της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας ζωοδότα

το μάθαινα μικρή να το ψέλνω, εκεί, γύρω στα 14, παραμονές της δικτατορικής, σε εθνικό, οικογενειακό επίπεδο, δύσκολης, γεμάτης προσκόματα, εφηβείας...

μου άρεσε η ψαλμωδία αυτής της στροφής

στροφή, τι λέξη κι αυτή,

για ένα ποίημα, μια στροφή, για τη ζωή, μια στροφή, για το θάνατο, για όλα....

κι αυτές τις μέρες χωρίς εκκλησία, το τροπάριο, η στροφή; στο μυαλό μου,

μια μια οι λέξεις πέφτουν σαν καμπάνες κι ο καθένας από μας είναι στο κέντρο του ήχου τους.

μετά νοια, μετά σταση μετα τροπή μετασροφή.

καλά για τ' άλλα, που είναι έστω και μεταφορικά, εκτός ανθρώπου.

μετάνοια, πόσο κοντά μπορεί να είναι σε άλλα πράματα.

μετάνοια.

δλδ όχι να πηγαίνεις πίσω και να κλαις για ότι έγινε, αλλά να είσαι μετά,

να έχεις προσπεράσει

όλα όσα σε οδήγησαν σ' αυτό που μέχρι τώρα είσαι, έκανες, έγινες.

μετάνοια ή μεταεπιστήμη ή μεταμοντέρνο

μετά.

η ζωή μετά.

που ξεριζώνει την ενοχή του φρόιντ κι ίσως, ίσως, ξέρω γω; δεν το έζησα, ίσως κάνει τον άνθρωπο καινό.

όπως η ρήση για την ανάσταση.

της μετανοίας άνοιξον μοι

για μένα, για σένα, άνοιξε

ανοίγω, άει στο καλό, στερητικο άλφα στο οίγω; α - ν - οίγω ή ανά - οίγω; (το αρχικό ρήμα για ανοίγω είναι το οίγω, το έλεγξα μόλις στου μπαγιύ.

αυτός που δίνει τη ζωή, ας ανοίξει για μένα, και για σένα και για όσους, μια πόρτα βασιλική να μπούμε σ' ένα κόσμο καινό.

μετάνοια χωρίς ενοχή, χωρίς τύψη. μετάνοια με σκυμένο κεφάλι, και έλεος, ου θυσία. μ' αγάπη, κι όχι κριτική. με πόνο και συμπόνοια, αμφίστροφη.

στροφή στη μουσική της ζωής, έστω, ή πέρα, από το τραγούδι του θανάτου.

καλό σου ταξίδι μαρίνα, μέσα από τις πύλες του θανάτου, στην αγκαλιά της Ζωής.

αιωνία σου η μνήμη.