πέρασα υπέροχα το σάββατο! μιάμιση ώρα γέλιο και σκέψη, έξυπνο, απίστευτα πρωτότυπο,
Α-ΛΗ-ΘΙ-ΝΟ
η σκηνοθεσία σκηνοθετεί τη γραφή και η γραφή γράφεται για τη σκηνοθεσία. όταν είδα ότι ο συγγραφέας είναι και ο σκηνοθέτης, δλδ η συγγραφέας είναι και η σκηνοθέτης κατάλαβα γιατί το δέσιμο ανάμεσα στη γραφή το έργο ήταν απίστευτα ισχυρό.
αυτό επέτρεπε και στους τέσσερις ηθοποιούς να είναι τόσο άμεσα πολλοί! ο καθένας έπαιζε με μια απίστευτη συνέχεια, χωρίς ηλίθιες σκηνοθετικές ανάπαυλες ρόλους τόσο διαφορετικούς όσο αυτούς που ζητά η κοινωνία από τον καθένα μας.
εξαιρετικό σύμπλήρωμα η μουσική και το βίντεο γουόλ με τον χιπ χοπ Παλαμά.
πραγματικά, μην το χάσετε. αξίζει. θα διασκεδάσετε αφάνταστα, κι αυτό θα σας κάνει να σκεφτείτε.
πραγματικά πολύ πετυχημένο.
15 ευρώ, και μειωμένο 10. αξίζει, πραγματικά, το χάρηκα!
παραθέττω δελτίο τύπου και όλες τις πληροφορίες.
Δελτίο τύπου
“Ποιος κοιμάται απόψε;”
της
Χρύσας Σπηλιώτη
"Κανείς" απαντούν οι άστεγοι έλληνες που
έχουν κατακλύσει τις πλατείες της Αθήνας. Και είναι εκατομμύρια πια
αυτοί, μια που το έργο παρακολουθεί τα δεινά μας σε λίγο πιο μελλοντικά
χρονικά καρέ. Όσοι έχουν ακόμη στέγη πάνω απ' το κεφάλι τους, προσπαθούν να
δραπετεύσουν με κάθε τρόπο. Οι πιο τυχεροί με κανένα αεροπλάνο κι η πλειονότητα
με τη φαντασία και την ψευδαίσθηση. Όσο για το ιστορικό κέντρο της πόλης και
την Ακρόπολη αυτά προστατεύονται σθεναρά απ' τα τζάνκια και τους
εθνοσωτήρες.
Μια αστεία, άγρια, λυτρωτική κωμωδία για τα όσα
ζούμε και θα ζήσουμε. Κοιτώντας όχι λοξά, αλλά κάθετα την πραγματικότητα που αν
μη τι άλλο δεν πρόκειται να μας αφήσει να πλήξουμε ούτε δευτερόλεπτο από δω και
πέρα.
Με κεντρικό μοτίβο ένα ακτιβιστικό δρώμενο
συμπαράστασης στους αναξιοπαθούντες των Αθηνών, που έχουν διοργανώσει κάποιες
ευαίσθητες κυρίες των βορείων προαστίων στο Λόφο του Στρέφη, παρακολουθούμε εκ
παραλλήλου τις ιδιωτικές και μυστικές στιγμές πολλών διαφορετικών ελλήνων στα
σπίτια και τις δουλειές τους.
Ταυτότητα της παράστασης
Παίζουν, με αλφαβητική
σειρά : Λένα Γιάκα
Αγγελική
Δημητρακοπούλου
Καλλιρρόη
Μυριαγκού
Σήφης
Πολυζωίδης
Κείμενο-σκηνοθεσία: Χρύσα
Σπηλιώτη
Μουσική: Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος
Τραγούδι: Νίκος Καρίμαλης
Σκηνικά-κοστούμια: Δήμητρα Παναγιωτοπούλου
Φωτισμοί: Κώστας Σταμούλης
Χορογραφίες: Άρτεμις Ιγνατίου
Φωτογραφίες: Χριστίνα Γεωργιάδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Φοίβη Κωνσταντινίδου
Σκηνοθεσία video wall: Πηγή Δημητρακοπούλου
Πληροφορίες
Σκηνή 104+1 στο 104 των Εκδόσεων Καστανιώτη,
Θεμιστοκλέους
104, Εξάρχεια - Πληροφορίες – κρατήσεις: 2103826185
Πρεμιέρα: Σάββατο 21 Iανουάριου 2012
Παραστάσεις: Σάββατο
& Κυριακή στις 9.30 μμ για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
Τιμή
εισιτηρίου: 15 και 10 μειωμένο
«Ποιος κοιμάται απόψε;»
σημείωμα της Χρύσας Σπηλιώτη
Το έργο εκτυλίσσεται στη διάρκεια
μιας νύχτας στην Αθήνα ενός αόριστου, αλλά καθόλου μακρινού μέλλοντός της. Μια
ακτιβίστρια φωνάζει απ’ το μικρόφωνο σε κεντρική πλατεία. «Ποιος κοιμάται
απόψε;».
«Κανείς!» της απαντούν όσοι
συγκεντρώθηκαν για να συμπαρασταθούν στα εκατομμύρια πλέον, των άστεγων
Αθηναίων.
«Κανείς!» φωνάζουν απ’ τα γειτονικά
γραφεία, οι υπάλληλοι που κάνουν ολονύχτια ξενύχτια κι αλληλοσκοτώνονται
προκειμένου να μην απολυθούν κι αυτοί.
«Κανείς!» απαντούν επίσης όσοι έχουν
τη δυνατότητα να δραπετεύσουν μεσ’ τη νύχτα με κανένα αεροπλάνο.
Οι πιο άτυχοι κι απροστάτευτοι, οι
νέοι και οι συνταξιούχοι μόνο μέσα απ’
τη φαντασία και την ψευδαίσθηση μπορούν να δραπετεύσουν, σε εικονικές
πραγματικότητες.
Όσο για το ιστορικό κέντρο και την Ακρόπολη, αυτά
κατακλύζονται αποκλειστικά απ’ τους νέους μόνιμους κατοίκους της πόλης. Τους
μετανάστες, τα πρεζόνια και τους εθνοσωτήρες που ονειρεύονται την σωτηρία της
πατρίδας. Μιας Ελλάδας που ψυχορραγεί αλλά επιμένει να μας υπενθυμίζει ότι δεν
πεθαίνει.
Εικόνες της αγανακτισμένης πλατείας,
της ρατσιστικής βίας, των ναρκωτικών, διασταυρώνονται με την αδιαφορία και τον
φόβο. Κατά τη διάρκεια των 21 σκηνών που αποτελούν το έργο, το βλέμμα του θεατή
περιφέρεται από επικίνδυνα σοκάκια του αγοραίου έρωτα, σε πολυτελείς βίλες των
βορείων προαστίων κι από παιδικά δωμάτια στα υπαίθρια ψυχιατρεία των δρόμων.
Τέσσερις πρωταγωνιστές
επιστρατεύονται σε μια συνεχή μεταμόρφωση επί σκηνής σε δεκάδες πρόσωπα-φιγούρες στερημένες
ατομικότητας.
Μια κωμωδία χωρίς στοιχεία χαλάρωσης
ή φυγής που κοιτάζει όχι λοξά, αλλά κάθετα την πραγματικότητα. Το χιούμορ
επιστρατεύεται για να εκτονώσει το βάρος της αίσθησης αδιέξοδου. Η ελπίδα που
τρεμοπαίζει, έρχεται μόνο μέσα απ’ ότι δεν μπορούν πια να φανταστούν οι
ενήλικοι, αλλά μπορούν οι πολύ νέοι και οι ποιητές. Το έργο κλείνει με τον
στίχο του Κ. Παλαμά.
«Φίλε μου άλλο ζωή κι άλλο ψυχή
Ζωή καταγής, ψυχή μου προς τα επάνω
Μα ότι στοχάζομαι είμαι, όχι ότι κάνω».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου