Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

φαντάζομαι

μια γλώσσα χωρίς σύμφωνα.
το συν με ταράζει
δε θέλω συμφωνία συναδέλφους συνανθρώπους συντρόφους συναγωνιστές συναίνεση συνάντηση συμψηφισμούς συνθλίψεις
θέλω αποδοχή, ελευθερία
πώς θα ήταν μια γλώσσα χωρίς σύμφωνα;
πώς θα ήταν μια κατανόηση μετωπική
το στάδιο της κραυγής φωνάζει
μέσα μας
το χώρο τον ονομάζει χάος.
χα

7 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

φωνηεντίζομαι συμφωνώντας!

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Μήπως έρχεσαι από Γερμανία και μπουχτησες ....στον καλβινισμό;;

Coco είπε...

θα το ξαναπώ: γλώσσα
(π)ο(δ)η(λ)ά(τ)ου, οηαου !!!!
στην κατηφόρα ααααααααα!

αέ, ια αά ει ο αο! (καλέ μια χαρά ειν΄ το χάος!)

ιάια! (φιλάκια)

agrampelli είπε...

Ωωωωωω...
Καταλαβαίνω την απέχθεια του συν...μου είναι δύσκολο όμως να δεχθώ την διαγραφή του!
Φιλιά πολλά!

MenieK είπε...

κι όμως... αν γράψω
σ'γπ θα καταλάβεις, αν γράψω ααω ΔΕΝ θα καταλάβεις

Νηφάλια Μέθη είπε...

τα συμφωνα να φυγουν? η οι αμυνες και τα τειχη στις καρδιες...?

οπως και να χει,ομορφο βραδακι να χεις πολυ...ολογιομο :)

Ένας εκ των Δυο! είπε...

Πιάσε από την αρχή την γλώσσα σου. Κοίταξε τον τρόπο που εσύ την κάνεις να δουλέψει, να λειτουργήσει. Πως συνταιριάζεις τις λέξεις στη γλώσσα; Σε τι κανόνες, σε τι νόμους υπακούεις; Γιατί δεν γκρεμίζεις αυτό το καλοστημένο (ή δήθεν) γλωσσικό σου οικοδόμημα, γιατί δεν το ξαναφτιάχνεις από την αρχή, με άλλη γραμματική, με άλλη σύνταξη, με άλλες λέξεις, (ακόμα κι αυτό) άλλες σχέσεις, συναρτήσεις, δομές; Γιατί δέχεσαι υποταγμένος το κοινώς αποδεχτό νόημα, τη σημασία που σου έχει επιβληθεί αυτών ή εκείνων των λέξεων; Γιατί δεν τις τορπιλίζεις; Γιατί φοβάσαι; Δεν είναι αργά. Έτσι κι αλλιώς επικοινωνία δεν υπάρχει. Είναι απαράδεκτο να φοβάσαι.

T. Σινόπουλος, Νυχτολόγιο I think...

(Έχωναεμφανιστώκαιρόκαιωςεκ τούτουθαείμαισοβαρός)
Γειά σου Ελένη, τί κάνεις;