητα μικρός. τώρα, δεκαπεντάχρονος, είναι στη φάση της απόρριψης.
μέχρις εδώ καλά.
τα αρνητικά: ο σεραφείμ είναι ένα ιδιαίτερο παιδί.
γεννήθηκε με κάποιο πρόβλημα καρδιολογικής υφής, το ξέρετε όλοι, η βασιλεία πάππας μας βοήθησε στην αμερική. είχα γράψει στο διαδίκτυο, είχατε μπει τότε πολλοί να πείτε τον καλό σας λόγο για την πάππας, τη φοβερή αυτή γυναίκα-άγγελο που βοηθάει τόσα παιδιά.
ο σεραφείμ έχει διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, δλδ ανήκει στα παιδιά του αυτιστικού φάσματος υψηλής λειτουργικότητας, δλδ αυτοεξυπηρετείται, μιλάει, συνεννοείται, ανήκει δλδ στην κατηγορία του αυτισμού που λέγεται άσπεργκερ. έχει δλδ επίγνωση της δυσκολίας του, και, όπως συμβαίνει ταχτικα, στην εφηβεία τα παιδιά αυτά μπορεί να κάνουν κατάθλιψη γιατί βιώνουν με πολλή ευαισθησία και αλήθεια τη διαφορά τους με τα άλλα παιδιά αφενός, κι ένα ειδικό σχολείο με παιδιά άλλων δυσκολιών τα σπρώχνει ακόμη πιο πίσω. πώς να ταυτιστούν;
πέρσι ο σεραφείμ ρώτησε τη μαρία: γιατί να είμαι διαφορετικός;
πριν απαντήσει η μαρία, ο κωνσταντίνος απάντησε: δεν είσαι εσύ ο διαφορετικός σεραφείμ! όλοι διαφέρουμε!.

τα παιδιά τον αγαπάνε κι αυτός αγαπάει τα παιδιά.
ο καθένας με τον τρόπο του.
ο σεραφείμ έκλεισε τα 15 στις 28/10, έκανε πάρτι, μαζεύτηκε όλη η τάξη. από αγάπη.

συνήθης αντιμετώπιση αυτών των παιδιών όπου λείπει η κοινωνικοποίηση και τα απομονώνει, είναι ο αγώνας ένταξής τους κάπου.
στο σχολείο τους.
ο σεραφείμ κάνει προσπάθειες να ενταχθεί στην τάξη του.

τα βάσανα του σεραφείμ όμως, όπως και άλλων παιδιών, είναι πολλαπλά.
μαζί με αυτό έχει και επιληψία γελαστικού τύπου, που για πολλά χρόνια δεν είχε διαγνωστεί. τον θυμάμαι τεσσάρων χρόνων, όταν τον έπιανε ένα αμήχανο μικρό γελάκι δευτερολέπτων, ο σεραφείμ ρωτούσε, πλήρης ενσυναίσθησης: 'μαμά, γιατί γελάω τώρα, αφού δεν το θέλω;'
όταν έγινε 7μισυ χρόνων, το γελάκι σταμάτησε, και βρήκα πρώτη φορά το σεραφείμ ανάμεσα στα παιχνίδια του να κάνει σπασμούς. μεγάλη πίκρα. μα τι να γίνει, θα το παλέψουμε.
φαρμακοανθεκτική γελαστική επιληψία, δλδ όχι άγρια, αλλά δύσκολη στην εξαφάνιση κρίσεων. η εφηβεία την επιβάρυνε.
η θέληση του σεραφείμ είναι σιδερένια. την ελέγχει τρομακτικά. την παλεύει.
τα φάρμακα της κλασικής ιατρικής που παίρνει είναι πολλά.
δεν κάνουν τίποτα;
μόνα τους δεν κάνουν τίποτα.
όμως έχουμε τώρα έναν ομοιοπαθητκό γιατρό, τον αγαπημένο μας γιώργο λουκά.
από τότε που παίρνει τα ομοιοπαθητικά συμπληρωματικά χάπια, κρίσεις τέλος!
τρίμηνες σειρές χαπιών κι ο σεραφείμ δυνατός.
με μια γιατρό αποφασίσαμε να περικόψουμε τα φάρμακα της κλασικής ιατρικής και να μείνουμε μόνο στα ομοιοπαθητιικά.
αμέσως η σούπα χάλασε, κι ο σεραφείμ έκανε κρίσεις σπίτι.
που σημαίνει ότι ο συνδυασμός ανάμεσα στην κλασική ιατρική και την ομοιοπαθητική πιάνει και πολύ καλά μάλιστα!
θα γράψω άλλοτε για το γιώργο λουκά. αξίζει.

για όλους τους παραπάνω λόγους, κι επειδή 'κουφάλα νεκροθάφτη όσο ζούμε δε θα παριστάνουμε τους πεθαμένους και τα ξόανα στυλ πόντιος πιλάτος'
λέμε ναι
υποφέρουμε οικογενειακά
αλλά αν ο σεραφείμ πέθαινε θα είμαστε μαύροι σταυροί δυστυχίας
ζούμε μαζί
είμαστε ευτυχισμένοι που σε έχουμε σεραφείμ, εσένα, το λουκά και την άννα μας,
και πληρώνουμε συνοδό να είναι όλες τις ώρες στο σχολείο ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα κανένα και να μην στεναχωριούνται και οι καθηγητές ή έχουν άγχος για το πρόβλημα του σεραφείμ.

επειδή μου αρέσουν τα καθαρά πράματα, σας λέω ότι είμαι ζάπλουτη! τόσο ζάπλουτη που πέρσι δεν αγόρασα ούτε ένα πράσινο φύλλο για μένα, όμως ψώνισα λίγο με τις εκπτώσεις.
ο μισός ακριβώς μισθός μου πάει στη συνοδό του σεραφείμ. καταλαβαίνετε τι εννοώ 'ζάπλουτη', αλλά σκασίλα μου.
ο κόσμος πρέπει να είναι ανοιχτός, όχι κάλυκας σφαίρας που σκοτώνει, αλλά κάλυκας λουλουδιού που επιτρέπει σε όλους να ανθίσουν.


'ειπώθηκε' λοιπόν από κάποιο γονιό μάλλον'
μου είπε κάποιος που μπορεί όντως να αγαπάει τα παιδιά
ότι 'η παρουσία του σεραφείμ ενοχλεί το σχολείο'.
του είπα: αν ήταν έτσι, γιατί η μαμά του σεραφείμ στις εκλογές του συλλόγου γονέων βγήκε πρώτη στους σταυρούς;
θεσμικό όργανο ο σύλλογος γονέων. ρώτησα και έμαθα: άγνωστο κάτι τέτοιο μεταξύ τους.

'ειπώθηκε', λοιπόν.
'έγινε καταγγελία'.

ΦΕΡΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΙΑ ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΠΡΟΔΟΤΗ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ.
δεν τις έζησα, τις κουκούλες με τους προδότες. τις είδα όμως στο σινεμά, όταν ήμουν παιδί, με τη λοχαγό νατάσα.
στεναχωρήθηκα, μα χαίρομαι που δε ζούμε πια σε τέτοιες κοινωνίες.

ναι, όσο κι αν μερικοί νομίζουν ότι η παθητική είναι η φωνή της κοινωνίας σήμερα,
εμείς,
εγώ, εσύ, κι ο άλλος
είμαστε άνθρωποι.

ο καθένας ας κουβαλάει το σταυρό του.
αν ο σταυρός είναι ανθρώπινος, είναι γέφυρα μεταξύ των ανθρώπων.

να μας ζήσει ο σεραφείμ, και ο κάθε σεραφείμ λοιπόν.
τώρα ο αγώνας συνεχίζεται. και όλα βαίνουν καλώς.
δόξα τω θεώ.

15 σχόλια:

Swell είπε...

Kαλημέρα Ελένη, έτσι είναι ο κόσμος μας. Γεμάτος από ανθρώπους "ειπώθηκε", "ακούστηκε". Και στο λένε για να σε "προφυλάξουν." Δεν έχουν το θάρρος ν' αναλάβουν την ευθύνη της βρωμιάς που κάνουν.

Unknown είπε...

ναι, αλλά όπως ξέρεις, το βουβό κύμα κάποτε γίνεται ηχηρό.
είμαστε άνθρωποι όλοι, παλεύουμε με τα κύματα, όμως είμαστε άνθρωποι...
ο σεραφείμ μου είπε μια φορά:
εσύ πώς κλαις απέξω σου;
εγώ κλαίω πάντα από μέσα μου. μια φορά μόνο έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια μου. δεν ξέρω πώς έγινε.

baobab είπε...

Καλημέρα Ελενάκι μου!
Μια και ο Σερ έχει γεννηθεί 28/10 πες κι εσύ ένα επετειακό ΟΧΙ και στειλ΄τους "για το καλό μου" τύπους να κουρεύονται!!!

"Ζάμπλουτη" είσαι πράγματι κι ας το λές ειρωνικά!

Σε φιλώ πολύ!

υ.γ. Θα πάμε στην παρουσίαση της mist? (για να πάμε πρέπει να θυμηθώ πότε και πού είναι, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα μου το θυμίσεις!)

VAD είπε...

Σου βγαζω το καπέλο,Μάνα!Παντα με κεφαλαίο Μ!

Καλημέρα....

Unknown είπε...

baobab, ναι, με τέτοιους φίλους είμαι ζάπλουτη!
και ναι, στη μιστ, φυσικά! αφού θα παπαριάσω και κάποιες λίγες σαχλαμάρες κι εγώ! είμαι στο πρόγραμμα ως κλόουν πριν την παράσταση, χα χα χα!
και πάμε ρούλα καραμήτρου βόλο το σάββατο αυτό!

Unknown είπε...

βαγγέλη, όλα μικρά ό,τι κάνω.
ακόμη πιο μικρό ό,τι είμαι. αλλά δεν έχει σημασία...
μια μέρα είχαμε αφενός ατύχημα στο ταξί πηγαίνοντας σε μια ομιλία, κι εγώ είχα ξεχάσει και την περίφημη ομιλία. ο σεραφείμ είχε πολύ θορυβηθεί. ξέρεις ποιος μας βοήθησε; η άννα η ροφοπούλου που είχε έρθει από το σουδάν για μια μέρα! κι εγώ αποφάσισα πως χειρότερο ρεζιλίκι δε θα μπορούσα να πάθω κι όλα πήγαν καλά...
ήταν η μέρα που είχα γνωρίσει τον αγαπημένο μου νίκο το μελισσά το συχωρεμένο...
τον καλοντυμένο το μυθημναίο το φίλο μου...
είναι μικρή η ζωή βαντ, μερικοί το ξεχνάμε.
...
τι να πω!

Μηθυμναίος είπε...

Πως να μη θαυμάσεις μια τέτοια γυναίκα; Πως να μη σε θαυμάσω, Ελένη αγαπημένη και συναρπαστική.

Να τον χαίρεσαι το Σεραφειμάκο κι ας τους άλλους...

Έχεις την αγάπη μου!

Unknown είπε...

έχεις κι εσύ την αγάπη μου μηθ, και σ' έχω πεθυμήσει...
καλησπέρα!
:)

alex_m είπε...

Λίγα , μονάχα λίγα από τα "πλούτη" σου , μπορείς να μου δώσεις ;
Ασε ,άσε , τα δίνεις χωρίς να το καταλαβαίνεις κι εγώ όλο παίρνω και παίρνω , αστείρευτη πηγή !

Να είσαστε πάντα καλά , όλοι σας !!!
αλέκος

ATHENA είπε...

OΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ) ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΕΡΙΣΤΑΙΚΑ, ΕΤΣΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟ ΣΕΡΑΦΕΙΜΑΚΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΥΣΛΕΚΤΙΚΟ ΓΙΟ ΜΟΥ
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ, Α ΣΙΧΤΙΡ ΠΙΑ!


ΣΕ ΠΕΘΥΜΗΣΑ ΠΟΛΥ!

ΦΙΛΙΑ

paramythou είπε...

Σε θαυμάζω καθώς σε διαβάζω, κι ας είναι το πέρασμά μου απο τα μέρη σου διακριτικό πολλές φορές.
Πήγε τώρα ο νούς μου στα παραδοσιακά ελληνικά παραμύθια, όχι αυτά με τις γριές και μάγισσες, αλλά αυτά με τις σιδερένιες μάνες που κουβαλάνε στους ώμους τους τον κόσμο ολόκληρο. Κι αν θέλουν, μπορούν και να του δώσουν μια και να τσακιστεί.
Ετσι αισθάνομαι για σένα.
Είσαι ΔΥΝΑΜΗ.
Να είναι καλά και να τον χαίρεστε τον Σεραφείμ. Μετα λόγου γνώσεως λέω, οτι τα διαφορετικά παιδιά μπορούν να είναι ευτυχισμένα αν πιστευουμε σ' αυτά. Και παρά τις δυσκολίες τους, όταν χαμογελούν, βλέπεις εκεί μέσα στο βλέμμα τους, τον κόσμο όλο. Τον βλέπω κι εγώ στα μάτια της εντεκάχρονης Μυρτιάς.
Μια μάνα παραμυθού

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Καλημερούδια
Παυλίτσα και Σερ νάστε καλά χρόνια καλά και υγιή.
Η διάθεση των ρημάτων σπάνια διδάσκεται από καλούς εκπαιδευτικούς όπως εσύ. Το παιδαγωγικό προσλαμβανόμενο ευτυχώς για τα παιδιά μας δεν είναι μόνο από το εκπαιδευτικό σύστημα τον Σερ τον φαντάζομαι αύριο να γελάει στην ουρά στη Vodafone, στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στο παραθύρι του βοριά. Να ανασαίνει βαθειά από τη μύτη να μην κρυολογήσει κάθε ανάσα ενός παιδιού είναι ανεπανάληπτη. Και στο λαχάνιασμά της.

Unknown είπε...

με συγκινήσατε όλοι...
σπασμένα φτερά σήμερα, θέλουν επισκευή, αλλά δεν έχω βρει εφημερεύουσα ελπίδα. είμαι λιγάκι κάτω.

shirine nour είπε...

!ένα φιλάκι για τον Σερ και άλλο ένα για σένα!!!
σε επιθύμησα-σας επιθύμησα!
για την ημέρα καλοσύνης που είναι σήμερα κρατώ αυτό:
"ο κόσμος πρέπει να είναι ανοιχτός, όχι κάλυκας σφαίρας που σκοτώνει, αλλά κάλυκας λουλουδιού που επιτρέπει σε όλους να ανθίσουν".
και χίλια καλά σε όλους!!!

Unknown είπε...

αχ σιρινάκι...
κι εγώ σ' έχω πεθυμήσει πολύ!