Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

τι να πω! να τρελαίνεσαι. ενδιαφέρον...

απίστευτο; εντελώς τραγικό πάντως...
ή μάλλον όχι και τόσο...
ένας άγγλος, 59 χρονών, νταλικέρης, με κάποιες δυσκολίες στη δουλειά του και στην ηλικία του,
ήτοι μεταφράστε άνεργος παραμονές περίπου των χρόνων σύνταξής του,
πάει στο νοσοκομείο για κάποιο θέμα.
του ανακοινώνουν με βρεττανικό φλέγμα και τη σιγουριά του απάνθρωπου, ότι έχει καρκίνο ο οποίος δεν μπορεί να χειρουργηθεί, ούτε να επηρεαστεί πολύ από οποιαδήποτε θεραπεία, και του δίνουν περί τους έξι μήνες ζωής...

ο βρεττανός τα κουβεντιάζει με τη δικιά του, προφανώς είναι ροκ και οι δύο, κι αποφασίζουν να απολαύσουν αυτούς τους 6 μήνες.
παίρνουν όλες τις οικονομίες για τη σύνταξή τους, ο τύπος αγοράζει το όνειρό του, μια μοτο, οργανώνει τα της κηδείας του με κέντρο τη μοτό του, αγοράζει ένα αυτοκίνητο για τη γυναίκα του, φτιάχνει το σπίτι του ακόμη πιο όμορφο για κείνην, και περνάνε έξι μήνες ζωή και κότα.
που λένε. ζωή και χαβιάρι, ζωή και όνειρο, κλπ.
εξανεμίζονται τα φράγκα, αλλά οι τελευταίες στιγμές μαζί, γιορτές, κλπ, να είναι ό,τι πιο όμορφο.

ναι ναι, καλά δεν κάνανε;

ωστόσο πέρασαν δυο χρόνια.
αυτά τα δυο χρόνια το στομαχάκι του μελλοθάνατου έγινε κάρβουνο από τις οβίδες που του έδιναν για τον καρκίνο.

τώρα το νοσοκομείο τους ανακοινώνει: 'συγγνώμη λάθος, δεν ήταν καρκίνος, ένα κοινό πράμα ήταν'.

θα ζήσετε κι άλλο

ναι, λεφτά γιοκ, πάνε οι οικονομίες,
ωραία βέβαια περάσανε,
δίκη οπωσδήποτε μπορεί να κάνουνε

αλλά...


πλάκα δεν είχε;
δεν είμαι σίγουρη.
το διάβασα στο διαδίκτυο, στη λιμπερασιόν.

21 σχόλια:

PAN-DORA είπε...

Όπως έλεγε κι η Καραπάνου, "η ζωή είναι αγρίως απίθανη"!

Silia είπε...

Τελικά , κάτι τέτοια , συμβαίνουν και εις ... Παρισίους (που έλεγε και η μάνα μου) ... Εις τα Λονδίνα , τέλος πάντων ...
-------------------
Σοβαρά τώρα :
Σκέφτεσαι όμως την χαρά που πήρε ;
Υπάρχουν άνθρωποι , που με μια τέτοια χαρά , θα συγχωρούσαν και θα ξεχνούσαν τα πάντα ...
Και κάποιοι άλλοι , που θα περνούσαν την υπόλοιπη (μακρά , ίσως) ζωή τους , με αγωγές , γκρίνιες , μιζέριες , μίσος , εκδικητικές τάσεις ... μέχρι και που ... καρκίνο , θα έβγαζαν από τόση ψυχική "ταλαιπωρία" .
...Δεν ξέρω ... ίσως να είναι μεγαλοστομία αυτό που θα πω , αλλά θα το πω :
Την ζωή πρέπει να την χαίρεσαι και να την απολαμβάνεις , όπως και αν σου προσφέρεται .
Anna-Silia

Silia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Unknown είπε...

silia, εγώ σκέφτηκα ότι αν αρχίσει ο τύπος με δίκες, θα τον κάνουν να βγάλει τον καρκίνο από το ψήσιμο...

υγ. αν μου επιτρέπεις, θα αφαιρέσω την επανάληψη του σχολίου σου που με λάθος του υπολογιστή μου βγήκε τρεις φορές!

Unknown είπε...

πανδωράκι, καμιά φορά το άγριο είναι υπέροχα ωραίο...

agrampelli είπε...

Ρε τι σου είναι η ζωή! τόσο απρόβλεπτα ΥΠΕΡΟΧΗ!!!
καλημέρα....

Κούκος είπε...

Είναι απο κείνες τις στροφές που η φυγόκεντρος δεν σε πετάει έξω από τη ζωή αλλά σε σπρώχνει ακόμα πιο μέσα. Και το τελευταίο που θα σκεφτείς είναι το τίμημα.

VAD είπε...

Ανθρωπος που παιρνει τέτοια απόφαση,δεν ειναι δυνατο να κωλώσει τωρα επειδή του ειπαν ότι θα...ζήσει!Να δεις και τωρα πάλι θα τα βγάλει πέρα...
Πολύ μαγκιά το παλικάρι,μπράβο του!

happypepper είπε...

Καλημερούδια!
Εγώ το βρίσκω υπέροχο!
Έχεις περάσει τέλεια,
έχεις ευχαριστηθεί τη ζωή σου για6 μήνες,
έχεις κυνηγήσει τα όνειρά σου που πάντα δίσταζες,
και τώρα

ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

θα ζήσεις.
Και είναι κακό;

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Οι Βρεττανίδες ασφαλίζονται για την πιθανότητα βιασμού σε διακοπές στη Κέρκυρα !!! και τους ξέφυγε να πάρουν μια δεύτερη γνώμη σε ένα ογκολόγο στη πιάτσα, απίθανο στωικό να προγραμματίζεις κηδεία και να προβλέπεται να ζήσεις, μήπως χρειάζονται ψυχίατρο για την μελεγχολία;;;

Coco είπε...

είμαι άρρωστη κι είναι πια αργά!

πάω για βραδυνό ride&beach party!

Babis Dermitzakis είπε...

Τι δίκη, μετά από τέτοια ανακούφηση... Καλύτερα δεν ήταν που έκαναν λάθος;

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Θα συμφωνήσω με την Anna-Silia: "Τη ζωή πρέπει να τη χαίρεσαι και να την απολαμβάνεις, όπως και αν σου προσφέρεται."

Unknown είπε...

προς κοκόν, ροκατζού ποδηλάτισσα:
δεν είστε άρρωστη, νωρία είναι, για κατα γκάζι μεριά απόψε βράδυ! και συνενόηση με την κυρα ρούλα καραμήτρου, αστρολόγο, για λίγες ακόμη μέρες στην΄αθήνα! αξίζει! τα λέει όλα και συμφέρει!

Unknown είπε...

προν κύριον πιπεροευτύχην:
καλημέρα δε σας λέω πλέον εσάς κύριε, καθότι, γείτονας από το νούμερο 4 έως 45 που είμαι γω, και ναι μεν ήλθετε δια καφέν κάποιος κάπου κάποτε, αλλά ίσως δεν ξαναγυρίσατε; διατί ώ, ωιμέ! και φυσικά δε θα πιείτε καφέ σπίτι μου! ΕΓΏ στο δικό σας δια να δω καταναγκαστική ταχτοποίηση (κάτι σαν ποδήλατο της κοκός), ευφυή διακόσμηση (κάτι σαν κλασικός νταλί-βαράγκης), και χαμόγελο (αλήθεια, σας το είπα ότι σας έχω ερωτευτεί δια το χαμόγελόν σας; ας μείνει μεταξύ μας αυτό παρακαλώ!)

Unknown είπε...

η ζωή είναι υπέροχη αγραμπελάκι, ναι!
κι εγώ περνάω μια τέτοια φάση μερικά δευτερόλεπτα της ζωής μου!
αυτή είναι υπέροχη αλλά εγώ σε λάθος τρένο (που λέει κι η συλλογή), αλλά τουλάχιστον ακόμη κι από λάθος τρένο, έχει ωραία θέα!
φιλιά!

Unknown είπε...

κούκε μου καλέ μου κούκε, το σχόλιό σου φοβερό...
φυγόκεντρος δύναμη προς ευτυχία μεριά...
ωραίο!

Unknown είπε...

βαντ, μου άνοιξες τα μάτια με την τοποθέτησή σου! μαγκιά σίγουρα αλλά...
καταπώς λέει κι ο διόνυσος:

Unknown είπε...

διόνυσε, όντως, ένας ψυχίατρος είναο απαραίτητος στη ζωή όλων μας, και η παθητικότητα με την οποία ταυτίζονται συχνά οι βορειοευρωπαίοι, δείχνει πόσο χρειάζονται κι αυτοί ψυχίατρο, αλλά και εμείς για άλλους λόγους!
αν δλδ στην ελλάδα όταν έχουμε ιατρικό ή περίπου ιατρικό πρόβλημα, και, επειδή πιστεύουμε ακόμη στο δωδεκάθεο πηγαίνουμε σε κανα δυο γιατρούς που θεωρούμε ημίθεους, ενώ τους άλλους, καμιά φορά, τους λέμε 'μέριασε βράχε να διαβώ', και πάμε στους ημίθεους και το λιβάνι που τους προσφέρουμε είναι πανάκριβο, όπως το μεσαίωνα,
οι βόρειοι, έχουν αναπτύξει αρκετή παθητικότητα.
πέλαγος η ζωή, και μάλιστα ζεστόν, ζέον...:)

Unknown είπε...

μπάμπη, έχεις δίκιο, και συμφωνούν και όλοι μαζί σου, αλλά,
για σκέψου και το οικονομικό της υπόθεσης...

Unknown είπε...

τέρας-κέρας, έχεις δίκιο!
η ζωή...
η ζωή, ναι, είναι τόσο όμορφο να μας αγαπά...
όπως και να γ΄νει, είναι όμορφη, και την αγαπάμε κι εμείς...
μόνο που καμιά φορά δεν το ξέρουμε!