ο άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα

ποιος θα το έλεγε, πόσο μικρός είναι ο κόσμος...
με το νίκο κεφαλά γίναμε φίλοι χάρη στη σκηνοθέτη καίτη μανωλιδάκη, όταν ανέβασε αποσπάσματα από το αραβικό έργο 'ε, συ που σκαρφαλώνεις το δέντρο' του ταουφίκ αλ-χακίμ. ο νίκος έπαιζε το σύζυγο. όλοι τους ήταν υπέροχοι.
με το νίκο η φιλία βάστηξε πιο πολυ, έτσι, απλά, σχεδόν τυχαία.
ο νίκος είναι λίγο μεγαλύτερός μου.
ο χρίστος ο φίλος μου ο γιατρός, αποφασισμένα τρελός γιατί δεν αφήνει τα οράματα να φεύγουν μόνα τους, τα καλεί, τα προσκαλεί, τα βάζει να του μίλήσουν.
έτσι επέμενε με το νίκο.
να ακουστεί ξανά η βαριά καθαρή φωνή του.
έτσι η προετοιμασία έφτασε στο τέλος της:
ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ!!!
αύριο παρασκευή 4 ιουνίου, στις 9 το βράδυ, πρεμιέρα, για πολύ λίγες παραστάσεις, στο θέατρο ξυλοτεχνία, οδός παλαμά και παρασκευοπούλου, παλιό δημαρχείο περιστερίου, μετρό άγιος αντώνης.
οι παραστάσεις θα κρατήσουν μια βδομάδα.
ο νίκος κεφαλάς είναι πραγματικός ηθοποιός.
αν ηθοποιός σημαίνει φως, τότε και ο χρίστος στασινόπουλος είναι ηθοποιός, πέρα από το ιατροφιλόσοφος και συγγραφέας που είναι.
θα χαρώ να έρθετε,
γιατί θα χαρούν αν τους στηρίξετε, αν τον στηρίξετε.
και δε θα πληρώσετε, να ξέρετε!

μαζί με το έργο του πιραντέλο, ο νίκος κεφαλάς θα ανεβάσει και το έργο του νίκου περέλη με τιτλο ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΕΡΑΣΜΑ
ψέματα λέει, δεν είναι ποτέ μικρό ένα πέρασμα. πικρό, λαβυρινθώδες, απολογητικό είναι πάντα το πέρασμα, κυρίως όταν έχει τόσα νοήματα, τόσα νήματα για να μη χαθείς σα μινώταυρος. γιατί αλήθεια, ο μινώταυρος χάθηκε, έτσι δεν ειναι;