οι γυναίκες, οι άντρες, ο θάνατος, διάφορα.

ερωτική αραβική λογοτεχνία είναι κάτι που ακούγεται και είναι μαγικό.
ήταν το μάθημά μου στην αραβική λογοτεχνία, να μιλήσω γι' αυτό, και σκέφτηκα να του δώσω άλλη μορφή, να καλέσω και το φίλο μου εκλεκτό ηθοποιό για τις απαγγελίες τριών υπέροχων κειμένων, το ένα από το άσμα ασμάτων και τα άλλα δύο από αραβικά ποιήματα του 8ου αι. μ.Χ.
στο κεφάλι μου μέσα διοργανωνόταν ένας στρατός από κινήσεις, όπλα, πηγαινέλα στις αποθήκες των κειμένων, διαταγές βιβλιογραφίας, κλπ κλπ.
αναθυμιάσεις επιστημονικών κινήσεων, που έτσι που γίνονται, δεν έχουν τίποτε το 'καθαρώς επιστημονικό'. τίποτε 'καθαρώς' κάτι, εκτός από το 'καθαρώς ανθρώπινο', δλδ ατελές, ειλικρινές, όσο μπορεί κούτσα κούτσα τίμιο. αυτό προσπαθώ.
ομιλία γιοκ, μα εστιαζόμουνα όλο και περσότερο στην ανάλυση ενός καταπληκτικού αποσπάσματος. κάτι με έκανε κάπως άνω κάτω.
χτες μετά τις 1 το μεσημέρι, έλαβα όπως ξέρετε ειδοποίηση, ότι το τμήμα αναβάλλει όλες τις δραστηριότητές του λόγω του θανάτου ενός φοιτητή μας, του σπύρου.
τι να πω! σπύρο, σπύρο... δεν ξέρω γιατί πέθανες. ξέρω πως θα αφήσεις μεγάλο κενό γύρω σου, πόνο μεγάλο ιδιαιτέρως στους γονείς και τα τυχόν αδέλφια σου. στέλνε παρηγορία από εκεί που είσαι, και να αναπαύεσαι σε τόπο χλοερό.
έτσι, στις 7 το απόγευμα εγώ μεν ήμουν εκεί, αλλά για να μετέχω απλώς στο σεβασμό και τη λύπη για το γεγονός.
έτσι βρεθήκαμε μια παρέα να πίνουμε καφέ στο καφενεδάκι έξω από το τμήμα: ένα αγόρι κι ένα κορίτσι από το τουρκικών, ένας θωρακοχειρουργός, μια παιδοψυχίατρος, μια ψυχολόγος, μια παλιά μου φοιτήτρια νυν καθηγήτρια γερμανικής φιλολογίας, ένας επικείμενος διδάκτορας αραβικής ιστορίας, μια δημοσιογράφος φίλη...

τα θέματα που ήρθαν στη συζήτηση ήταν πολλά, λίγο το ένα λίγο το άλλο,

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ.

μετά, με μέρος της παρέας, πήγαμε και είδαμε το έργο 'τι απέγινε η έλλυ', ιρανική παραγωγή 2008 ή 9, δε θυμάμαι.
πρόκειται για δράμα.
οι φωτο του έργου είναι απίθανες.
οι συμβολισμοί του μεγάλοι: το δράμα ετοιμάζεται και δημιουργείται σε όλα τα επίπεδα την ώρα που πετά ένας χαρταετός.
μια γυναίκα βοηθά ένα παιδί να παίξει.
απολαμβάνει κι αυτή το παιχνίδι για κείνην.
εκεί σκαλί-σκαλί μπλέκει το δράμα. ένα άλλο παιδί υπό την επίβλεψή της κινδυνεύει, η ίδια χάνεται. μια άλλη γυναίκα αποκαλύπτει σιγά-σιγά πώς προσπαθούσε να ελευθερώσει την έλλι με το δικό της αδύναμο τρόπο.
οι άντρες της παρέας αποδεικνύονται τελικώς σχεδόν τόσο θύματα ή τόσο ανήμποροι όσο και οι γυναίκες.
η αποκάλυψη της αλήθειας παρόλο που επιχειρείται είναι αδύνατον να γίνει ολόκληρη.
κοινωνία όπου τα δεσμά της βαραίνουν το ίδιο όλα τα μέλη.
ο ρόλος των παιδιών πολύ καλός.
πολλά με έκανε να σκεφτώ αυτή η ταινία. ήταν ό,τι έπρεπε για μια τόσο παράξενη βραδιά όσο η χτεσινή.
όταν κανείς μιλάει για το 'ρόλο της γυναίκας' στη μέση ανατολή, κάνει λάθος.
σεξιστικές (όχι σεξουαλικές) σχέσεις, ή διαφυλικές σχέσεις είναι πιο σωστό ίσως. όταν καταπιέζεται ένα μέλος της κοινωνίας, καταπιέζεται η κοινωνία ολόκληρη.
αυτό το έργο νομίζω πως αξίζει.
επιτρέπει τη σκέψη και το συναίσθημα διακριτικά και αληθινά. όπως στη ζωή.