Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
αυτό επίσης δεν πρέπει να ξεχάσουμε.
ένας μουσουλμάνος, ένας σημίτης, δες παλαιά διαθήκη και το μωυσή με τη φλεγόμενη βάτο,
είναι μακριά από τα παπούτσια του όταν θέλει να δείξει σεβασμό.
βγάζει τα παπούτσια του για να μπει στο τζαμί
όπως κι ο μωυσής παίρνει την παραγγελία να βγάλει τα σανδάλια του πλησιάζοντας τη φλεγόμενη βάτο.
αμφιβάλλετε, ότι για να γίνεις δημοσιογράφος δεκτός μέσα στην αίθουσα με τον μπους και τον λεγόμενο πρόεδρο του ιράκ, είσαι ήδη δικός τους, περασμένος από χίλιες δυο κρισάρες;
ξέρετε ότι δεν αμφιβάλλει κανείς.
αυτό είναι το στοιχείο νούμερο ένα.
ξέρετε επίσης ότι για τον ανατολίτη το παπούτσι είναι το πιο 'βρώμικο' ηθικά στοιχείο. λόγω των προαναφερομένων
αυτό είναι το στοιχείο νουμερο δύο.
συνδυάστε τα δύο προηγούμενα και δείτε
σε πόση απόγνωση μπορεί να ήρθε ο συγκεκριμένος και έκανε το απονενοημένο πλήρες νοήματος διάβημα. μέχρι πού να έχει κανείς υπομονή!
μέχρι πού τον οδήγησε η παρωδία μιας κοινής συνομιλίας και παρουσίασης!
μια παρουσίαση των δύο σημείων/σημαιών μαζί.
του κυρβερνήτη του υποτιθέμενου συνόλου του κόσμου, τον κυβερνήτη του επιτιθέμενου κόσμου και τον έπαρχο της ηττημένης χώρας.
αυτό είναι ένδειξη του πού έχουν φτάσει τα πράγματα.
κι από την άλλη, δείτε πόσοι ειδικευμένοι με γραβάτα βρέθηκαν κοντά στον άνθρωπο.
όλη η αίθουσα τέτοιους είχε. εκπαιδευμένους, όχι σαν τους δικούς μας που σκοτώνουν παιδάκια! ούτε ψύλλο στον κόρφο του καημένου του ανθρώπου.
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.
τίποτα δεν υποδούλωσε αυτόν τον ελεύθερο άνθρωπο.
θα ήθελα να μάθω νέα του. πρέπει όλοι να μάθουμε νέα του. σας παρακαλώ βοηθείστε σε αυτό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
17 σχόλια:
μπήκα σήμερα στο σπύρο σεραφείμ κι άκουγα χριστουγεννιάτικη μουσική, ενώ συγχρόνως έβλεπα το βίντεο! δώρο για τα χριστούγεννα...
[AFP - 16/12/2008]
Le président américain George W. Bush a estimé mardi que les autorités irakiennes ne devaient “pas réagir avec excès” à l’égard du journaliste qui a lancé ses chaussures vers lui, en pleine conférence de presse à Bagdad.
Interrogé, lors d’une interview sur CNN, sur le sort de Mountazer al-Zaïdi, journaliste de la chaîne al-Bagdadia, qui a lancé dimanche ses chaussures et une bordée d’injures à M. Bush, le président américain a répondu: “Je ne sais pas ce que (les autorités irakiennes) vont faire. Je ne suis même pas sûr de sa situation. Elles ne doivent pas réagir avec excès“, a-t-il estimé.
“Au début, je n’ai pas eu vraiment le temps de réfléchir, j’étais occupé à esquiver” les chaussures, a-t-il dit, ajoutant “cela a été l’un des moments les plus bizarres de ma présidence !”
“J’étais prêt à répondre à des questions de la part d’une presse libre, dans un Irak démocratique, et ce gars se lève et me jette une chaussure“, raconte M. Bush. “C’était une façon intéressante de s’exprimer…“, poursuit-il sans sembler manifester de rancune.
Son geste, l’un des plus insultants en Irak, où il a divisé l’opinion est volontiers considéré comme l’expression du ressentiment éprouvé dans le monde musulman contre M. Bush et sa décision de faire la guerre en Irak, une interprétation que réfute la Maison Blanche.
Mais certains dans la région ont fait du journaliste al-Zaïdi un héros et les voix s’élèvent pour réclamer sa libération.
Maîtrisé après son geste, il a été emmené par les services de sécurité irakiens. Il risquerait plusieurs années de prison. Mais, selon son frère, il a été hospitalisé mardi avec un bras et des côtes cassées à l’hôpital Ibn Sina de Bagdad, dirigé par les services de santé de l’armée américaine.
A Washington, un porte-parole du département d’Etat, Robert Wood, a dit ne pas savoir si le journaliste avait été frappé. “Je ne pense pas que vous puissiez considérer qu’un gars lançant sa chaussure est représentatif du peuple irakien”, a précisé la porte-parole de la Maison Blanche Dana Perino.
Le président Bush a par ailleurs redit sur CNN que la décision d’envoyer les troupes américaines en Irak avait été la plus importante de sa présidence et la plus lourde de conséquences.
OAS_AD(’Frame1′);
επειδή παρακολουθώ το γεγονός με πολύ ενδιαφέρον ξέρω τα εξής:
- είναι κομμουνιστής
- το έχει "σχεδιάσει" προ πολλού
- βασανίστηκε άγρια από τους μπάτσους του Μάλικι
- οι γονείς του χάσαν τα ίχνη του
http://en.aswataliraq.info/?p=104698
- όταν μάθαν γι'αυτόν πάλι ήταν ήδη στο νοσοκομείο,του σπάσαν ένα χέρι και πλευρά έχει τραύματα στο μάτι και στο πόδι
http://angryarab.blogspot.com/2008/12/accident-i-am-sure.html
- λένε ότι έκανε δήλωσε μετανοίας στον Μάλικι εγώ δεν το πιστεύω δέστε πάντως το κείμενο και θα με καταλάβετε, στο κάτω κάτω άραβας είμαι και ξέρω πως τα κάνουν αυτά
http://archive.gulfnews.com/region/Iraq/10268220.html
- από την άλλη όμως έχουμε κάποιους βλαχοάραβες που ζητάνε να αγοράσουν τα παπούτσια
http://www.alarabiya.net/articles/2008/12/15/62070.html
ή να τα βάλουν σε μουσείο
http://www.al-akhbar.com/ar/node/108377
- κάποιοι άλλοι γράψαν "ποιήματα"
http://www.alarabiya.net/articles/2008/12/16/62146.html
- αυτό όμως που έπρεπε να γίνει ήταν
http://angryarab.blogspot.com/2008/12/suggestion.html
- το γεγονός είχε επιπτώσεις και στην Ελλάδα
http://troktiko.blogspot.com/2008/12/blog-post_5353.html
- και στην Παλαιστίνη
http://troktiko.blogspot.com/2008/12/blog-post_1253.html
το θέμα είναι να γίνει κάτι πιο ουσιαστικό από όλα αυτά, χρειάζονται ανατροπές.
ρόνι, ευχαριστώ για όλα τα στοιχεία
διάβασα ότι δήλωσε τη συγγνώμη του, κι ο τρόπος που ήταν γραμμένη με έκανε να καταλάβω τι είχε προηγηθεί.
τους μπάσταρδους που εμφανίστηκαν παντού να λένε ότι το ... παπούτσι ήταν από το μαγαζί τους...
ναι, πολύ λυπηρά και σε πολλαπλά επίπεδα...
να σαι καλά
έγραψα και κάτι ακόμη, αλλά το έσβησα, θα στο πω από κοντά!
Μας περνά για ηλιθίους, έτσι? ΔΕΝ ξέρει τι έγινε γιατί το Ιράκ έχει μαι ανεξάρτητη και δημοκρατική κυβέρνηση...και φαντάζομαι από ατύχημα κατέληξε στο νοσοκομείο σ' αυτά τα χάλια.... άει συχτήρ, δλδ!!! Όσο για την απόφαση και τις συνέπειες τις πληρώνουμε όλοι εκτός αυτού...
Υ.Γ. Πάντως, κάτι πρέπει να γίνει πριν ο δημοσιογράφος επιστρέψει και χαθεί σε Γκουαντάναμα και Αμπουγκράμπια :(
θα είναι πολύ δύσκολο φοβάμαι!
φοβάμαι.
δέχτηκε ασύμμετρη απειλή από κρυφά οπλικά συστήματα
συμμετρική ήτανε, τα δυο παπούτσια ήταν του ιδίου μεγέθους.
:)
Άκου λοιπόν λενιώ να σε πω :)
Βλέπαμε το βίντεο με τον πατέρα μου και βάζει τα γέλια, συμπληρώνοντας...ω ρε ποδαρίλα που θα μυρίζει από δω και πέρα στις συνεντεύξεις των προέδρων, άνθρωπο δεν θαφήνουν να μπει με τα παπούτσια του μέσα...κάθεται για λίγο κι αυτοδιορθώνεται...τι λέω μωρέ ο μπουνταλάς αυτοί οι σιδερωμένοι φοράνε δερμάτινα κριβά παπούτσια, δεν είναι σαν και μας με τα πλαστικά που βρωμάνε τα πόδια μας
Τώρα για την ουσία...και γω δεν νομίζω ότι είναι αποτελεσματικ΄΄ες αυτές οι πράξεις ειδικά τώρα στα στερνά του Μπους...πάντως έκανε πολύ κόσμο να γελάσει...θα είναι προσεκτικοί νομίζω και ελπίζω, δεν τους παίρνει για περαιτέρω κινήσεις, έχει πάρει πολύ δημοσιότητα το θέμα
http://angryarab.blogspot.com/2008/12/from-shoe-demonstration-in-west-bank.html
και αυτό:
http://4.bp.blogspot.com/_P_d1spzDKSE/SUwr5YPwi9I/AAAAAAAAATs/WyM22caoXzM/s1600-h/ktinos.jpg
Μόλις άκουσα τις ειδήσεις του TV5 monde le journal international στο ιντερνετ και είπανε ότι η οικογένεια και οι φίλοι του δημοσιογράφου Αλ-Ζαιντι έχει καταλάβει μια πλατεία της Βαγδάτης ζητώντας την αποφυλάκισή του, τα δύο παπούτσια που δέχτηκε ο Μπους αντιπροσωπεύουν δύο γιούς που σκοτώθηκαν στην ίδια οικογένεια και ότι μια λιβανέζικη εφημερίδα ζήτησε να τον προσλάβει μόλις αποφυλακισθεί αφού στο Ιράκ δεν θα μπορεί πλέον να δουλέψει σαν δημοσιογράφος.
Αυτά από τον γαλλόφωνο τύπο.
Καλή σου νύχτα!
Το ανθρωπάκι σου σκίζει!
φιλιά!!!
ρούλα, ρόνι και σιρίν
(σκέτο ποίημα τα ονόματά σας μαζί::)
καλημέρα,
κι ευχαριστώ τον καθένα σας ξεχωριστά για τα γραφούμενα!
ρόνι, η επομενη ανάρτηση θα είναι το τελευταίο σου λινκ.
ρούλα, τι να σου πω, και τι να πω στον πατέρα σου! όποιας ποιότητας κι αν ήταν το παπούτσι, θα του ταίριαζε! κι αν ήταν και κανείς που φόραγε ξύλινο τσόκαρο... τι να πω; ότι δε θα ταίριαζε; στη δημοκρατία όλα ταιριάζουν.
σιρίνούλι, αυτη η σημειολογία των αράβων, για τα δύο παπούτσια και τους δύο γυιους! εγώ σου λέω ότι άν είχαμε τρία πόδια, τρία παπούτσια θα πεταγε!
ο λίβανος ανέκαθεν ήταν μια διαφυγή για τέτοια θέματα. έτσι διέφυγε και ο άδωνης. όμως τώρα το θέμα είναι ακόμη πιο πολύπλοκο. ο δημοσιογράφος είναι σιίτης. τον σκέφτομαι πολύ, γιατί άσχετα με το αν σωθεί, σχεδόν, το τι θα έχει υποφέρει από αμερικανούς και δοσήλογους ιρακινούς, δε θέλω να το σκέφτομαι. όχι ότι δε θα υπάρχουν έντιμοι και από τις δυο πλευρές, αν σωθεί, θα σωθεί χάρη σ'αυτούς. αλλά ας κάνουμε όλοι μια θετική σκέψη, εύχή ή προσευχή γι'αυτόν τον άνθρωπο...
νέα είδηση, όχι όμως πληροφορία
http://angryarab.blogspot.com/2008/12/shoe-thrower-update.html
να όμως ένα "καλό", δηλαδή όσο το δυνατόν καλό
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=970003&lngDtrID=245
Καλημέρα
Αισθάνομαι ότι πρέπει να ζητήσω συγγνώμη για την ελαφρότητα με την οποία αντιμετώπισα το γεγονός...από κείνον κι από όλους σας
είμαστε εγωιστές!
παλιάνθρωποι σκληροί και αδυσώπητοι, και συγγνώμες δε δεχόμεθα! περιμένουμε κέρασμα!
κέρασμα από τον μπαμπά για το παπούτσι του μπους!
καταπληκτικό, ρε!
όντως, να μια ευκαιρία να το γιορτάσουμε με ... άλλοθι!
μια ιστορία χωρίς τέλος
http://angryarab.blogspot.com/2008/12/kind-of-torture-that-you-like.html
Δημοσίευση σχολίου