χμ, το έχασα. ποιο; θα μου πείτε. αυτό που έγραφα...
ή μήπως έχασα ένα κομμάτι της ζωής μου επειδή δεν το κατάλαβα;
ή μήπως το κέρδισα επειδή δεν το κατάλαβα, κι επειδή έτσι, τελικά, φάνηκε το μεγαλείο του καθενός...
σκέφτομαι τον χάινριχ χούσμαν, που μου έλεγε γελώντας ότι τον βάφτισαν μέσα σε κολώνια, μιας και μιλούσαμε γαλλικά, και η κολώνια στα γαλλικά λέγεται eau de cologne. ο heinrich hussmann γεννήθηκε στην κολωνία το 1908. να το βιογραφικό του:
είχε σταθεί για χρόνια επτά μέντοράς μου. αιωνία του η μνήμη, θα ξαναγράψω πάλι και πάλι γι'αυτόν.
μουσικολόγος ειδικευμένος στη μεσαιωνική μουσική, κυρίως την ανατολική, αλλά με εντελώς απόλυτες γνώσεις και για το γρηγοριανό μέλος, και χίλια δυο άλλα, είχε στην ελλάδα δυο αγαπημένους φίλους: τον σίμωνα καρρά, τον αείμνηστο, και τον πολύ φοβερό ιεροψάλτη αγγελόπουλο, τους είχα γνωρίσει και τους δυο, μαζί του και μαζί με τον αδελφό μου.
είχε αντίθετες απόψεις, με κάποιον άλλον, έλληνα μουσικολόγο, φοβερό επίσης επιστήμονα και ιεροψάλτη, τον στάθη, καθηγητή πανεπιστημίου.
μια φορά που είχε έρθει ο γρηγόρης στάθης, ιεροψάλτης χοράρχης με τη χορωδία του στις βρυξέλλες, ο χούσμαν με είχε πάρει μαζί του να πάμε στο ρεσιτάλ που είχαν δώσει στη μητρόπολη των βρυξελλών, τον γοτθικό ναό σάν μισέλ...
αχ, που είναι τα χρόνια, τα ωραία χρόνια, που είχες λουλούδια μεσ' στην καρδιά, κλπ κλπ.
με πήρε σχεδόν από το χέρι, για να συγχαρούμε μαζί το στάθη και τη χορωδία του.
είχαν ακριβώς αντίθετες αντιλήψεις για θέματα μουσικής.
ο στάθης, καλή του ώρα, δε θέλησε να δώσει το χέρι στο χούσμαν, γελάω που το σκέπτομαι, γιατί τον ξέρω το στάθη και τον αγαπώ, και την αείμνηστη γυναίκα του, και τη μια από τις κόρες τους.
ο στάθης είναι φοβερός μουσικός, ιεροψάλτης και μουσικολόγος. γεννήθηκε το 1939, ο χούσμαν γεννήθηκε 30 χρόνια πριν, το 1908. ο γέρος πλέον και σοφός χούσμαν, παρόλο που δε συμφωνούσαν σε πολλά, πήγε να τον συγχαρεί, κι ο φίλος τώρα στάθης, αρνήθηκε τότε, νέος ων και σπαθάτος, να του δώσει το χέρι!
όπως καταλαβαίνετε, αυτό έγινε σιγά σιγά ένα μεγάλο μάθημα για μένα.
μου καρφώθηκε και δε μου ξεκαρφωθεί ελπίζω ποτέ, ότι,
να κι εγώ τώρα, κοντά στα εξήντα.
χτες, προέδρευα σε μια ημερίδα, όπου ένας υπέροχος μουσικολόγος και μουσικός, ο Nidaa Abou Mrad, εξέφραζε γνώμες που δεν ανταποκρίνονταν στη σκέψη όλων. κάποιοι από το ακροατήριο εξέφρασαν τις δικές τους γνώμες.
τι να σημαίνει αυτό;
ότι είχε άδικο ο ομιλητής; όχι βέβαια. ότι είχαν άδικοι οι παρεμβαίνοντες; όχι βέβαια!
τι να σημαίνει λοιπόν αυτό;
ότι, με το διάλογο προοδεύει η επιστήμη.
και: ότι η άγνοια χαλί πρέπει να γίνεται, να το πατάμε για να προχωράμε. το χαλί αυτό είναι ζεστό το χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι.
η άγνοια είναι κάτι που πρέπει πάντα να το παίρνεις με το μέρος σου, να το θεωρείς δικό σου, κι όχι να γελάς ειρωνικά και να νομίζεις ότι η άγνοια είναι μακριά σου.
να, αυτά ήθελα να πω.
πέρασα υπέροχα χτες. όντως.
ή μήπως έχασα ένα κομμάτι της ζωής μου επειδή δεν το κατάλαβα;
ή μήπως το κέρδισα επειδή δεν το κατάλαβα, κι επειδή έτσι, τελικά, φάνηκε το μεγαλείο του καθενός...
σκέφτομαι τον χάινριχ χούσμαν, που μου έλεγε γελώντας ότι τον βάφτισαν μέσα σε κολώνια, μιας και μιλούσαμε γαλλικά, και η κολώνια στα γαλλικά λέγεται eau de cologne. ο heinrich hussmann γεννήθηκε στην κολωνία το 1908. να το βιογραφικό του:
για τα 60 του χρόνια, έγραψαν, διαπρεπείς μουσικολόγοι από όλα τα μέρη του κόσμου, έναν τόμο γι'αυτόν:Born: December 16, 1908 - Cologne, Germany
Died: November 8, 1983 - Brussels, BelgiumThe distinguished German musicologist, Heinrich Husmann, studied musicology with Ludwig at the University of Göttingen, and with Hornbostel, Schering, Wolf, and Blume at the Humboldt University in Berlin. He received his Ph.D. there in 1932.
In 1933 Heinrich Husmann was appointed assistant lecturer at the musicological institute at the University of Leipzig. He completed his Habilitation there in 1941, and then was made its acting director in 1944. He completed a 2nd Habilitation at the University of Hamburg in 1948. He organised its musicological institute in 1949, was a reader there from 1956 and a professor from 1958. In 1960 he became a professor of musicology at the University of Göttingen.
Heinrich Husmann's books include: Funf- und siebenstellige Centstafeln zur Berechnung musikalischer lntervalle (Leiden, 1951); Vom Wesen der Konsonanz (Heidelberg, 1953); Einführung in die Musikwissenschaft (Heidelberg, 1958); Grundlagen der antiken und orientalischen Musikkultur (Berlin, 1961).Source: Baker’s Biographical Dictionary of 20th Century Classical Musicians (1997) Contributed by Aryeh Oron (July 2007)
Becker & R. Gerlach, editors: Speculum musicae artis: Festgabefiir Heinrich Husmann (Munich, 1970)
είχε σταθεί για χρόνια επτά μέντοράς μου. αιωνία του η μνήμη, θα ξαναγράψω πάλι και πάλι γι'αυτόν.
μουσικολόγος ειδικευμένος στη μεσαιωνική μουσική, κυρίως την ανατολική, αλλά με εντελώς απόλυτες γνώσεις και για το γρηγοριανό μέλος, και χίλια δυο άλλα, είχε στην ελλάδα δυο αγαπημένους φίλους: τον σίμωνα καρρά, τον αείμνηστο, και τον πολύ φοβερό ιεροψάλτη αγγελόπουλο, τους είχα γνωρίσει και τους δυο, μαζί του και μαζί με τον αδελφό μου.
είχε αντίθετες απόψεις, με κάποιον άλλον, έλληνα μουσικολόγο, φοβερό επίσης επιστήμονα και ιεροψάλτη, τον στάθη, καθηγητή πανεπιστημίου.
μια φορά που είχε έρθει ο γρηγόρης στάθης, ιεροψάλτης χοράρχης με τη χορωδία του στις βρυξέλλες, ο χούσμαν με είχε πάρει μαζί του να πάμε στο ρεσιτάλ που είχαν δώσει στη μητρόπολη των βρυξελλών, τον γοτθικό ναό σάν μισέλ...
αχ, που είναι τα χρόνια, τα ωραία χρόνια, που είχες λουλούδια μεσ' στην καρδιά, κλπ κλπ.
με πήρε σχεδόν από το χέρι, για να συγχαρούμε μαζί το στάθη και τη χορωδία του.
είχαν ακριβώς αντίθετες αντιλήψεις για θέματα μουσικής.
ο στάθης, καλή του ώρα, δε θέλησε να δώσει το χέρι στο χούσμαν, γελάω που το σκέπτομαι, γιατί τον ξέρω το στάθη και τον αγαπώ, και την αείμνηστη γυναίκα του, και τη μια από τις κόρες τους.
ο στάθης είναι φοβερός μουσικός, ιεροψάλτης και μουσικολόγος. γεννήθηκε το 1939, ο χούσμαν γεννήθηκε 30 χρόνια πριν, το 1908. ο γέρος πλέον και σοφός χούσμαν, παρόλο που δε συμφωνούσαν σε πολλά, πήγε να τον συγχαρεί, κι ο φίλος τώρα στάθης, αρνήθηκε τότε, νέος ων και σπαθάτος, να του δώσει το χέρι!
όπως καταλαβαίνετε, αυτό έγινε σιγά σιγά ένα μεγάλο μάθημα για μένα.
μου καρφώθηκε και δε μου ξεκαρφωθεί ελπίζω ποτέ, ότι,
μπορείς να είσαι εναντίον μιας θεωρίας ή μιας τοποθέτησης, μπορείς να διεκδικείς ότι με τα επιχειρήματά σου έχεις δίκιο, ή μπορεί και να κάνεις και λάθος επιμένοντας.
ΑΥΤΌ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ.
ΣΗΜΑΣΊΑ ΈΧΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΤΗΝ ΈΡΕΥΝΑ
και να παίζεις με τις αλήθειες, τα επιχειρήματα, τα ευρήματα, τα ευφυολογήματα καμιά φορά, τους κοινούς τόπους, τις ιδέες, τις ιδεολογίες, χωρίς να καταδικάζεις κανέναν!!!
να κι εγώ τώρα, κοντά στα εξήντα.
χτες, προέδρευα σε μια ημερίδα, όπου ένας υπέροχος μουσικολόγος και μουσικός, ο Nidaa Abou Mrad, εξέφραζε γνώμες που δεν ανταποκρίνονταν στη σκέψη όλων. κάποιοι από το ακροατήριο εξέφρασαν τις δικές τους γνώμες.
τι να σημαίνει αυτό;
ότι είχε άδικο ο ομιλητής; όχι βέβαια. ότι είχαν άδικοι οι παρεμβαίνοντες; όχι βέβαια!
τι να σημαίνει λοιπόν αυτό;
ότι, με το διάλογο προοδεύει η επιστήμη.
και: ότι η άγνοια χαλί πρέπει να γίνεται, να το πατάμε για να προχωράμε. το χαλί αυτό είναι ζεστό το χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι.
η άγνοια είναι κάτι που πρέπει πάντα να το παίρνεις με το μέρος σου, να το θεωρείς δικό σου, κι όχι να γελάς ειρωνικά και να νομίζεις ότι η άγνοια είναι μακριά σου.
να, αυτά ήθελα να πω.
πέρασα υπέροχα χτες. όντως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου