είναι κι άλλα που έχω λάβει.
λέω λοιπόν ότι βαρέθηκα! και μετά σκέφτομαι: ε λοιπόν, όχι, δεν έχω βαρεθεί ακόμη.
γι'αυτό, επειδή γράφω ένα μυθιστόρημα με πραγματικούς ήρωες, λέω να δημοσιεύσω αυτό το γράμμα.
νάτο, υπογεγραμμένο, αλλά εδώ παραλείπω το όνομα και κάθε άλλη ένδειξη:
κυρία χχ καλημέρα σας.
είμαι φοιτήτρια του χχ τμήματος και έχω επιλέξει το μάθημά σας 'αραβική λογοτεχνία'. στη γραμματεία του χχ τμήματος αναφέρονται ως ώρες μαθήματος κάθε πέμπτη 6-9. στη γραμματεία όμως του τμήματός σας μου είπαν ότι δεν υπάρχει τέτοιο μάθημα και δεν κάνετε παράδοση την πέμπτη.
μήπως θα μπορούσατε να με κατευθύνετε σχετικά με τις ώρες και την ημέρα του μαθήματος κλπ...
από τόπο εργασίας μου, που είναι σε άλλη χώρα από τη δική σας και σε άλλο τόπο από όποιον φαντάζεστε.
τι θα κάνατε;
εγώ ξέρετε τι κάνω;
τη δουλειά μου, γιατί μ'αρέσει!
26 σχόλια:
Να την κάνεις κοριτσάρα
όπως σου αρέσει...
θερμές ευχές κι Αγάπη πολύ για τις μέρες!!!!!
την Καλη-Μέρα μου!!!!!!
Βονζούρ! Βονζούρ!
Μόλις έλαβα μήνυμα -
συνδυασμός δουλειάς και αρχής κρυώματος βλέπεις...
ευελπισστώ να ανταποκριθώ σχετικά άμεσα εντός των ημερών όμως.
"Γραμματειακή ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ" - σούπερ!
Περί "Παιδείας και θρησκευμάτων" -
σούπερ!
Γιατί διακδικούμε τον τίτλο των "πατέρων της Δημοκρατίας" -
μάλλον: "πάτερων της δημοκρατίας"...
Σούπερ!
Μια σούπερ-καλημέρα λοιπόν!
Μουσικήν ποίει και εύχου:
http://pakapodistrias.blogspot.com/2008/12/blog-post_22.html
χιχιχιχι! (ανοίχτε τα τρελάδικα να βγει ο κόσμος έξω)
Και για να σοβαρευτούμε. Διαπιστώνω ότι το πανεπιστημιακό ίδρυμα διατηρεί τις κραταιές του παραδόσεις, πράγμα παρήγορο μέσα σε συνθήκες σήψης και αποπροσανατολισμού!
Όσο για το πρόγραμμά σου, επειδή βλέπω ότι είναι ευέλικτο, θα το τυπώσουμε σε flyers και θα το μοιραστεί Αθήνα, Κάιρο, Σαλονίκη, Γιβραλτάρ, Πειραιά μέσω του διεθνούς ποδηλατικού δικτύου!
Εγώ ένα θα σας πω.
Είμαστε ΟΛΟΙ τυχεροί (και όχι μόνο οι μαθητές σας) που υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν αυτήν την δουλειά, και την κάνουν επειδή τους αρέσει!
Και το εννοώ!
Ελένη εσύ ανήκεις στη «μικρή Ελλάδα» κι έχεις το χάρισμα να ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ και… συνεπώς έχεις αυτή τη δυνατότητα να μετατρέπεις τους απλούς μαθητές σου σε φιλομαθείς!!!
Μη βαρεθείς να το κάνεις.
Η άλλη η «μεγάλη Ελλάδα» της μετριότητας, της αρπαχτής, της μιζέριας και της ημιμάθειας, της επίδειξης και της πονηριάς, θα συνεχίσει, δυστυχώς, να βουλιάζει στην κρίση…
γιατί σας πολεμούν τόσο πολύ; τι τους ενοχλεί; ότι κάποιος κάνει τη δουλειά του με αγάπη; ότι κάποιος είναι σοβαρός;
καλή δύναμη!!
abttha μου δεν σε ξέρω προσωπικά. Όμως από τα γραφόμενά σου, και από τους αξιόλογους σχολιαστές σου έχω καταλάβει ότι είσαι φτιαγμένη από εκείνη την πάστα των ανθρώπων που παρά τις όποιες αντίξοες συνθήκες παλεύει από το μετερίζι που του έλαχε να βρίσκεται, να φτιάξει τα στραβά του κόσμου! Και το δικό σου όπλο: η διδασκαλία!!! Το πλέον κατάλληλο εφόσον ξέρεις καλά να το χειρίζεσαι!!
Το κράτος είναι απόν πάντα και οι γραμματειακές του υποστηρίξεις σε όλους τους τομείς έχουν γεμίσει από τεμπέληδες ρουσφετολόγους!!
Ό,τι λειτουργεί σήμερα σε δημόσιο τομέα οφείλεται στο μεράκι και στην "τρέλλα" των λίγων ρομαντικών αυτής της Χώρας που απέμειναν πια!
Συνέχισε έτσι! Κάνε τη δουλειά σου!!
Σε χρειαζόμαστε όλοι εκτός από τους φοιτητές σου!
Καλες γιορτές Ελένη μου!
Χρόνια πολλά με υγεία, χαρά και πρόοδο στη ζωή τη δική σου και της οικογένειάς σου!!
τελικά ασ το πάρουμε απόφαση, ζούμε σε ένα κράτος-φάντασμα
απουσιάζει από παντού...
ή μάλον όχι, υπάρχει μέσα από διάφορες ουσίες όπως δακρυγόνα κλπ και πανώ που γράφουνε
www.forologikisinidisi.gr.
ευτυχώς σ'αυτή τη χώρα υπάρχουν ακόμα αληθινοί Ανθρωποι.
σε έχω επιθυμήσει,
κι εκείνα τα ωραία μαθήματα...!!!!
καλό σου βράδι!
γκεννα, καλή σου μέρα και θερμές ευχές, πάνω στο κρυούλι του χειμώνα που ανθίζει!
χάππυπιπεράτε, καλησπέρα
ωραία ήταν το σάββατο
περασα κι από καλογήρου στο κολωνάκι και είδα κάτι ωραία παπουτσάκι, μόλις 645 ευρώ! πάμθηνα! αλλά βρε παιδί μου, λόγω σπασμένου ποδιού δε φοράω τακούνι, αλλιώς, η ευκαιρία της ζωής μου ήταν εκείνο το απόγευμα!....
όσο για τη γραμματειακή υποστήριξη...
:)
πκ, απόλαυση η γιορτή! πανέμορφο...
να τι γλυκά πράματα κάνουν οι καλοί δάσκαλοι...
κοκό, λόγω ευελιξίας, λές να καβαλήσω ποδήλατο και να κάνω μάθημα πα΄νω σε ποδήλατο;
ή να μείνω καβαλημένη στο καλάμι;
με λες;
τι να ακολουθήσω;
την πρωτοπορία ή την παρόδοση;
σπάυ, σας παρακαλώ! μη το καλάμι μου, μη μου το σπάτε!
ποιος είναι πιο τυχερός, αφήστε...
ένα μόνο θα πω:
ευχαριστώ.
είναι μεγάλη κουβέντα, όσο πιο βαθιά μπαίνει μέσα σου...
παιδιά να σας πω πώς γνώρισα το μηθυμναίο:
πέρσι νομίζω τέτοιον καιρό περίπου, είχα πάει να μιλήσω για αραβική μεσαιωνική λογοτεχνία, σ'έναν έβδομο όροφο.
εν τω μεταξύ, είχα τελειώσει την ομιλία γύρω στις 2 τη νύχτα, και την επομένη, είχα μείνει στο σχολείο όλη μέρα, μετά διάβασμα με το σεραφείμ, και μετά παραγγελία ταξί να πάμε στην ομιλία με το σεραφείμ, με τη σκέψη να προλάβω να διαβάσω έστω μια φορά τη ρημαδιασμένη την ομιλία, μέσα στο ταξί.
και το ταξί κάνει παραλίγο ατύχημα, τον πιάνουνε φόβοι το σεραφείμ, που να διαβάσω χαρτιά εγώ, τα αφήνω, κι όταν φτάνω εκεί, ανοίγω την τσάντα μου και πέφτώ στο πολύ ωραίο: γιοκ ομιλία, χαρτιά ξεχασμένα σπίτι!!!!
ελένη, τελείωσε, θα γίνεις ρεζίλι, πάρτο όλο πάνω σου, μου έλεγε μια ήρεμη φωνή μέσα μου!
ελένη, σιγά μην και πειράζει! κάτι θα βρεις να πεις στους ανθρώπ9υς, έλεγε μια άλλη φωνή πιο παιχνιδιάρικη.
η σχιζοφρένεια εν δράσει.
και νάσου κι ένας φίλος ψυχίατρος πολύ διαβασμένος. ωχ, σκέφτομαι. και για να τον κάνω σύμμαχο, του λέω: θέλω να σας πω κάτι αλλά μου υπόσχεστε ότι δε θα γελάσετε;
τι; μου λέει.
να, έχω ξεχάσει την ομιλία μου και δεν την έχω διαβάσει ούτε μια φορά, του λέω.
σκεβρώνει ο τύπος, και μου λέει: εδώ δε γελάμε, α, εδώ δε γελάμε καθόλου!
κόκκαλο εγώ.
και με τη σκέψη ότι τα έχω χάσει όλα, και δεν έχω να χάσω τίποτε περισσότερο, ανεβαίνω στο βήμα κι αρχίζω...
έτσι γνώρισα το φίλο μου το μηθυμναίο, και το φίλο μου το νίκο το μελισσά, που είχε έρθει εκεί και με την κόρη του.
...
τι όμορφο να έχεις τέτοιους ανθρώπους κοντά σου!
είναι σωτήριο για μένα...
ρόνι, καλέ, τίποτε δεν ενοχλέι κανέναν! έτσι για πλάκα το κάνουνε!
χα χα χα
είμαι σίγουρη ότι σου αρέσει...
μαριαννάκι, που να πάρει η ευχή, ναι, μ'αρέσει να είμαι δασκάλα! είναι ένας θαυμάσιος τρόπος να βουτάς στην έρευνα όταν ανακαλύπτεις μαζί με τους άλλους πόσο λίγα πράματα ξέρεις!
αυτό είναι διδασκαλία!
είναι ένα σωτήριο πάθος...
σε φιλώ.
σιρίν, σήμερα ένας φοιτητής απ αυτούς που κάνατε μαζί επιτηρήσεις, ο μανώλης, γέννησε σήμερα το πρώτο του αγοράκι! όπως καταλαβαίνεις, του έχουμε εξασφαλισμένο το επάγγελμα: θα το κάνουμε αραβολόγο!:)
ναι μένη, έχω κι εγώ τα χούγια μου!, χα χα χα, προσοχή: χούγια, λέξη στον πληθυντικό, γένους ουδετέρου!
θα μου πείς και η άλλη λέξη, ουδετέρου γένους είναι, ή εξουδετέρου, αλλά ενικού ή ανυπάρκτου! συμφωνείς;
(χε χε χε)
κατάρα και ευχή,
ποτέ να μη βαρεθείς, ποτέ!
νάσαι εκεί για τους λιγοπολλούς; που τόχουν ανάγκη, έτσι λέω.
τις ευχές μου γι' αυτά που θέλεις,
τίποτε λιγότερο.
σε φιλώ!!
ανεπίδοτη, τι καίρια η ευχή σου!
την έχω ανάγκη...
για να μείνω.
μ'έχει παρασύρει λίγο η σκέψη 'ήρθε η ώρα να κάνω τους λογαριασμούς μου και να φύγω'.
ένα ξεκαθάρισμα πολύ διαφορετικό από τον 'εξαγνισμό'.
θα ήθελα να φτάσω σ'αυτόν.
καλημερα και χρόνια πολλά και σε σένα και σε΄όλους!
Το καλάμι και τα μάτια σου... ναι;)
Καλημέρα με φιλιά
ρουλιώ μην ανησυχείς, όταν κοιμάμαι το βάζω σε ειδική θήκη!
Εκ βαθέων ευχές.,.νασαι παντα καλά και ευτυχισμένη ει δυνατόν. να χαιρεσαι ολα τα παιδιά σου
ριτς
Δημοσίευση σχολίου