Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

ίσως χρειάζεται γενnαιότητα για να κρατάς τους φίλους.

ναι, ίσως χρειάζεται γενναιότητα για να κρατάς τους φίλους.
να μη σταματάς μπρος στη διαφορά.
ή ακριβώς, να στέκεσαι μπροστά στη διαφορά, και να αγαπάς τον άλλον πέρα απ' αυτήν, δλδ μέσα απ' αυτήν.
έτσι ζύγιασα πολύ, δλδ όσο μπορούσε το φτωχό μου το μυαλουδάκι, τούτη την ανάρτηση.
κι αποφάσισα να γράψω.
μου ήρθαν ευχές για τα χριστούγεννα και τη νέα χρονιά, από φίλους αλλόθρησκους.
σίγουρα αυτό είναι πολύ ευγενικό.
κι εγώ, που μένουν κοντά μου φίλοι μουσουλμάνοι, σπεύδω να τους ευχηθώ 'κουλ αμ ουα άντουμ μπιχάιρ' κλπ όταν έχουν κάποια γιορτή.
αυτό που με ξένισε όμως ήταν το εξής, στην κάρτα που έλαβα:

από τη μια οι ευχές για τα χριστούγεννα, κι από την άλλη μια παράθεση του κορανίου όπου αναφέρεται:
'ο χριστός ιησούς, ο γιος της μαριάμ, δεν είναι περισσότερο από απόστολος του αλλάχ, και ο λόγος του προς τη μαριάμ και ένα πνεύμα από αυτόν (τον αλλάχ). πιστεύεται λοιπόν στον αλλάχ και στους αποστόλους του. (ιερό κοράνιο 4, 171)'

μα, αν εγώ γιορτάζω χριστούγεννα με θρησκευτικό τρόπο, τότε θα παρακαλούσα να μην βασιζόμαστε πάνω στη διαφορά μας για να μου ευχηθούν οι φίλοι μου που δεν πιστεύουν στην ίδια θρησκεία με μένα. για μένα, που θέλω να είμαι χριστιανή, ο χριστός δεν είναι απόστολος, είναι θεάνθρωπος, γιος του θεού και πρόσωπο της αγίας τριάδος.
αν πάλι δε γιορτάζω χριστούγεννα με θρησκευτικό τρόπο, γιατί ας πούμε δεν έχω επαφή με τη θρησκεία του τόπου μου, και πάλι δε χρειάζομαι την αναφορά στο τι πιστεύεται από το ισλάμ για τον χριστό.

έτσι δεν είναι;

παρακαλώ, αν κάποιος γράψει τη γνώμη του εδώ, ας σκεφτεί να μην πληγώσει κανέναν με τις τοποθετήσεις του. ο καθένας μας ας σεβαστεί τη γνώμη και τη θρησκεία του άλλου.
δε θέλω την πόλωση, μα θέλω τη συ-ζήτηση...

28 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

... την οποίαν -ως φαίνεται- δεν έχω...

Silia είπε...

Η γνώμη μου , είναι ... η γνώμη σου . Έτσι , δεν πρόκειται να σε πληγώσω αν την γράψω ...
Δεν την γράφω για να μην περιπέσω σε πλεονασμό .
-----------------------
Έχεις , α-π-ό-λ-υ-τ-ο ... δίκιο .
Καλά Χριστούγεννα .

monahikoslikos είπε...

Η αλήθεια καθενός είναι το ψέμα του....!!!
Καλές γιορτές!!!

VAD είπε...

Πάντως εδώ ευχόμαστε στους ντόπιους φίλους μας για τις γιορτές τους,αντεύχονται στις δικές μας,πού ειναι το πρόβλημα;Η λύση απλούστατη,σεβασμός στις αντιλήψεις όλων...

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Οι ευχές από καρδιάς δεν έχουν δόγμα... και είναι πάντα καλοδεχούμενες!

Καλημέρα :)

Unknown είπε...

αγαπημένε μου π.κ., μπορεί κανείς να καταλάβει ότι εσύ δεν έχεις υπομονή σε σχέση με τη δική μου αγένεια, να μη γράφω, τηλεφωνώ, κλπ κλπ.
το γαϊδουράκι είμαι εγώ, κι εσύ έχεις τη γενναιότητα να μην υπολογίζεις στην αναξιότητά μου, και να μου γράφεις.
να ήξερες πόσο ανάγκη το έχω...

Unknown είπε...

σίλια, καλή μου φίλη, απλά να ήταν τα πράγματα, κι ο καθένας να πρόσεχε τον άλλον έτσι...

Unknown είπε...

καλές γιορτές λυκάκι!
και σιγά μη με πήγαινες βόλτα όπως μου το είχες υποσχεθεί!
προφανώς θα με πας βόλτα με το επόμενο αυτοκίνητο, που θα αγοράσεις όταν παλιώσει αυτό το καινούριο...
:)
ας είναι! εγώ θα περιμένω με πολλή χαρά το επόμενο αυτοκίνητο! το θέλω πράσινο!

Unknown είπε...

φυσικά καλέ μου βαντ!
εμείς ευχόμαστε κι αυτοί εύχονται! πόσο θα χαιρόμουν αν απλώς ανταλλάσαμε ευχές, χωρίς παραπομπές στο ευαγγέλιο εμείς όταν γιορτάζουν εκείνοι, και στο κοράνι εκείνοι όταν γιορτάζουμε εμείς!
χα χα χα! ας είμαστε όλοι καλά, χωρίς χρωματισμούς δόγματος...

Μηθυμναίος είπε...

Πιστεύω στον άνθρωπο και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!

Μπράβο τους!!!

Unknown είπε...

να, τερατάκι μου γλυκό, όπως κι εσύ το λες: μόνο με γλύκα ο ένας προς τον άλλον, χωρίς δόγμα...

Unknown είπε...

μηθ γλυκέ μου, καλές γιορτές...
στο επόμενο βιβλίο της νανοπούλου θα ειδωθούμε μου φαίνεται! φιλάκια!

Churchwarden είπε...

Φονταμενταλισμό νομίζω το λένε και είναι κοσμοπολιτικής εξάπλωσης. Εμείς και οι άλλοι στα πολιτικά. Εμείς και οι άλλοι στα θρησκευτικά. Εμείς και οι άλλοι στα ποδοσφαιρικά. Στην πυρά πότε εμείς και πότε οι άλλοι, διότι

ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ.

Αχ και βαχ, κυρία Κονδύλη.

Μηθυμναίος είπε...

... θ' αργήσει να το εκδώσει;

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

χμμ!
και όμως.
η καρτα που λάβατε είχε σκοπό να σας πει πως δεν είσαστε και τόσο "άπιστη".
πως στο κάτω κάτω και ο ΙΧ ήταν και αυτός απόστολος.
έτσι λέει η κάρτα και αφήνει μια ελπίδα να συγχωρεθείτε απ΄ τον αλλάχ

άστοχο μα καλοπροαίρετο


έτσι νομίζω....

ange-ta είπε...

σε πεθύμησα και περνάω απο δω και τι να δω; κάποιος μιλάει για φίλους!
Φίλους καιτοι αλλόθρησκους. Χμ.....
Οταν έχουμε ειρήνη έχουμε και φίλους εκ της αλλοδαπής και δη της αλλόπιστης αλλοδαπής.
Μπορεί να είναι δε και λιγάκι προβοκατόρικη η καρτα, (συγνωμη φιλενάδα που θα πω τα δικά μου) καθόσον απευθύνεται σε αλλόθρησκο για να πει χρόνια πολλά σε ημέρα πίστης και προσπαθεί να βρει ομοιότητες ή διαφορές ανάμεσα στις δύο "θρησκείες".

Αν δε, κοιτάξω και την ερμηνεία του δρ. απαράδεκτου, μάλλον σου (μας) λέει, ότι καλή είναι και η δική σας η θρησκεία!!

Και για να επιστρέψω στη αρχή του σχολίου μου, οι θεοί όλων των ανθρώπων να μας φυλλάξουν, όταν δεν θα έχουμε πια ειρήνη και η άλλη πίστη θα είναι το κυρίαρχο γνώριμο του ανθρώπου!!

Πότε θα τα πούμε εκ του σύνεγγις;

Γεφυριστές είπε...

Ότι χρειάζεται γενναιότητα δεν το συζητώ. Πολλές φορές μάλιστα και μεγάλο στομάχι από τους φίλους που, όπως στη δική μου περίπτωση, δεν έχουν να κάνουν μόνο με το τρέξιμό μου αλλά και με την ευθιξία μου, λες και είμαι καμιά μπεμπέκα..

Τώρα σε ό,τι αφορά το θέμα των ευχών επειδή όλοι οι πέριξ εμού γνωρίζουν ότι ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, μου εύχονται την Πρωτοχρονιά και την Πρωτομαγιά και τις άλλες -θρησκευτικές- εορτές μόνο "Καλή ξεκούραση". Ίσως επειδή εύχομαι κι εγώ έτσι.

Πάντως την κάρτα λέω να τη δεις θετικά. Πιστεύω ότι όχι μόνο δεν προσβάλει τον Ιησού αλλά επιχειρεί να σε τιμήσει κιόλας. Μην γελάς. Το είδα "ανάποδα" το θέμα: ένας αλλόθρησκος σου παραθέτει απόσπασμα από το ιερό βιβλίο του, στο οποίο περιλαμβάνεται μέσα και ο Χριστός, ως απόστολος του Αλλάχ του θεού του!
Μα και στον Χριστιανισμό απόστολος ουσιαστικά του Θεού δεν είναι ο Χριστός; Δεν τον έστειλε στη γη να επωμισθεί τις αμαρτίες των ανθρώπων;
Τώρα αν οι Χριστιανοί τον προσδιορίζουν ως Θεάνθρωπο ή γιο του Θεού αυτά είναι ζητήματα... οικογενειακής φύσης.
Ο ρόλος του έχει σημασία και σ΄ αυτόν εστιάζει το απόσπασμα του Κορανίου. Είναι απόστολος του Θεού ή Αλλάχ (τι σημασία έχει τ΄ όνομα;). Τα άλλα είναι ιδιότητες (Θεάνθρωπος, γιος).

Θέλω να πιστεύω ότι έγινα κατανοητή και χαίρομαι που σε θυμούνται και οι φίλοι σου τέτοιες περιόδους.

Σε φιλώ και καλή ξεκούραση τις μέρες που ακολουθούν. Θα έρθω και την Πρωτοχρονιά για μια μεγάλη ευχή:)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Μια ευχή για όλους τους ανθρώπους... "...επί γης ειρήνη"!

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει να ομολογήσω ότι κι εγώ που δεν είμαι θρησκευόμενη θα είχα ενοχληθεί όχι από κάτι άλλο αλλά από την θρησκευτική εμμονή σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής από τους περισσότερους πιστούς του Ισλαμ.Μάλιστα σε βαθμό που προσωπικά θεωρώ υπερβολή για ένα ζήτημα κατά τη γνώμη μου τόσο ατομικό .Αλλά στις δικές τους κοινωνίες οποιος δεν εκφράζεται μ' αυτόν τον τρόπο σχεδόν αυτόματα είναι ύποπτος για έλλειψη πίστης και αντίστοιχης υπερηφάνιας γι' αυτήν .Αλλά δεν θα παραλέιψω να πω ότι ενώ εγώ βομβαρδίζομαι από τους πολλούς Μουσουλμάνους φίλους μου με ευχές Χριστούγεννα και Πάσχα, εμείς ( οι Χριστιανοί ) δεν θεωρούμε έστω τυπικό καθήκον να δώσουμε τις ευχές μας για τις γιορτές τους .Ούτε καν τις γνωρίζουμε .Επ'ευκαρία σας υπενθυμίζω ότι στις 18 Δεκέμβρη είχαν Πρωτοχρονιά , αλλά θα ξαναγιορτάσουν μαζί μας πανηγυρικά !!

Ανώνυμος είπε...

Διαφωνώ κάθετα με το περιεχόμενο της ανάρτησης.
Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι θρησκευόμενη κι έτσι αναρτώ το σχόλιο μου χωρίς τον κίνδυνο των χαρακτηρισμών και των λανθάνοντων σκοπιμοτήτων

Τα χριστούγεννα είναι μια ανούσια γιορτή μιάς και ο κόσμος γιορτάζει την ελπίδα, που είναι και η μεγαλύτερη πλάνη των απανταχού αδύναμων.

Για όσους αγαπούν την ελπίδα(και τα φωτακια, όπως εγώ)
Τα χριστούγεννα είναι μία υπέροχη γιορτή ,γιατί ακριβώς ο άνθρωπος προκαλεί και καρπώνεται ένα αυτόκλητο θαύμα ,άσχετα με το όνομα που του χει δώσει.
Όπως λοιπόν είναι πολύ ευχάριστο να βλέπουμε τα διαφορετικά δέντρα των πόλεων-χωρών έτσι είναι υπέροχο να εξασκούμαστε στην ,υπέροχη, διαφορετικότητα της πίστης,που είναι ίδια κατ' ουσίαν.

Ο φίλος σας και μόνο που έστειλε την ευχετήρια κάρτα δείχνει να ξεπερνά τις διαφορές που σας χωρίζουν. Εσείς γιατί όχι?

Υ.Γ Δε θα ταν ακόμα καλύτερο να ευχηθείτε σ' έναν μουσουλμάνο-βουδιστή κλπ ''καλά χριστούγεννα''.
Θα ταν ,ειλικρινά, θαυμάσιο.

Unknown είπε...

φίλε και συνοδοιπόρε δημήτρη
πολύ εύστοχα τα λες.
μας περικυκλώνει, ακόμα και μέσα στη συνείδησή μας η σκέψη του 'άλλου' ως 'άλλοθι' για την πορεία της δικής μας ζωής.
'δε φταίμε εμείς, φταίνε οι άλλοι'
δεν καίμε εμείς, ας καούν οι άλλοι
στην καλήτερη των περιπτώσεων
κι όταν πλησιάζει στο 'να καούμε εμείς' τότε, αλοίμονο, καίμε εμείς κι όποιον πάρει ο χάρος...
σα να λέμε πως φονταμανταλισμός θα ήταν η εμμονή όχι στην αλήθεια μας, αλλά κυρίως η εμμονή στο υποτιθέμενο λάθος του άλλου...

υγ. τα βιβλία μας θα είναι περίπου γειτονάκια, αδελφάκια, ή κάτι τέτοιο, ε; :)

Unknown είπε...

μηθ καλοντύμένε χρόνια πολλά!
δεν ξέρω αν θα αργήσει να το εκδώσει!
ξέρω ότι μια αγαπημένη μου άννα ήδη κανόνισε να το παρουσιάσει...:)
πλάκα δεν έχει;
αν δεν είναι έτοιμο το βιβλίο, λέω να παρουσιαστώ εγώ, και μάλιστα με μαγιό!
θα πέσετε όλοι ξεροί κάτω
(από την ομορφιά μου εννοείται!)
χε χε χε

Unknown είπε...

ντόχτορ απαράδεχτε γιατρέ μου!
επιτέλους με καλύψατε!
είναι τόσο όμορφη αυτή η σκέψη, που πραγματικά, έτσι είναι, όπως το γράφετε!

Unknown είπε...

ανζετάκι χρόνια πολλά!
σ' έχω πεθυμήσει όσο δε φαντάζεσαι!
σίγουρα η θρησκεία όποια κι αν είναι, είναι ένα συστατικό της κουλτούρας μας. ακόμα και η μη-θρησκεία εκεί περιλαμβάνεται.
έτσι σε κάποια νοσοκομεία της βόρειας ευρώπης, έχουν παπάδες καθολικούς, διαμαρτυρόμενους, ραβίνους, ιμάμηδες να επισκέπτονται ασθενείς που το επιθυμούν, κι έχουν και ένα 'σύμβουλο ελεύθερης σκέψης' όπως το ονομάζουν, για αυτούς που θέλουν να είναι περίπου άθεοι ή κάτι τέτοιο.
βέβαια το να έχεις κάποιο 'σύμβουλο ελεύθερης σκέψης' είναι κι αυτό αστείο, αλλά έχει ιστορική εξήγηση, όπως ξέρουμε μέσω της ιστορίας της δυτικής ευρώπης.
ας μας φυλάξει ο θεός από τη μισαλλοδοξία.
ας μας φυλάξει ο θεός από την δυστυχία που πλακώνει γη και ανθρώπους, τώρα πια που ο πλανήτης είναι το ένα τέταρτο η γη της καπιταλιστικής επαγγελίας, και το άλλο τρία τέταρτα ο χώρος της κατάργησης της γης και του πολέμου...

Unknown είπε...

αλέκα μου χρόνια πολλά!
να στήνεις γέφυρες πάντα και να ενώνεις, έστω κι αν πολλοί από μας στέκονται σε αντίπερα όχθες...:)
με δίδαξε πολλά η λέξη 'ευθιξία' για σένα. γιατί κι εγώ έχω αυτό το ελάττωμα, και γι' αυτό καμιά φορά είμαι υπερβολική στις ευαισθησίες μου...
έτσι, πχ, αυτές τις μέρες, κάτι ειπώθηκε από ένα συνεργάτη μου. ένιωσα εντελώς αδικημένη και είπα μέσα μου: θα δηλώσω παραίτηση από το τάδε σχήμα.
και μετά είπα: 'μα τι λες; δε θες να σκεφτείς για μια φορά, τη λαϊκή παροιμία 'καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται;'
αυτό είναι για μένα μια μεγάλη προσωπική εξέλιξη. κι όντως, άφησα να κυλήσουν όλα λες και δεν είχα ακούσει την κατηγορία που μου είχαν προσάψει. δεν έλαβα κανένα μέτρο, ούτε υπέρ, ούτε κατά, ούτε απολογήθηκα. το μόνο που έκανα ήταν να είμαι το ίδιο ευγενική με τον κατήγορό μου, όπως και με όλους τους άλλους. το θέμα έληξε εκεί. μου άρεσε αυτό.
έτσι και τώρα, με τη λέξη που είπες, με έβαλες στη σωστή πίστα.
όντως, ας σταθούμε όλοι στη γενναιότητα της διαφοράς, όπως κι αν αυτή εκφράζεται, κι ας δούμε τη θετική όψη της ζωής.
πάντως, όπως κάποιος έχει δικαίωμα σαφές να είναι άθεος, μη-χριστιανός ή μουσουλμάνος ή κάτι άλλο, έτσι και κάποιος άλλος έχει το δικαίωμα να είναι χριστιανός, όχι με την έννοια 'λαμπάκια':)
θέλω να ανήκω σ' αυτήν την κατηγορία: 'χριστιανός όχι-λαμπάκια':)
ξέρω πως είμαι ένα τσόλι-χαρακτήρας, αλλά η ζωή πρέπει να είναι ωραία για όλους, είναι και για μένα αυτή τη στιγμή γιατί σκέφτομαι ότι ο λόγος σαρκ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν.
κι αυτό εμένα μ' αρέσει πολύ.
καλημέρα και χρόνια πολλά αλεκάκι μου γλυκό και γεφυριστό!

Unknown είπε...

ντιαμπολίνα νότ αλόουν:) καλωσόρισες στην κουβέντα και στο μπλογκ!
έχεις δίκιο σε πολλά σημεία. στη γειτονιά μου μένουν κάποιοι φίλοι μουσουλμάνοι. στη λεγόμενη μικρή γιορτή τους, το τέλος του ραμαζανιού, βλέπω το πίσω μέρος του κήπου τους, είχαν βγάλει ψησταριά και ψήνανε (να πω ότι η γειτονιά μου είναι μικροαστική και κάπως κυριλέ), δλδ γιόρταζαν με μεγάλη διακριτικότητα. τότε κι εγώ, άρχισα να φωνάζω από την εξώπορτα του κήπου: ε, γείτονες, χρόνια πολλά, κάθε καλό, ε, ο κλπ'
έτσι, για να ξεσηκωθούν και οι άλλοι γείτονες και να πουν καμιά κουβέντα στην παρέα...
έρχεται τρέχοντας ο μπαμπάς του σπιτιού, γελώντας μέχρι τα αυτιά, παρακαλώντας με να συμμετέχω στο γλέντι, πράγμα το οποίο εθιμοτυπικά δεν αποδέχτηκα μιας και ξέρω ότι θα μπορούσα πιο εύκολα και κομψά να είμαι στην παρέα αν συνοδευόμουν από τον άντρα μου ή το γιο μου.
το έκανα για να δημιουργήσω γιορταστικό τζέρτζελο, να νιώσουν κι αυτοί, εδώ στη χώρα μας, ότι μπορούν να γιορτάζουν διακηρύττοντας την πίστη τους και τη χαρά τους.
ασφαλώς πάντως δεν τους είπα 'καλά κάνετε που γιορτάζετε με το ραμαζάνι την κάθοδο του κορανίου πάντως για μας δεν υπάρχει κάθοδος του κορανίου', θέμα που αντιστοιχεί στην κάθοδο του χριστού στον κόσμο ως θεανθρώπου.
να, αυτό:)
και χρόνια πολλά!

Unknown είπε...

τερατάκι είσαι υπέροχο!!!
μένι θένκς και μένει πάντα κάτι χαρούμενο και γλυκό και καλοσυνάτο όταν γράφεις! κέρας της αμάλθειας με πολλά γλυκά!

Unknown είπε...

λαμπρινή, εντυπωσιάστηκα και συμφωνώ απόλυτα με την υποσημείωσή σου!
έτσι αγαπάς τον άλλον βαθύτερα, μέσα στη διαφορά του!
όταν εύχεσαι κάτι που ξέρεις πως δεν είναι του άλλου, κι όμως ο άλλος το αποδέχεται!
είναι πολύ βαθιά αυτή η έννοια της αγάπης που περιγράφεις!
όπως δλδ να αγαπάς τον άλλον κυρίως όταν εκείνος, πχ, φεύγει από σένα ή σε απορρίπτει, και ξέρεις ότι ωστόσο, θα μπορούσε να δεχτεί από μακριά το δώρο της αγάπης σου, έστω κι αν δεν το θέλει για δικό του, όπως κι ο βουδιστής θα αγκαλιάσει τις ευχές για καλά χριστούγεννα, χωρίς να είναι δικές του αφού τα χριστούγεννα δεν του λένε τίποτε, αλλά θα τις αγκαλιάσει επειδή του τις στέλνεις εσύ, που για σένα είναι κάτι...
πραγματικά σοφό.
γι' αυτό κι εγώ
σε καλωσορίζω, σ' ευχαριστώ, με έμαθες πολλά με το σχόλιό σου, θα μάθω περισσότερα ακόμη όταν το εμπεδώσω καλύτερα. γιατί τα λόγια φυτρώνουν σα ρίζες στο κεφάλι μας, και κάποτε που δεν το ξέρουμε πότε βγάζουν κλαδιά...
ας σου ευχηθώ κι εγώ, που δε σε γνωρίζω, που ξέρω ότι δεν είναι και τίποτα για σένα, ωστόσο επίτρεψέ μου να σου ευχηθώ 'καλά χριστούγεννα' γιατί άνοιξες την καρδιά μου.