το αγόρι που μιλούσε με τα πουλιά

παιδικό θέατρο, λέει.
όντως, τρεις η ώρα κυριακή μεσημέρι με λίγα πιτσιρίκια μέσα και αντίστοιχους 'κηδεμόνες'.
θέατρο άνεσις, κηφισίας 14, αμπελόκηποι.

η άνεση δεν ήταν μόνο στα καθίσματα.
πήγα για το σεραφείμ, και δεν ήξερα πόσο τυχερή ήμουνα.

το αγόρι που μιλούσε με τα πουλιά κάνει το ταξίδι ενός τραγουδοποιού, ενός μαγεμένου αυλού που μας παίρνει όμορφα και σταθερά από το χέρι, και μας οδηγεί αβίαστα, μεγάλους και μικρούς στη νοσταλγία μιας αγαθής, απλής, καλαίσθητης χαράς. το ποτάμι της μουσικής τρέχει σχεδόν σ'όλο το έργο, κι η ιστορία του παρασύρει στο πιο καθάριο νερό των παιδικών μας χρόνων, μ'όλες τις δυσκολίες και τα όνειρα...
από την αρχή σε αγγαλιάζει η χαρά σ'αυτή την παράσταση, ούτε που το καταλαβαίνεις πώς, κι αρχίζει το γάργαρο τραγούδι, σε παίρνει πριν προλάβεις να πεις στο μικρό σου 'σώπα' και στον μεγάλο που έχεις μέσα σου 'κουράγιο, για το παιδί σου το κάνεις'.
εξαρχής ένιωσα πολύ όμορφα κι ευχαρίστησα το γιο μου που χάρη σ'αυτόν βρέθηκα εκεί.
το θέαμα κατ'αρχάς είναι πολύ καλά στημένο. η καλαισθησία είναι σε όλες τις βάσεις σταθερή συνιστώσα.
πολύ καλά.
απλό και τρυφερό, ζωντανό και χαρούμενο.
τα τραγούδια του κουγιουμτζή σου ζεσταίνουν την καρδιά με την πρώτη, κι εμείς οι μεγάλοι αναγνωρίσαμε τις μαμάδες μας και τους κ΄πους τους, τους μπαμπάδες και τα βάσαν της εποχής τους, τα παιδικά οράματα που έγιναν αφετηρίες για τους πιο μεγάλους αγώνες της ζωής...
το παιδί παρακολουθεί ένα συμβολικό παραμύθι ντυμένο με τα τραγούδια που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε.

ο γιώργος φρατζεσκάκης, ο σκηνοθέτης, έχει ένα στόχο:
'να διαφυλάξουμε την παιδική αφέλεια και το αθώο βλέμμα από την καταιγίδα των βίαιων προτύπων της εποχής'.

το πετυχαίνει τόσο γλυκά και τόσο τρυφερά με τους ηθοποιούς του που πραγματικά πέρασα εξαιρετικά.
διερωτώμαι γιατί να μην είναι μια παράσταση για όλους, να παίζεται και βράδυ, και να μη χρειάζεται ως 'άλλοθι' ένα πιτσιρίκι για να πάμε όλοι να δούμε την παράσταση!

συγκινήθηκα. είδα το σεραφείμ που συνάντησε τους ηθοποιούς, σηκώθηκε από τη θέση του και έγινε τόσο αποδεκτός, τόσο ανάλαφρος κοντά τους...

ΑΞΙΖΕΙ.
ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΙ.

κείμενο σκηνοθεσία γιώργος φρατζεσκάκης
τραγούδια σταύρος κουγιουμτζής
κοστούμια χριστίνα κωστέα
μουσική και διασκευή τραγουδιών κώστας χαριτάτος
χορογραφίες ιωάννα καμπύλαυκα
βοσηθός σκηνοθέτη ελένη βουτυρά

ηθοποιοί
σάκης τσινιάρος
κωνσταντίνος λεβαντής
σταφανία φιλιάδη
ρένα σφηνιά
κορίνα αλαξανδρίδου
γιάννης τσιώμου
μάριον τσιτσέκα


και το πρόγραμμα. εξαιρετικό, με ωραίες φωτο, και με πολύ προσεγμένα κείμενα.

ευχαριστώ, συγκινήθηκα που το είδα, το καταφχαριστήθηκα, κι υποσχέθηκα στο σκηνοθέτη πως θα το μοιραστώ μαζί σας.
να είσαι καλά φρατζεσκάκη, και να μας στολίζεις τη ζωή έτσι όμορφα...
καλή συνέχεια!


υγ. μήνας του θεάτρου ο μάρτιος. αυτό είναι το πρώτο. σας έχω κι άλλες δύο εκπλήξεις!