βόλτα στα καμμένα

Επτάλοφα χιλιόφωτα μέρη
στάζουν πυρκαγιές πάνω στα δάση που περιτριγυρίζουν φοβισμένα
Περνώ από μέσα τους με την άνεση κενοταφίου
Που βασιλεύει πρίγκηπας στο κενό.
Της φλόγας τις φλόγες τα μπερδεμένα γράμματα και τα σβηστά τα φώτα της καρδιάς σου ψαύω.
Στης φλόγας το μικρό κορμί ερωδιού σκιά - τραγουδάει την έρημην αυγούλα...
Θυμάσαι;
Περίπατο με πήγες. Το δάσος όμως μίκρυνε τώρα. Σίγουρα, δε θα μπορέσεις να με ξαναπάς.
Θε να σου βάλω στο κιβούρι τούτες τις γραμμές να σου πω πως όσο πεθαίνει η άνοιξη μέσα στο καλοκαίρι, τόσο κι εσύ θα σβήσεις από την καρδιά μου.
Κι ας αρνιέμαι τώρα πια να σου μιλήσω
Αν δε σου πω ωστόσο
Πόσο πονά η δίψα μέσα μου για σένα,
Θα ναι σαν να πιστεύω πως όλα τελειώνουν μ’ ένα όχι.

4-10-2009
ελένη κονδύλη