τι θα κάνουμε αγράμπελη;

λοιπόν, κλείσανε τα ελληνικά γράμματα ή κάπως έτσι.
το βιβλίο μου 'αραβικός πολιτισμός' θα βγει, θεού θέλοντος και προς το παρόν, σε έναν άλλον εκδοτικό οίκο. τα τρία χρόνια, άντε 4 από την έκδοσή τους, δε μου επιτρέπουν να το βγάλω ακριβώς ίδιο. όλο και κάποιο τουλάχιστον βιβλιογραφικό συμπληρωματάκι, το θέλει. τα τυχόν μεγαλύτερα ζητήματα ή λάθη, ας τα αφήσω τώρα. είναι μια μικρή δουλίτσα όπως καταλαβαίνετε. το 'μικρή' είναι μέγεθος υστερίας και ειρωνίας, όχι πραγματικό.
το ίδιο θα συμβεί και με την εισαγωγή στη λογοτεχνία των αράβων.
τι θα γίνει με τους φοιτητές που κάνουν κάποιες εργασίες μαζί μας; τους αφήνουμε ξέμπαρκους λόγω φραππέ ή καπουτσίνο (αυτοί φραππέ κι εμείς καπουτσίνο); όχι βέβαια. και σας διαβεβαιώ, αυτή είναι η πραγματική δουλειά μας που δε φαίνεται πουθενά.
ελένη, το άρθρο της νάπολης το έστειλες; της γρανάδας; όχι ακόμη, ε... τι να πω.
διαβάζεις όμως καινούρια βιβλιογραφία για κάποια ζητήματα.
ξέρεις τι χρειάζεται όταν οργανώνεις μια ημερίδα; χαζά πράματα, που τρώνε πολύ χρόνο.
ετοιμάζεις λοιπόν μια ημερίδα, έχεις άρθρα να στείλεις και δεν τα έχεις φέρει στο τελικό φινίρισμα, έχεις τα βιβλία που πρέπει να τελειώσουν, έχεις εργασίες διαφόρων επιπέδων με τους φοιτητές, και τον κόπο να προσπαθείς να είσαι άνθρωπος.
α, ξέχασα, είμαι και μαμά: θα στείλω λεφτά στην άννα που σπουδάζει σε άλλη πόλη. στο λουκά επίσης, ναι μεν είναι ακόμη εδώ γιατί έχουν κατάληψη στον τόπο που σπουδάζει, αλλά κι αυτός χρειάζεται χρήματα. την προσοχή μου όμως απορροφά και το τρίτο μου καμάρι, ο σεραφείμ, που πηγαίνει στο λύκειο, μαζί με τον απαραίτητο συνοδό λόγω της ασθένειάς του. και φυσικά τον πληρώνω εγώ. 'μα μην ανησυχείτε, το δημόσιο δίνει ένα ποσοστό πίσω', ναι, ξέρω, όσο και να ανησυχώ ή να μην ανησυχώ, οι παροικούντες εν ιερουσαλήμ ξέρουν. παραλείπω τα τυχόν ευ-φάνταστα υπόλοιπα: πεντικιούρ ή σούπερ μάρκετ; πασαρέλα σε οίκους μόδας ή δόξα τω θεώ ρούχα έχουμε; κλπ.
είμαι πλούσια, έχω τρία παιδιά, και την αγάπη των ανθρώπων.
αυτή είμαι, η άννα παναγιωταρά. μια εργαζόμενη γυναίκα και μαμά.
χτες, 14/9 μας ήρθαν δυο επιστολές: η μια είναι με τη συνήθη εφορία. η δεύτερη είναι η έκτακτη εισφορά: 1500 και κάτι στο οικογενειακό πουθενά.
προθεσμία πληρωμής: 29/9!!!!
και δεν προλαβαίνω ν' αγοράσω ρούχα ούτε για να βγω στη συγγρού. από πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα;

1. από πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα; (το ξαναγράφω)
2. έχω τώρα μυαλό να γράψω το βιβλίο μου, να φορτώσω το κεφάλι των φοιτητών, να κάνω αυτά για τα οποία υποτίθεται ότι πληρώνομαι, να είμαι άνθρωπος πολλαπλών χρήσεων όπως οφείλουμε να είμαστε όλοι;
Η ΎΦΕΣΗ ΕΔΏ ΟΝΟΜΆΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑΠΊΕΣΗ.

ε, λοιπόν, δε θα τους περάσει.