τι να πω! να τρελαίνεσαι. ενδιαφέρον...

απίστευτο; εντελώς τραγικό πάντως...
ή μάλλον όχι και τόσο...
ένας άγγλος, 59 χρονών, νταλικέρης, με κάποιες δυσκολίες στη δουλειά του και στην ηλικία του,
ήτοι μεταφράστε άνεργος παραμονές περίπου των χρόνων σύνταξής του,
πάει στο νοσοκομείο για κάποιο θέμα.
του ανακοινώνουν με βρεττανικό φλέγμα και τη σιγουριά του απάνθρωπου, ότι έχει καρκίνο ο οποίος δεν μπορεί να χειρουργηθεί, ούτε να επηρεαστεί πολύ από οποιαδήποτε θεραπεία, και του δίνουν περί τους έξι μήνες ζωής...

ο βρεττανός τα κουβεντιάζει με τη δικιά του, προφανώς είναι ροκ και οι δύο, κι αποφασίζουν να απολαύσουν αυτούς τους 6 μήνες.
παίρνουν όλες τις οικονομίες για τη σύνταξή τους, ο τύπος αγοράζει το όνειρό του, μια μοτο, οργανώνει τα της κηδείας του με κέντρο τη μοτό του, αγοράζει ένα αυτοκίνητο για τη γυναίκα του, φτιάχνει το σπίτι του ακόμη πιο όμορφο για κείνην, και περνάνε έξι μήνες ζωή και κότα.
που λένε. ζωή και χαβιάρι, ζωή και όνειρο, κλπ.
εξανεμίζονται τα φράγκα, αλλά οι τελευταίες στιγμές μαζί, γιορτές, κλπ, να είναι ό,τι πιο όμορφο.

ναι ναι, καλά δεν κάνανε;

ωστόσο πέρασαν δυο χρόνια.
αυτά τα δυο χρόνια το στομαχάκι του μελλοθάνατου έγινε κάρβουνο από τις οβίδες που του έδιναν για τον καρκίνο.

τώρα το νοσοκομείο τους ανακοινώνει: 'συγγνώμη λάθος, δεν ήταν καρκίνος, ένα κοινό πράμα ήταν'.

θα ζήσετε κι άλλο

ναι, λεφτά γιοκ, πάνε οι οικονομίες,
ωραία βέβαια περάσανε,
δίκη οπωσδήποτε μπορεί να κάνουνε

αλλά...


πλάκα δεν είχε;
δεν είμαι σίγουρη.
το διάβασα στο διαδίκτυο, στη λιμπερασιόν.