Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

τα ιατρικά μας και τα ψυχολογικά μας και τα ψυχομετρικά μας...

ναι ναι, αστεία όσα θα πω, αγαπημένε μου σχολιαστή έχεις δίκιο!
λοιπόν, στα 17 μου, τέστ άικιού. τόσο χαμηλό, που δεν είπαν αριθμό στη μάνα μου. μικρός ντόρος στο σχολείο, καθότι όλα τα παιδιά κυκλοφορούσαν μ'ένα νούμερο, εγώ όχι.
κι όμως, λόγω προφανώς διαφόρων κόμπλεξ και όχι μόνο, εγώ παρίστανα τη διανοούμενη, αφού είχα ήδη περάσει από το στάδιο της μεγάλης ποιήτριας (το οποίο δεν είχε πιάσει), και το στάδιο της μεγάλης ζωγράφεου (το οποίο επίσης δεν είχε πιάσει) -έπρεπε κάπου να βρω διέξοδο, γιατί δεν είχα πουθενά κι ένιωθα ταυτισμένη σε μέγεθος με μερμύγκι...
να μη σας τα πολυλογώ, το ξέρετε, με άικιού ραδικιού, νάμαι να κάνω καριέρα στην ανώτατη παιδεία, κι όχι μόνο στην ανώτατη παιδεία της χώρας μου, αλλά κι αλλού...
λοιπόν: ή ξεγέλασα πολύ κόσμο, και τον ξεγελάω ακόμη, ή τα νούμερα ήταν λάθος...
ή κάτι τέλος πάντων άλλο συμβαίνει, το οποίο μου φαίνεται όλο και πιο φανερό.
θα σας πω πιο κάτω γιατί.
πριν όμως, θα σας μεταφέρω και κάποιες άλλες εμπειρίες:
γέννησα ένα παιδί στο βέλγιο, για το οποίο κανείς δε μου είπε τίποτε, ότι δεν είναι φυσιολογικό, και δυο παιδιά στην ελλάδα.
μου έλεγαν ότι η κόρη μου, μια λεπτή λαμπαδίτσα 19 χρόνων, που μιλά τρεις γλώσσες, όπως όλα περίπου τα ελληνάκια, είναι φοιτήτρια στην καλών τεχνών και έχει άνετες κοινωνικές σχέσεις, και οργώνει την πατρίδα της και το εξωτερικό σε ταξίδια, ότι 'δε θα μιλούσε ποτέ, δε θα περπατούσε ποτέ'...
(τα έχω γράψει αλλού)
το μικρό μου γιο, τον έχουν περάσει τρία υποτιθέμενα τεστ νοημοσύνης. ένα τον έβγαλε 80, όταν ήταν 8 χρόνων, ένα τον έβγαλε 98-100, όταν ήταν 11 χρόνων. κι ένας άλλος ψυχολόγος, επίσης στο δημόσιο, βλέποντάς τον, είπε: 'α, το άικιού του είναι γύρω στο πενήντα.
αυτό ήταν. τεστ δε χρειάστηκε ο κατά τα άλλα όντως συμπαθέστατος κύριος.

το ηθικό δίδαγμα: μήπως κάποιες γνώσεις του ανθρώπου για τον άνθρωπο είναι τόσο 'αντικειμενικές' που δεν έχουν σχέση με τον άνθρωπο-αντικείμενο, αλλά με έναν άνθρωπο καθαρά υποκείμενο σε πρότυπα με τα οποία έχει ή δεν έχει σχέση;

5 σχόλια:

anepidoti είπε...

πες τα χρυσόστομη!
λες και πρέπει να καρφιτσώσουμε νούμερα μήπως και αμφισβητηθεί το μυαλό μας, λες και δεν φαίνεται...
εγώ τα αμφισβητώ και...κομπλάρω κιόλας...μήπως γιατρέ μου έχω χαμηλό;;;
καλή βδομάδα νάχουμε με ή χωρίς IQ!!!!!
(άλλωστε οι του χαμηλού, αναγνωριζόμαστε!
χιχιχιχι!!)
φιλί!

Tyler Durden είπε...

ο παιδαγωγτός A.Neil του Sammerxil είχε κάνει τεστ και έπιασε πάτο. Αντιθέτως πολλοι μαθητες του είχαν απαντήσει σωστά.

Νομίζω πως αυτά τα τεστ πιο πολύ δείχνουν την διανοητική καθυστέρηση των δημιουργών τους και όλων αυτών που τα χρησιμοποιούν και βασίζονται σε αυτά. Δεν είναι τυχαίο που γνωρίζουν άνθηση σε αστυνομία και στρατό.

Υπάρχει και ένα παλιό ωραίο βιβλίο "Ο μύθος της ευφυίας" Λούγκμαν νομίζω λέγεται ο συγγραφέας

paramythou είπε...

Είμαστε στην εποχή όπου κυριαρχούν τα νούμερα. Τα Νούμερα βασιλεύουν στην πολιτική. Τα Νούμερα σέρνονται στην κεντρική σκηνή της κοινωνίας. Με νούμερα υπογράφουμε παντού. Στην ταυτότητα, στο ΑΦΜ, με ΑΜ κλπ. Εγινε στόχος, το να αυξάνουμε τα νούμερα στο πορτοφόλι μας, στους λογαριασμούς μας, στις γνώσεις μας. Δεν είμαστε άλλο, απο νούμερα.
Πώς αλλιώς θα δικαιολογούσαν την ύπαρξή τους οι ’’ειδικοί’’ εάν δεν δούλευαν με νούμερα; και πώς θα λειτουργούσαν χωρίς κάποια Νούμερα;
Φυσικά σήμερα όλοι μας κυνηγάμε το όνειρο να γίνουμε Νούμερο 1, στη δουλειά μας, στο χώρο μας, στο περιβάλλον μας. Αυτό το εκμεταλλεύθηκαν κάποιοι.
Ας χαλαρώσουμε. Δεν τα είχα σκεφθεί όλα αυτά πριν, όταν ακόμα δεν με είχαν παραμυθιάσει οι ειδικοί, οτι η μικρούλα Μ... έχει ακικού εξαιρετικά υψηλό αλλά θα δυσκολευτεί να γράφει στη ζωή της... Δεν απευθύνομαι σε άλλους ’’ειδικούς’’ για τα αυτονόητα. Το χαμόγελό της χτυπάει τα καλύτερα νούμερα όπως θα λέγανε και στα κανάλια! Γι αυτό δε φοβάμαι χάρο.
η παραμυθού

shirine nour είπε...

θεωρώ αφ'ενός μεν όπως είπε και ο ταιλερ οτι "αυτά τα τεστ πιο πολύ δείχνουν την διανοητική καθυστέρηση των δημιουργών τους..."
και αφ εταίρου ότι η μέθοδος του προκρούστη είναι ίδιο ολοκληρωτικών συστημάτων και όχι της επιστημονικής έρευνας.
Συγχίζομαι μόνο που το σκέφτομα!!!

PAN-DORA είπε...

Μου είχε φανεί πραγματικά γελοίο όταν στο παρελθόν έτυχε να διαβάσω στα περιοδικά ότι η σταρ Σάρον Στόουν (αυτό το "πετράδι" της υποκριτικής) έχει πολύ υψηλό I.Q (πόσο ακριβώς θα σας γελάσω). Φαντάζομαι ότι θα την είχαν μετρήσει ως μαθήτρια (γενικώς στα σχολικά μας χρόνια γίνονται πολλές μετρήσεις, επισήμως κι ανεπισήμως), γιατί δεν νομίζω ότι στο Χόλυγουντ η ευφυΐα θεωρείται ιδιαίτερο προσόν. Κι ενώ δεν αμφιβάλλω για το I.Q της εν λόγω κυρίας, πείτε μου σε τι την ωφέλησε όσον αφορά την καριέρα της; Οι περισσότεροι την θυμόμαστε για τον παγοκόφτη και την ξεβρακωσιά της.