Διαπρεπής μουσικός και ιστορικός της μουσικής.
Στα 85 της, ως ιέρεια της επιστήμης, μυεί το κοινό με μια ομιλία της στη μουσική του 17ου αιώνα στην Ευρώπη.
Αναφέρει τους μεγάλους μουσουργούς. Τα ονόματά τους. Πού γεννήθηκαν. Δραττόμενη από αυτό το ιστορικό γεγονός, το οποίο κατέχει, η κυρία δαλμάτη συναναφέρει κάθε ιστορικό γεγονός που επηρέασε τη χώρα όπου γεννήθηκαν οι προσωπικότητες αυτές,
Μέσω της ιστορίας του τόπου τους
Εξηγεί
Τη βιογραφία των ανθρώπων αυτών,
Την πορεία τους προς άλλες χώρες και τα αίτια αυτών των διαδρομών, και στη συνέχεια
Πάντα με τη δύναμη της μύησης, μας εξηγεί
Το μουσικό τους έργο, τις επιδράσεις που δέχτηκαν ή που καταχώρησαν στο ζωντανό οργανισμό της μουσικής ανά τους αιώνες.
Η κυρία δαλμάτη, με μιαν ακρίβεια
Φοβερή
Μιλά,
Εξηγεί
Κάνει κατανοητό
Μυεί
Μυεί,
Δλδ ΔΙΔΑΣΚΕΙ, δίνει –κι εγώ είμαι νεοσσός που τράφηκα από εκείνη-
Χωρίς ίχνος εξωτερικού στοιχείου:
στα χέρια της,
δε βαστά κιτάπια και χαρτιά.
Ούτε καν ένα μικρό σημειωματάκι,
Ένα πλάνο,
Ένα κάτι.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΕΚΚΛΙΝΕΙ ΤΗΣ ΕΞΟΧΗΣ ΔΟΜΗΣ ΤΗΣ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!
Σκύβω να τη φιλήσω στο τέλος.
Είναι τόσο χαρούμενη, τόσο ζωντανή, τόσο έξοχη, τόσο ζεστή, όσο ένα σπουργίτι μπροστά σ’ ένα ζεστό ψίχουλο, μια κρύα νύχτα.
Το ζεστό ψίχουλο είναι η αγάπη που ενέπνευσε σε όλους μας, και μας ευεργέτησε με αυτήν.
Εκείνη είναι το χαρούμενο σπουργίτι που όλα τα κάνει μόνη, φτεροκοπώντας μέχρι τη στιγμή της τελικής νοσηλείας της.
Κρύος κόσμος είναι ο κόσμος όπου η Μαργαρίτα ζει με απόλυτη διακριτικότητα και αξιοπρέπεια που
Αυτή η αξιοπρέπεια είναι μύηση στις αξίες της ζωής
Και διδασκαλία.
Η λογιοσύνη της ΚΥΡΙΑΣ δαλμάτη
Είναι η
Μουσική
Η ιστορία της μουσικής
Η φιλολογία
Η λογοτεχνία………
Ο λόγος είναι η αρμονία, εξ ού και οι σχέσεις της μουσικής με τα μαθηματικά
Ο λόγος της κυρίας δαλμάτη ήταν πάντα αρμονικός και γενναιόδωρος.
Μουσικός, καθηγήτρια μουσικής, καθηγήτρια ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο,
Ιδιαιτέρα γραμματεύς του αείμνηστου Μακαρίου Αρχιεπισκόπου Κύπρου
Μεταφράστρια στα ελληνικά διαπρεπών συγχρόνων ιταλών διανοουμένων
Μελετητής της λογοτεχνίας με εξαιρετικές δημοσιεύσεις ο καβάφης του 64 είναι από τις πιο πρωτοπόρες κριτικές ματιές στο έργο του
Λογοτέχνις η ίδια με βιβλία που εξαντλήθηκαν
-και αδικήθηκαν-
Ποιήτρια με διεθνή αναγνώριση,
-=μου τη σύστησε ο Άδωνης’ όταν τους τιμούσαν, και τον παγκόσμιο άραβα ποιητή άδωνη και τη μαργαρίτα μας στην ίδια πόλη της Ιταλίας, κι έτσι γνωρίστηκαν μεταξύ τους,
εκδότης του περιοδικού ‘πλατεία αμερικής’
πλατεία αμερικής…
το σπουργίτι μας, έμενε εκεί.
Η εταιρεία που ίδρυσε η Μαργαρίτα υπόσχεται τέτοιο καιρό του χρόνου να γίνει παρουσίαση και του φιλολογικού-λογοτεχνικού της έργου, με τη συνεισφορά προσωπικοτήτων των γραμμάτων.
Μαργαρίτα, δε μίλησα για τη λογιοσύνη σου.
Στο όνομά της, στο όνομα της υπόσχεσης όλων των μαθητών σου να αγωνιστούμε με τις δικές σου αξίες στη ζωή μας,
Θέλω να διαβάσω αυτό το ποίημα που μου έδωσε χτες ο θωμάς:
(ο θωμάς καραχάλιος είναι ο πρόεδρος του συλλόγου των φίλων της παλαιάς μουσικής)
Ταφή στη θάλασσα
Το ρούχο της ψυχής μου έχει παλιώσει
Και κάνει ψύχρα.
Όταν θα’ χω καινούριο, θα ‘θελα
Τούτο το παλιό να το ρίξω στη θάλασσα
Σ’ αυτή τη θάλασσα που φυλάει κοράλλια και μαργαριτάρια, και τα ναυάγια
Και καθρεφτίζει τον ουρανό.
Την έχω δει σε τέλεια ακινησία,
Την έχω δει φουρτουνιασμένη
Την έχω δει ν’ ανατριχιάζει σαν εμάς,
Ή να κοντανασαίνει
Είναι το σπίτι μου.
Θα’ θελα να ξαναγυρίσω σπίτι.
Να γίνω ένα με τα βότσαλα στο βυθό της, που για χρόνια και χρόνια τα λειαίνει
Το χάδι της το ακατάπαυστο,
Κι ύστερα μ’ ένα κύμα της τα βγάζει στη στεριά
Μαζί με άδεια κοχύλια.
Μα εγώ δε θέλω να με ξαναβγάλει στη στεριά.
Θα μια ο μουσαφίρης που ήρθε γι α λίγο
Και μένει για πάντα.\
Θα νιώθω να με διαπερνά
Ο ενάλιος κόσμος
Να ‘ρχονται τα μικρά ψαράκια να με τσιμπούν
Για να ξυπνήσω,
Κι εγώ να μη ξυπνάω, όπως τότε
Που με ξυπνούσανε πρωί για το σχολειό.
Μαργαρίτα Δαλμάτη
ήταν εκεί. η εκδήλωση ήταν ανάλογη του ύφους και της καλοσύνης της, περάσαμε εξαιρετικά. στο τέλος ήρθε μια κοπελιά και είπε: κάποιος έχει γράψει στο διαδίκτυο και το 'χουμε εκτυπώσει και βάλει στην είσοδο της αίθουσας,,,
χαμογέλασα.
η εκδήλωση είχε απίστευτα υψηλό μουσικό επίπεδο. το πρόγραμμα βασισμένο σε μεγάλα έργα μεταξύ 1650 και 1750.