να κάτι φάλτσες στιγμές που κάτι νομίζεις και κοκορεύεσαι, και μετά σου περνάει:
δυο τέτοιες στιγμές:
ο γιός μου που σπουδάζει στην κέρκυρα είναι αυτές τις μέρες μαζί μας.
βρίσκω πάνω στο κρεββάτι του το πρώτο μου βιβλίο.
καμαρώνω. του λέω: βρε, πήρες να το διαβάσεις;
και αυτός μου λέει: όχι το χρειαζόμουν για το ποντίκι του υπολογιστή.
μμμμ, μάλιστα.
ένα φάλτσο ακόμη:
συζητάω με το διευθυντή της εντατικής όπου είχα νοσηλευτεί για κάμποσες μέρες.: δυο-τρεις μήνες μετά, αφότου βγήκα από το νοσοκομείο.
μου λέει: ωραία. τώρα ελπίζω να μπορείτε να γράφετε!
λέω από μέσα μου: ώστε είμαι λοιπόν διάσημη; ο τύπος ξέρει ότι γράφω βιβλία!
του λέω ευχαριστημένη: ναι, ναι, ευτυχώς. επιτρέψτε μου να σας στείλω το βιβλίο που αποτελειώνω τώρα.
και τότε βλέπω το μάτι του γιατρού να παίζει σαν να λέει: 'ωχ της έχει σαλέψει'...
ο τύπος σαφώς και δε με γνώριζε ως συγγραφέα, με γνώριζε ως σακκούλι με πατάτες που δεν μπορεί να κουνηθεί! αλλά,
και μέσα στον ύπνο μου και μέσα στο ξύπνιο μου αναζητούσα τρόπο να συνενοηθώ, κι έκανα ότι έγραφα...
έχουνε πλάκα αυτές οι στιγμές. είναι μικρά γλυκά χαμογελαστά χαστουκάκια που λένε:
τίποτα δεν έχει σημασία όσο ο άνθρωπος ο ίδιος.
είναι ωραίο αυτό το νόημα. γυμνό. κάθεται κει και σε κοιτάει και σε μαθαίνει ίσως λίγη ταπείνωση...:)
43 σχόλια:
με το ποντίκι γέλασα,
χαχαχα
έτσι είναι, η πραγματικότητα άλλη γλώσσα μιλάει,
πολλές φορές εν αγνοία μας.
όμορφες γλυκές μπατσούλες..
καλό βράδυ!
είδες το παλιόπαιδο! χα χα χα!
καλό βράδυ και σε σένα ανεπιδοτούλα.
τελικά νομίζω ότι αυτές οι στιγμές αξίζουν πολλά! θα βρω κι άλλες!
Ω, μα τί όμορφα ενσταντανέ είναι αυτα !!! Βάλσαμο στην αναμπουμπούλα της μέρας... Στείλε στο γιατρό μερικά από τα βιβλία σου και τα ποιηματά σου να παθει την πλάκα του..οσο για το γιο, εντάξει,θαρθει η στιγμή
Μπαίνω για πρώτη φορά στο blog
Επειδή αντιμετωπίζω στο οικογενειακό μου περιβάλλον παρόμοιο πρόβλημα με του Σερ.(Γελ. Ε )θα ήθελα, αν είναι δυνατόν να με ενημερώσετε, για την αποτελεσματικότητα των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
Ευχαριστώ
πολύ νόστιμες στιγμούλες σαν κι αυτές που όλοι μας έχουμε ζήσει-γελάσει!
ωραία που τις θυμήθηκες!!
καλό σου βράδι!
ο καθένας με την έννοια του!
αν ρωτούσες τις γάτες μου σχετικά με βιβλία
θα ψηφίζανε Προυστ, Ντεμπρέ, Τζόυς, Λακάν, κι εσένα,
λόγω μεγέθους, παίρνουν ωραίους ύπνους επάνω τους!
Η παραπομπή μέσω του τίτλου της ανάρτησης δε με βγάζει πουθενά,δεν πειράζει...
Ωραίος ο υιός:)))
Ούτε εγώ σε ξέρω ως συγγραφέα,αργά μπήκα,πες τα λοιπόν,να τα διαβάσουμε...
κύριε αθανασόπουλε, αν θέλετε μπείτε στο μέιλ μου όπου μπορούμε να μιλήσουμε. ωστόσο, αυτό που συμβαίνει στο σεραφείμ είναι το εξής:
η γελαστική ε λένε ότι συχνά είναι ανθεκτική στα φάρμακα.
έχουμε δοκιμάσει... ούτε κι εγώ θυμάμαι πόσα. πήγαμε σε ένα φίλο μου ομοιοπαθητικό που για μένα ήταν δραστικός, αλλά με το σεραφείμ δεν είδαμε καμιά βελτίωση.
πήγαμε σε πολλούς και διάφορους.
αποδεικνύεται ότι οι γνώσεις μας, των γιατρών δλδ, είναι λίγες για τον εγκέφαλο.
πήγαμε στον κύριο γιώργο λουκά, ομοιοπαθητικό.
έπαιρνε τα μη-οποιοπαθητικά και τα ομοιοπαθητικά που πρότεινε ο λουκάς.
έχω να πω ότι για τρεις μήνες ήταν χωρίς κρίση: 28/10 εως 29/1.
νομίζω ότι όντως τον βοήθησε πολύ. ας είναι καλά ο άνθρωπος.
βοήθησε και μένα σε άλλα θέματα, και το έχω αναφέρει στο μπλογκ μου, αλλά δεν έχει σημασία.
ευχαρίστως να σας δώσω το τηλέφωνό του αν το επιθυμείτε.
εύχομαι περαστικά!
ριτς, βάλσαμο είσαι εσύ καλή μου, που ξέρεις έτσι να συμπαραστέκεσαι...
είμαι στα πολύ ντάουν σήμερα. φταίει ότι χτες είδα τηλεόραση! :)
σιρίν, την αγάπη μου. τι γίνεται; ελπίζω όλα καλά. ο νίκος με θυμήθηκε και χάρηκα πολύ.
κοκό, το ανακάλυψες. βρίσκομαι στο ύψος ή το πάχος των λακάν, τζόις κλπ, και ευτυχώς, οι γάτες τουλάχιστον το έχουν αναγνωρίσει.
βαντ, ναι, γράφω βιβλία! είμαι μεγάλη συγγραφεύς! αλλά τι να τα κάνεις τα βιβλία μου; γάτος είσαι; χαχαχα (δες σχόλιο κοκός)
το νιόπαντρο εκεί κάτω το αννιώ το ροδοπουλάκι ξέρει. το τελευταίο είναι ο 'αραβικός πολιτισμός', εκδόσεις ελληνικά γράμματα...
Αυτές οι στιγμές καρυκεύματα. Όμορφες κι ας μας ξυνίζουν εκείνη την ώρα. Φιλιά στον Σεραφειμ
Ελενάκι μου (αυτό το υποκορι-τσι-στικό δεν το έχεις εγκρίνει ποτέ, αλλά μου αρέσει και έτσι αυθαίρετα το χρησιμοποιώ με χαρά και χάρη περισσή!)
Έρχεται τριήμερο -πάντα αυτό φαντάζει ελπιδοφόρο στα μάτια μου- κι έτσι μια και χρωστάω -από πάντα, ίσως- μπύρες προτείνω αν θέλεις να μου προτείνεις πότε και πού θέλεις να τις πιούμε! -λοιποί/ες φίλοι/ες ευπροσδοκτοί, είπαμε χρωστάω!-
Καλημέρα
όντως στιγμές-καρυκεύματα, άλλε μου! σ'ευχαριστώ που σκέφτεσαι το σεραφείμ μου...
δεντράκι μου... αχ δεντράκι μου! είμαι του θανατά, ένα μάτσο χάλια!
θα τα καταφέρουμε, δε γίνεται!
Νομίζω ο υιός υλοποιεί τη διαβιβλιακότητα,(κατά τη διακειμενικότητα που είναι τόσο της μόδας) ;-)
Υ.Γ. ΜΕ αρέσει ο υιός... (νύφη έχετε? θέτουμε υποψηφιότητα)
καλά, υπέροχη ιδέα!
στο διαδίκτυο δε βρίσκεις μόνο φίλους, γκόμενους, γνωριμίες!
βρίσκεις και συμπεθερες!
ναι, μεγάλη μας τιμή μένη μου, αύριο κιόλας στέλνω το λουκά να κόψει τα ράστα και να έρθουμε με τα γλυκά μας και τα λουλούδια μας σπίτι σας (κοίτα να προλάβεις να πας στο κομμωτήριο, εγώ έκλεισα κιόλας ραντεβού διότι είσαι πιο νέα από μένα, και καταλαβαίνεις, δε θέλω να με πεις 'γριέντζω"!
χα χα χα
εδώ που τα λέμε δε θα μας έπεφτε καθόλου άσχημα να συμπερθεριάζαμε!
ο γιος μάλιστα είναι μέσα και τραγουδάει και παίζει τζουρά.
α, μια άλλη απίστευτη σκηνή κατραπακιάσματος μεταξύ λουκά κι εμένα:
μαμά έχεις διαβάσει το εκκρεμές του φουκώ;
παιδί μου, παλιά διάβαζα φουκώ, τώρα δεν έχω χρόνο!!!!, του λέω εγώ η πολύμαθη!
Eχουμε χαθεί τελαυταία και σε αυτό ομολογώ ότι φταίω εγώ..
Χαμογελώ διαβάζοντας το πόσο όμορφα ένιωσες όταν έπιασες τον μικρό να διαβάζει το πρώτο σου βιβλίο, όταν εφαγες από ή μπατσούλα για το συγγραφιλίκι σου.
Ευχομαι πάντα τέτοιες αναγνωρίσεις
και...χαρές .
Φιλιά Abbthaki
πήγαινες γυρεύοντας μεταξύ μας.. Αλλά κρατάω το συμπέρασμα, τι να μας πουν και 2 και χίλια βιβλία όταν η ζωή τα λέει όλα μόνη της; καλή η χρησιμότητα για το ποντίκι όμως, το καλό είναι ότι θά' χει ωραίο-λείο εξώφυλλο!χεχε.
Καλό βράδυ!
χειμωνιάτικη, δε διάβαζε, για πατάκι στο ποντίκι του υπολογιστή το είχε! χα χα χα...
ανέστη παλιόφιλε, άπό δω και πέρα θα βγάζω βιβλία που θα έχουν μόνο λείο εξώφυλλο και μέσα τίποτα! έτσι θα είναι και χρήσιμα και οικολογικά!
Ο δικός μου βάζει βιβλίο στο ένα πόδι του γραφείου του γιατί έσπασε η ρόδα.
Και ο γιατρός που να το διάβαζε πως γράφεις; Μήπως το λέι στο κούτελό σου; :))
Αμα σ ενοχλεί η τιβουλα να την κλείνεις. Ετσι κάνουμε όλοι και είμαστε καλυτερα... εκτος αν ερθει παλι το γκρέις ανατομι, οπότε σου συνιστώ ολονυχτία...ξεδίνεις σου λεω!!!!
φιλια και ελπίδα
Πόσο λατρεύω αυτήν την αμεσότητα και την ειλικρίνειά σου!
Τί όμορφα που μας" αγγίζεις!"
Φιλί...
Είμαι σίγουρη οτι το έκανε για να σε πειραξει! Κι εσύ τσίμπισες ψαράκι! χεχε
καληνυχταααα
Ελένη μου καλό τριήμερο, καλά να περάσεις τις απόκριες. Πολλά φιλιά.
φλου, εμ, ο γιατρός, αλλά μου είπε αν μπορώ να γράφω, κι εγώ κολακεύτηκα, κατάλαβες; χα χα χα, και λέω, πάει είμαι επιτέλους αναγνωρισμένη, φημισμένη, μεγάλη συγγραφεύς!
ριτς, στην τιβούλα είδα ένα έργο με τη μάνα και κόρη μπερκμαν με μεγαλειώδες μεν τέλος, αλλά άσε, ταυτίστηκα με τη μητέρα και την άλλη μέρα είμουνα ράκος...
αγραμπελάκι, τι ευγενικά που μιλάς και κοιτάς!
όντως μοιάζεις με το λουλούδι σου μου φαίνεται, και με βλέπεις και μένα καλή...
μπάμπη, λιακαδούλα,
θα πετάξετε αετό εσείς; εγώ έχω του κόσμου τη δουλειά...
ΚΑΙ ΜΠΑΜΠΗ, ΠΟΎ ΕΙΣΑΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ;
Απολαυστική ανάρτηση...
Τα παιδιά μας "βάζουν στη θέση μας" ευτυχώς... οι γιατροί, αχ, δεν ξέρω...
Καλή Σαρακοστή
Tον πέταξα στο blog μου γλυκειά μου! ( κι ελπίζω να πάει εκει που του είπα ) ΄-)
Μου έδωσες μεγάλη χαρά σήμερα Φιλια!Πολλά !
μπιγκ μάμα, καλή σαρακοστή επίσης!
ωραίο θέμα οι γκάφες, θα βγάλω κι άλλες! έχω κάνει μπόλικες...:)
πάντα το ήξερα, αλλά τώρα ακόμα πιο πολύ ξέρω γιατι σ αγαπάω!
ange taκι γλυκό μ'αγαπάς επειδή κάνω γκάφες; ωραία, θα συνεχίσω!
σε παρακαλώ στείλε μου το τηλέφωνό σου, δεν το έχω!
Χρόνια πολλά, εκλεκτή κυρία!
χρόνια πολλά και αθλητικώς κόκκινα αγαπημένε μου γιώργο!
(υγ. μη με ξαναβρίσεις! άκου 'εκλεκτή κυρία'!!!)
Αυτό με το ποντίκι,ήτανε το καλύτερο.
Βλέπεις, όταν έπρεπε να διαβάσουνε και να φανταστούνε, τους τα δίνανε με εικόνες.
αφού καμμιά φορά όταν μέ έχει συνδεδεμένη με Κάϊρο και ο δικός μου, λέω, να του τα δείχνω με καρτελάκια.
Άστα, όλα τα ίδια κάνουνε.
Ειδικά τα αγόρια μας.
Γιά το γιατρό , δεν το συζητώ!
Κατ' αρχάς, εκτός από πολύ λίγες εξαιρέσεις,ούτε το ιστορικό του αρρώστου τους δεν μπορούν να γράψουν σωστά.
δ
Γέλασα abttha μου έτσι όμορφα που μας σερβίρεις τις μικρές απογοητεύσεις της ζωής μας!!
Το σημαντικό είναι ο άνθρωπος συμφωνώ μα ακόμη πιο σημαντικό είναι ο άνθρωπος που γράφει βιβλία!!
Καλό μήνα εύχομαι!!
:)))
δήμητρα, ο καημένος ο γιατρός οκ ήτανε! απλώς ο άνθρωπος δεν μπορούσε να καταλάβει τι σχέση μπορεί να είχα εγώ με τη γραφή! αλήθεια, έχω καμμία; ε, μάλλον...
αλήθεια, τι είναι το γράψιμο;
μπιγκ μάμα, πάω να δώ, είδα λίγο ως πολύ, τεράστιο θέμα!
μαριάννα, με την καλή κουβέντα στο στόμα πάντα...
καλό μήνα! καλή σαρακοστή!
Δημοσίευση σχολίου