μερικά χρόνια πριν

μερικά χρόνια πριν έλεγες: κυρία ξέχασα το τετράδιο σπίτι μου.
να το φέρεις αύριο, ήταν η απάντηση.
επίσης, δεν είχα καταλάβει γιατί μια ζωή η τότε έκτη γυμνασίου στο γαλλικό καθολικό σχολείο που πήγαινα στη φλαμανδόφωνη λουβαίν, όπου με έριξαν τυχαία στα δεκαπέντε μου, η 6η γυμνασίου έπλενε καθημερινά τα πιάτα του μεσημεριανού όλου του σχολείου. να πω ότι το σχολείο ήταν το πρότυπο του γαλλόφωνου πανεπιστημίου, και οι περσότεροι μαθητές, 85% τουλάχιστον ήταν παιδιά καθηγητών του, με τίτλους και πλούτη (δε θα ξεχάσω κι εκείνα τα 'μπον γουικέντ, εγώ θα πάω στο σατώ της γιαγιάς'...
αυτή ήταν καλή της ώρα η μαρί ντε μονπελιέ...
κι όμως, η μαρί και η κάθε μαρί, κι ο νταμιάν με τον πατέρα στο οηε, και ο λυκ με τον πατέρα πρόεδρο των οικονομικών του πανεπιστημίου λουβαίν κλπ κλπ, πλένανε πιάτα κάθε μέρα.
τα αποφάγια τα βάζαμε σ' ένα ξεχωριστό βαρέλι. μια κυρία περνούσε και τα πήγαινε στα γουρούνια της φάρμας του καθολικού μοναστηριού που ήταν δίπλα, μάλλον παραπέρα από το σχολείο, στον τεράστιο χώρο με τα απίστευτα κτίρια, από εκκλησία ως σχολείο και πισίνα και σταύλους και λιβάδια και νεκροταφείο... τι όμορφα που ήταν, δεν το ξεχνάω.
μετά έμαθα γιατί κι εγώ η χαμένη έπλενα τα πιάτα: όλοι, μαθητές και καθηγητές, νόμιζαν ότι θα πήγαινα μαζί τους στη ρώμη. ρώμη, ήταν το κλασικό ταξίδι που κάναμε στην έκτη γυμνασίου όσοι βρισκόμασταν στο τμήμα γκρεκολατίν, και πλένοντας τα πιάτα όλη τη χρονιά εξασφαλίζαμε τα κυριότερα έξοδα της επταήμερης...
όταν μάθανε με έκπληξή τους ότι η μάνα μου δε με άφηνε να πάω μαζί τους, θέλησαν να μου δώσουν χρήματα, η μάνα μου, κι εγώ μαζί γίναμε τούρκοι, άντε μου φέρανε ένα δωράκι.
ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ.
τη διαφάνεια την έμαθα στο σχολείο και την συνάντησα στο πανεπιστήμιο της λουβαίν, ως φοιτήτρια.

εντάξει.

πέρασα καλά μαζί τους. δεν ξέρω γιατί, με αγαπάγανε. ακόμη κι όταν έζησα το ρατσισμό, -γιατί τον έζησα κι αυτόν- υπήρχαν άνθρωποι γύρω μου. περίπου δε με αγνόησαν ποτέ.

σήμερα στο πανεπιστήμιο όπου εργάζομαι,- καλώς-κακώς; τι να πω; - πραγματοποιείται ένα συνέδριο για τη γαλλοφωνία με αναφορά φυσικά σε άραβες.
το έμαθα ΣΗΜΕΡΑ. ίσως πάω, αν μπορέσω. η γαλλοφωνία της μεσογείου είναι σε μεγάλο ποσοστό αραβική. αυτό το νόημα έχει και ο χάρτης-σύμβολο αυτού του συνεδρίου.
πολύ ενδιαφέρον ακούγεται.
απ΄ ότι φαίνεται, κανένας συνάδελφός μου δε θυμήθηκε ότι υπάρχει ένας υποτιθέμενος αραβολόγος συνάδελφός τους, που τυχαίνει να ασχολείται με θέματα παρόμοια, κι η τελευταία φορά που βραβεύτηκε (στο εξωτερικό φυσικά) ήταν με το βραβείο σημιτικών-αραβικών σπουδών στο γαλλόφωνο χώρο.
αυτά τυχαίνουν. και πονάνε όμως.
και δε φταίει ποτέ κανείς.
η μη διαφάνεια φταίει που δημιουργεί άγνοια.
πιστεύω πως ούτε εγώ φταίω που γράφω εδώ στο μπλογκ μου. ναι, δε φταίω. απλώς, είμαι ελεύθερη, όπως όλοι.