κι άλλες ιατρικές χοντράδες. ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ...

αχ τι ωραία!

δεν έχω ακόμη πεθάνει. μην ανησυχείτε, θα γίνει. πάντως, καλώς ή κακώς, στα 55 μου, είμαι εδώ και λίγα χρόνια μια εμμηνοπαυσική κυρία τρομερά, απίστευτα γοητευτική!!!

παρά τη γοητεία μου, όταν ήμουν λιγότερο από ενός έτους, υπέστην ακτινοβολία στο λαιμό.

στα 20, απέκτησα ένα ψυχρό όζο στο θυρεοειδή, με είχαν ετοιμάσει ότι θα κάνω χειρουργείο και μετά χημειοθεραπείες, τελικώς η βιοψία δεν ήταν κακιά, στα 28 έκανα όζους και στο άλλο κομμάτι του ίδιου αδένα, πάλι οκ η βιοψία.

στα 35-40 μου πάω στο λαϊκό. μου εξηγούν ότι πρέπει απαραιτήτως να χειρουργηθώ γιατί 'σε ακτινοβολημένο τράχηλο, με την εμμηνόπαυση, 100% καρκίνος στο θυρεοειδή, δεν το συζητάμε!'

λέω: τότε γίνεται να γίνει το χειρουργείο κατά τις διακοπές; ναι.

πάω τότε.

-λοιπόν, αποφασίσατε;

-νομίζω δεν έχω περιθώρια, έτσι δεν είναι;

-έτσι. καθήστε λοιπόν.

κάθομαι.

εξετάζει.

-λυπάμαι, δεν γίνεται χειρουργείο! έχει πολλές συμφύσεις.

πήγα να της πω: δε μας χαιρετάς, ρε νταλάρα, μας πρήζεις πως θα πεθάνουμε από καρκίνο αν δε χειρουργηθούμε και μετά μας λες ότι δεν γίνεται να χειρουργηθούμε. σα δε ντρέπεσαι! πού τις βάζεις τις ευαισθησίες απέναντι στον ασθενή;

ε, γιατροί, τι λέτε;