σας το έχω πει; όλα χατηρικά σε μένα.
χατηρικά τέλειωσα το λύκειο, χατηρικά έπαιρνα κι ένα βαθμό που και που στο πανεπιστήμιο.
αν δλδ ζούσα εδώ στην ελλάδα, όπου όλα βασίζονται στο νόμο, δε θα είχα καταφέρει ίσως και πολλά πράματα, ποιος ξέρει.
χατηρικά με πέρασαν στο λύκειο, όταν έγραψα 33 στα 100 μαθηματικά.
κι όμως, πριν φύγω από την ελλάδα, στην άλγεβρα ήμουνα η καλύτερη μαθήτρια.
και στο τεστ νοημοσύνης που μου έκαναν στο βέλγιο, μόνο το μαθηματικό κομμάτι πήγε καλά, σ' όλο το υπόλοιπο ήμουν κάτω από τη θάλασσα. όμως στις εξετάσεις, μαθηματικά, γιοκ...
όμως με πέρασαν. πώς; ήξεραν εκείνοι. εγώ, κι η μαμά μου, κι ο αδελφός μου, δεν ξέραμε τίποτα.
μετά πέρασα εξετάσεις, τις λεγόμενες εξετάσεις ωριμότητας, για το πανεπ. μια χαρά τα πήγα.
γράφτηκα στη ρωμανική φιλολογία, γιατί με ενδιέφερε η ανάλυση των κειμένων.
κι αυτά τα πράματα, στις μητρικές γλώσσες αναπτύσσονται περσότερο. όταν με ρωτούσαν οι βέλγοι πού γράφτηκα, κι έλεγα 'ρομάν', με κοίταζαν και ξεροκατάπιναν με σιγουριά, δλδ ότι αποκλείεται να τα καταφέρω. είχε φήμη ότι ήταν δύσκολη σχολή. δεν καταλάβαινα γιατί κάτι που το αγαπάς να είναι δύσκολο.
δεν είχα επίγνωση, και δεν έχω ακόμη.
είναι καλό αυτό...
τα μαθήματα που είχαμε ήταν χωρισμένα σε ομάδες, και θυμάμαι τον πουγιάρ, που μας έκανε ιστορία της γαλλικής λογοτεχνίας. δεν είχε χρειαστεί να διαβάσω ούτε ένα βιβλίο σ' αυτό το μάθημα. με είχε προετοιμάσει η λίνα μακρή, όταν στα 13 μου είχα την τύχη να την έχω καθηγήτρια στο γαλλικό ινστιτούτο της αθήνας. τα 3 χρόνια που έμεινα στην ελλάδα ακόμη, από τότε που τη γνώρισα, στάθηκαν χρόνια εκπαίδευσης απ'αυτό το φωτισμένο άνθρωπο: σκαλί σκαλί, όλη η γαλλική λογοτεχνία είχε περάσει από πάνω μου, ακόμη και το έπος του ρολάνδου γνώριζα πριν φύγω στα δεκαπέντε-δεκάξι μου για το βέλγιο!
αιωνία της η μνήμη μέρες που είναι.
είχαμε και μάθημα με το ζακ, τι μάθημα ήταν αυτό δε θυμάμαι. ίσως ανάλυση κειμένου, και κάναμε μαζί του μπαρτ. θυμάμαι μόνο πως τον αγαπούσαν όλα τα παιδιά, κι αυτός άφηνε να εκδηλωθεί η ειρωνεία του για έναν άλλο καθηγητή, τον οτέν.
ο οτέν ήταν ένας κοντός καθηγητής με μούσι. ο μόνος που μιλούσε στον ενικό στους φοιτητές, κι ήθελε κι αυτοί να του μιλούν στον ενικό,
δεν ξέρω τον τίτλο των μαθημάτων του. πάντως μ'αυτόν εγώ θυμάμαι την ανάλυση κειμένων. μ' αυτόν, που έμαθα για τον γιάκομπσον, την κρίστεβα, τον μπακτίν, και χίλιους δυο άλλους που έχω ξεχάσει.
ο οτέν έκανε διαδραστικό μάθημα, κινητοποιούσε τους φοιτητές, περίμενε, άκουγε, μαρτυρούσε, ...
το λάτρευα το μάθημά του.
απαντούσα τόσο πολύ σ'ό,τι ρώταγε, που με άφηνε πάντα τελευταία, περιμένοντας με σιγουριά να του πω το σωστό. ο έρωτας και των δυο μας, πρώτα αυτού και μετά εμένα που φαίνεται είχα μυηθεί σ' αυτά που ήθελε αυτός, ήταν η ύφανση ανάμεσα στον ήχο και τις έννοιες. -παρονομάζ- και χίλια δυο άλλα.
μια μέρα μου είχε πει: είμαι πολύ ευχαριστημένος με σένα, φαίνεσαι να καταλαβαίνεις το μάθημα'. κι εγώ του είχα πει 'κι εμένα μ' αρέσει πολύ αυτός ο τρόπος να κοιτάζω τα κείμενα'...
φτάσαν οι εξετάσεις.
σιγά μη και δεν έγραφα εξετάσεις, εγώ η φυτούκλα. που όσο ήταν ανοιχτή η βιβλιοθήκη είμουνα μέσα, κι όταν έκλεινε, δυσκολεύονταν να με βγάλουνε.
ασχολούμουνα με τη λογοτεχνία από μόνη μου τότε, που και που είχα αλληλογραφία με τον ελύτη. τα μόνα μαθήματα που δε φοβόμουνα ήταν 'συγκριτική φιλολογία' και 'ανάλυση κειμένων'. πήρα και στα δύο 13 στα 20! μου κακοφάνηκε.
μια μέρα, που έβγαινα από τη βιβλιοθήκη, πετυχαίνω στο δρόμο τον οττέν. μου λέει:
-έλα δω εσύ! άκου να σου πω. τι χάλια εξετάσεις ήταν αυτές! ειλικρινά, αν έπρεπε να σε περάσω βάσει των εξετάσεων, πάνω από 6/20 δε θα μπορούσα να σου βάλω. σου έβαλα όμως 13 γιατί ξέρω πόσο καλή είσαι από τις επεμβάσεις σου στο μάθημα!
!!!
ακόμη τότε, δεν είχα καταλάβει ίσως πόσα πράγματα με είχε διδάξει αυτός ο καθηγητής μ'αυτή την ατάκα.
στα άλλα μαθήματα που δε με ενδιέφεραν και πολύ είχα πάει τόσο καλά ώστε να περάσω με την πρώτη -ιούνιο είχαμε περάσει 17 από τους 120 φοιτητές του πρώτου έτους!...
στα μαθήματα που είχα πάρει πολύ καλό βαθμό ήταν τα 'ιστορία τέχνης' και 'λαογραφία'.
ήθελα να κάνω την πτυχιακή μου, το λεγόμενο μεμουάρ, σε ανάλυση κειμένου που να αφορά είτε λαϊκή λογοτεχνία, είτε κάτι συνδυαστικό, δεν ήξερα τι.
μου λέει ο βαντεβίβερε ο συχωρεμένος: 'φακτέρ σεβάλ'!!!
μα δεν μπορούσα να το κάνω με τον βαντεβίβερε, γιατί αυτός δεν ήταν στο τμήμα της ρομάν, ήταν στην ιστορία τέχνης.
το κείμενο του φακτέρ ήταν 3 σελίδες. ανάλυση κειμένου και οικοδομήματος.
κανένας καθηγητής στη ρομάν δε συμφωνούσε. 'τι να γράψεις πάνω σ' αυτό, δε γίνεται'
όμως να ο οττέν και η ψυχανάλυση.
ελέν, να δουλέψεις με τη βοηθό μου τη ζινέτ μισό, θα την ενδιαφέρει πολύ, αυτή ειδικεύεται στην ψυχανάλυση και το κείμενό σου βασίζεται πάνω σ' ένα όνειρο.
α ρε οττέν...
αν ζεις, να είσαι καλά. αν πέθανες, ας ξεκουράζεσαι με τα βάσανα που τράβαγες στο πανεπ!
έτσι, ενώ όλοι οι άλλοι αρνούνταν, βρέθηκα να δουλεύω το μεμουάρ με θέμα: 'ανάγνωση ενός περιθωριακού κειμένου: αυτοβιογραφία του φακτέρ σεβάλ -μάρτιος 1903- και περιγραφή του ιδανικού παλατιού'
το κείμενο ήταν 3 σελιδίτσες. πάνω σ'αυτό έπρεπε να βγει ένα μεμουάρ το λιγότερο 70 σελίδων. βγήκε ένα μεμουάρ γύρω στις 170 σελίδες, βέβαια είχε μέσα και φωτο από το παλάτι.
οπλισμός για τη διερεύνηση του κειμένου: η αγαπημένη μου τότε κρίστεβα και ο αγαπημένος μου πάντα μπαρτ. μια μπέιμπι γραφομηχανή. ένας παιδεμός της ζινέτ μισό και του βαντεβίβερε, που ανέλαβαν το μεμουάρ.
σας διαβεβαιώ, πως όταν τύχει να το ανοίγω ακόμη σήμερα, το βρίσκω καλό.
η επιτροπή από όπου πέρασε χωρίς την παρουσία μου, έβαλε άριστα. σπάνιο για μεμουάρ της εποχής. έτσι πήρα καλό βαθμό στο πτυχία 'μεγάλη διάκριση', γιατί στα μαθήματα ο μέσος όρος ήταν σαφώς κατώτερος...
έγινε θέμα αυτο το μεμουάρ, και βρέθηκαν άλλοι καθηγητές πέραν της επιτροπής που μου το ζήτησαν, κι είπαν ότι δε φαντάζονταν πώς ένα τόσο μικρό κείμενο θα μπορούσε να βγάλει τόσο πράμα...
σαχλαμάρες...
ναι
το πρώτο μου βιβλίο. η πρώτη μου ανάσα και άνεση, να γράφω κάτι χωρίς να σκέπτομαι εξετάσεις και ιερά εξέταση.
η αγαπημένη, παιδική ελευθερία...
το πρώτο μου βιβλίο που δεν ήταν βιβλίο. η πρώτη δομή σκέψης που ήταν δομή γιατί δεν ήταν απέναντι στους άλλους, αλλά απέναντι σε μένα και στη χαρά του πλησιάσματος...
το πλησίασμα
να κοιτάς ένα κείμενο και να το αγαπάς ίσως, να θες να βρεις ένα τρόπο να σου μιλήσει...
να βρεις ένα τρόπο να ανοίξεις κουβέντα, πραγματικό τρόπο όμως, αλώβητο όσο μπορείς από δεδομένα πριν. ουτοπία, ε...
όχι, όχι. το παρόν του κειμένου δεν είναι ουτοπία, τόπος είναι όπου δεν υπάρχει άλλο απ' αυτό το ξαπλωμένο μπροστά σου κείμενο, μια κουρελού να την αγαπήσεις και να τη δεις και να κοιμηθείς πάνω της και να διαβάσεις τις γραμμές της κάθετα να μπλέκονται με τις οριζόντες γραμμές, ένα κείμενο είναι ένα έργο τέχνης, είναι ένα υφαντό, τεξτ...
τεξτ
η παρθένος τέξεται Υιόν, χριστούγεννα
μπορεί να τρελάθηκα κι εγώ, δεν πειράζει και τόσο
ο Λόγος Σαρξ
τι σχέση μπορεί να έχει αυτό που έγραψα με τα χριστούγεννα
κι όμως αυτό είχα ΑΝΑΓΚΗ να γράψω
τίποτα πιο κοντινό
μπορεί να είμαι μακριά
μα βλέπω ένα φωσάκι αιωνιότητας.
χρόνια πολλά, όλοι! χρόνια πολλά!
16 σχόλια:
Χρόνια πολλά,με υγεία και δύναμη και ό,τι καλύτερο...
και σε σένα κωνσταντίνε, κάθε τι καλό! χρόνια πολλά και καλά χριστούγεννα!
τι συμπτωση κι εγώ χωμένη στο τριπάκι text-textile (κείμενο-ύφασμα), αλλά και κείμενο-αγρός καλλιεργημένος(οργωμένος), κειμενοεικόνα, και τα παρόμοια :))
καλά μας χριστούγεννα!!
Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος φίλη μου Ελένη!
σιρίν, δεν είναι τυχαίο ότι γνωριστήκαμε.
καμιά φορά είμαστε σα δυο γυναίκες που πλέκουν μαζί. άλλοτε η μια κι άλλοτε η άλλη κρατάμε το νήμα της χαράς!
πολλά φιλάκια και χρόνια πολλά!
αγαπημένε μου νόστε, καλά χριστούγεννα και χρόνια πολλά!
χρόνια πολλά με πολλά χαμόγελα ma petite hélène:)!!!!
περνάμε ώρες συζητώντας στους συλλόγους καθηγητών για ένα μόνο κομμάτι των μαθητών μας κι απο αυτούς για ένα τους δεδομένο,μια πτυχή τους: την "ανυπακοή" τους στο σύστημα
όπου "ανυπακοή", διάβασε την μη ένταξη τους στην εκπαιδευτική διαδικασία
φέτος ένας τέτοιος μαθητής μου, έγινε η αφορμη να σκεφτώ πως αυτή η μερίδα κρίνεται απο ένα σύστημα που δεν τους αγάπησε...
καλη σου ημερα
καλό υπόλοιπο γιορτών
καλή χρονιά
γερή και δημιουργική παυλίτσα νάσαι!τ' άλλα έπονται και αννοούνται!
σε φιλώ!!!
Ας είναι ελπιδοφόρο το 2010 για όλη την ανθρωπότητα.
Καλή χρονιά
……... / | \ .......♥♫ 2010 & ♫*♥
……..... *•♥•* ...... ♠♫ a Happy New Year ♫♦♫*
……... *♥♫♦♫♥* ......
….... *♥•º♦•♫º♥* .....
..... *♥☺♥•♥☺♫♥* .....
.... *♥•♫♥☺º♠☺#♥* .....
... *♥♫♥º♫♥♦♥♫♥♫♦* .....
.. *♥♦♥☺♥♫♥♫♥☺♦º♥* ......
……. .. / | \ .......♥♫ 2010 & ♫*♥
……..... *•♥•* ...... ♠♫ a Happy New Year ♫♦♫*
……... *♥♫♦♫♥* ......
….... *♥•º♦•♫º♥* .....
..... *♥☺♥•♥☺♫♥* .....
.... *♥•♫♥☺º♠☺#♥* .....
... *♥♫♥º♫♥♦♥♫♥♫♦* .....
.. *♥♦♥☺♥♫♥♫♥☺♦º♥* ......
παιδιά, αφού έμεινα έκλπληκτη με τις ευχές που έφερε ο άνεμος, σκέφτηκα πως όσα φέρνει ο άνεμος γίνονται δικά μας, και...
τον αντέγραψα!
καλά δεν έκανα;
έγινα πειρατής!
οι πειρατές διεκδικούν τα πάντα!
εύχομαι σε όλους μας, να διεκδικήσουμε όλο και περισσότερη ευτυχία!
και να την πάρουμε με το σπαθί μας!
΄χρόνια πολλά!
ορελια, το θέμα της ανυπακοής είναι ένα θέμα που θα έπρεπε όλοι να προσέχουμε.
συνήθως φορτώνουμε με τη λέξη αυτή τα παιδιά, και τους κολλάμε τη ρετσινιά του 'αφού κάνω κάτι πέραν αυτού που αποδέχεται το σύστημα, είναι σαν να κάνω κάτι πέραν της λογικής'
πολλοί εκπαιδευτικοί όντως θεωρούν την ανυπακοή μια μορφή τρέλας και οδηγούν τα παιδιά στην περιθωριοποίηση.
είναι πολύ σημαντικό θέμα, έκανες πολύ καλά που το έθιξες, θα μπορούσε να είναι όντως ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, να σκεφτούμε αυτό το θέμα.
γιατί, εδώ που τα λέμε, όποιος δεν είναι ικανός για υπέρβαση, οποιαδήποτε υπέρβαση, κυρίως για πολύ μικρές υπερβάσεις αν μιλούσαμε, ε, τότε πέφτε εύκολα στο αντίθετό της: ευνουχίζεται, κι αφού ευνουχιστεί ο ίδιος, ευνουχίζει δια νόμου και τους άλλους: κανονισμός, νόμοι, σωστό, κλπ, όλα σαν ψαλίδια κόντρα στον απέναντι.
πρέπει να ασχοληθούμε ξανά με το θέμα, σ' ευχαριστώ που το ανέφερες!
ανεπιδοτούλα,
ανταποδίδω τις ευχές σου τις όμορφες. γερή δημιουργική λοιπόν κι εσύ, και πειρατής για την ευτυχία!
δεν τολμάω να πω τι σκέφτομαι για τις ωραίες ευχές σου!...
πρέπει να αγωνιστώ να γίνω ή να είμαι δημιουργική. να μπορώ κάθε τι που κάνω, να είναι σαν να το κάνω πρώτη φορά...
άνεμε, όσο δυνατά και να φυσάς, να είσαι πάντα ούρειος!
χρόνια πολλά και αγωνιστικά!
Αχ, Ελένη, πόσο με συγκίνησες με το κείμενό σου. Τις ευχές μου σου στέλνω
Δημοσίευση σχολίου