εσύ, κι ας μη με νοιάζει ποιός ή ποια ή ποιο. θα πιώ. θα πω

λοιπόν, το 1978 ήμουνα ετών καμπόσων!
σχετικά ολίγων, άστε, μια κυρία δε λέει τα χρόνια της συνεχώς, σκάσε ελένη.
τυχαία έπεσα στο παρακάτω ποίημα, αν είναι, κι αν δεν είναι, ο θεός να το κάνει! μου άρεσε. το πολύ εντυπωσιακό είναι πως ένα τέτοιο ποίημα, που βασίζεται ουσιαστικά στον ήχο που γεννάει νοήματα αυτός, μεταφράστηκε από μένα τότε, και είναι μια από τις μοναδικές φορές που νιώθω ότι μια μετάφραση είναι η ίδια δημιουργία. παραθέττω και τη μετάφραση.
------------

στιχάκια όμοια θάλασσες φυλακισμένες
σε χαρτιά ρίξες καφέδες τύχες
στιχάκια θάλασσες
ψεύτικες

Ποίματα ποτήρια δίψες έννοιες στραβές
κοπέλες στραβές κοινωνίες ψεύτικες
ψέματα γλώσσες γλώσσες μοναξιές
ρίμες ρημάδια
ομοιοκαταληξίες νεκροταφεία
άδειοι τόποι και δρόμοι
άδειες καρδιές
ποίματα μουσικές φωνές αρμονίες αγριεμένες ακατάπαυστες σκληρές όλο επανάσταση
αρμονίες που ξέφυγαν πήραν το δρόμο μόνες τους
τσαλαπάτησαν ποίματα καρδιές αγωνίες
αρμονίες παρωδίες βρώμικοι δρόμοι
κύματα φωνές φρίκες
Μια θάλασσα τρέχει φωνάζει χάνεται τσαλαβουτάει μέσα σε βάλτους στην καρδιά μου τα βλέμματά σου

Μια θάλασσα πεθαίνει μέσα μου
Γίνεται χαρτί παλιόχαρτο η άλλη λέξη είναι δική σου

ελένη κονδύλη

μετάφραση στα γαλλικά από την ίδια, εκείνο τον καιρό
(τον παλιό εκείνον τον καιρό - δε θυμάμαι τη συνέχεια, δε μπορώ, νταραμπαμπάμ)

Des vers
Comme des mers emprisonnées
Dans des papiers, des chutes, des marcs de café, du hasard
Des vers mers
Fausses
Vers verres soifs
Sens travestis
Filles travesties sociétés fausses
Fautes langues langages Rimes ravages
séries de mots, séries de morts, cimetières
Chemins et lieux vides
Cœurs vides
Poèmes musiques –voix! - harmonies déchaînées, interminables, dures, pleines de révolte
Harmonies qui nous ont échappé
Empiétant sur nos poèmes, nos angoisses
Parodies itinéraires sales
Des flots des voix des frissons
Une mer s’enroule, crie se perd s’enfonce dans des marres, dans mon cœur tes regards
Mer meurt en moi
Devient du papier, paperasse, l’autre mot t’appartient

(278, 1978)ελένη κονδύλη