http://www.ascsa.edu.gr/index.php/gennadiusgreek/eventDetails-gr/the-arabic-background-of-western-philosophy-and-science-gr/
η φήμη του γούτα στον τομέα των αραβικών σπουδών είναι όντως παγκόσμια. τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πάμπολλές γλώσσες.
η ειδικότητά του είναι κυρίως η μετάδοση της γνώσης πρός και από τον αραβικό κόσμο.
τα βιβλία που έγραψε είναι πολλά, τα άρθρα του επίσης πολλά, οι ερευνητικές του δραστηριότητες διεθνείς.
η ανθρωπιά του έχει, φυσικά, το μέγεθος της σοφίας του. έτυχε ίσως μερικοί από σας να διαβάσατε ίσως και μια αναφορά στο φίλο μου το δημήτρη στην προηγούμενη μορφή τούτου του μπλογκ.
η ομιλία του θα γίνει στα αγγλικά, θα διανεμηθεί περίληψη στα ελληνικά.
η παρουσία μας, ναι, ναι, θα τιμήσει έναν άνθρωπο σπάνιο, όπου ταιριάζει και το 'ουδείς προφήτης εν τη εαυτού....'
γεννάδειος. μετρό ευαγγελισμός, πάνω από το νοσοκομείο ευαγγελισμός, δεύτερος παράλληλος δρόμος, οδός σουηδίας. στην τομή με το δρόμο όπου βρίσκεται η μονή πετράκη.
στις 7 το βράδυ
17 σχόλια:
Καλημέρα, καλό μήνα! Ξέχασα να σου πω ότι στα γιαπωνέζικα δε θα΄χες πρόβλημα να διαλέξεις το γένος, ποιος είναι καλύτερος/η, διότι απ΄ ό, τι θυμάμαι δεν έχουν γένη! Το βγάζεις απ΄τα συμφραζόμενα, ελπίζεις δηλαδή
καλημέρα!!
είχα διαβάσει σχετικά σε προηγούμενή σου ανάρτηση και θυμάμαι πόσο σε είχε συγκλονίσει η γνωριμία σου μαζί του, πρέπει νάναι όχι μόνον σπουδαίος επιστήμονας, αλλά και άνθρωπος!
από σένα μαθαίνω, και όχι μόνον εξειδικευμένες γνώσεις, θέματα παντελώς άγνωστα σε μένα,
τα καλά του ίντερνετ!
σ' ευχαριστώ!!!!
καλημέρα!
κοκό, ευτυχώς που στα ελληνικά ισχύει η διαφορά του γένους!
έτσι ο γούτας είναι ο καλύτερος,
κι εγώ Η καλύτερη!
κι έτσι δεν τσακωνόμαστε!
αλλιώς, θα ήταν εντελώς τραγικό: μια φιλία τόσω ετών θα είχε καταστραφεί σε μια ανελέητη μάχη για πρωτεία!
το μόνο που δε θα μπορούσα να σπάσω γύρω από το γούτα, είναι το τείχος σεβασμού που, ακόμη και εγώ, θεωρώ ακλόνητο!
χα χα χα...
κι είναι ένας εύχαρος, ζεστός άνθρωπος...
ανεπίδοτη,
η καλοσύνη του είναι συγκλονιστική.
επίσης συγκλονιστική είναι η ιστορία του στην επιστήμη...
καλημέρα!
Πόσο θα ήθελα να τον ακούσω...
όντως π.κ., ήταν πολύ ωραία.
ο γούτας είναι εξαιρετικός άνθρωπος και επιστήμονας. σε μερικές ιδέες συμπλέουμε απόλυτα, σε κάποιες άλλες, σχετικά με το βυζαντιο ας πούμε, μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις. είναι όμως ένα μυαλό όλο και πιο ζωντανό!
μου κάνει εντύπωση αυτό, εγώ νομίζω ότι γερνάω και στενεύω, αυτός περνάνε τα χρόνια και το μυαλό του λάμπει!
οι θέσεις του σε πολλά, σχετικά ας πούμε με την αραβική φιλοσοφία με γοητεύουν εντελώς και με βρίσκουν απολύτως σύμφωνη στις θεωρήσεις του.
....
θα μου πεις, και σιγά τ'αυγά, 'σε βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη στις θεωρήσεις του'
να, είναι σπουδαίο, γιατί δε νιώθεις μόνος, νιώθεις ότι να, είναι κάποιος και μοιράζεται μαζί σου, συμφωνεί, είσαστε στον ίδιο δρόμο...
κι ένα άλλο θαύμασα. είχα να δω τη γυναίκα του την ιωάννα είκοσι ολόκληρα χρόνια. δεν τη γνώρισα. όμως η αγάπη μεταξύ τους είναι πραγματικά πολύ μεγάλη...
όμορφο είναι!
ας είναι καλά οι άνθρωποι!
καληνύχτα γυριστρούλα και αύριο πάλι απ'την αρχή...
φιλάκια
... εκείνη σε γνώρισε ;)
ζουζουνάκι, καλημέρα!
άκου να με αποκαλέσεις γυριστρούλα! εγώ ακίνητη είμαι! απλώς η γη γυρίζει... κι εγώ ζαλίζομαι!
να δεις πώς ζαλίστηκα χτες!
είμασταν δώδεκα για να φάμε. πρώτη φορά που τέλειωνα το φαγητό μου πριν απ'όλους, διότι δε χρειαζόταν να βγάλω άχνα. τι να πω. τα ήξεραν όλα (άλλος στίχος αυτός, συμπληρωματικός του δικού σου). πέταγα καμιά ατάκα που και που, κι ο γούτας, απ'την άλλη μεριά του τραπεζιού, την έπιανε πως κάνουν αυτοί που παίζουν κρίκετ, γκολφ, πινκ πονκ...
σε κάποια φάση, ένας έμπορος λουκουμιών, -συμβολικά- άρχισε να μιλάει για τα λουκούμια του. και να κατηγορεί τα λουκούμια ενός άλλου, σε άλλη χώρα, που θα του έπαιρνε δα τη συνταγή.
γέλαγα σχεδόν μόνη μου, μέχρι να περάσει η κρίση. το ίδιο κι ο διπλανός μου, ή για να σιγοντάρει εμένα, ή γιατί του θύμιζε κι αυτουνού κάτι... σαν την περιγραφή του ραμπλέ....
το γράφω γιατί σήμερα είναι σήμερα....
στίχος να είναι κι αυτός...
κι έχω κάτι τέτοιο...
ένα παρόμοιο πράμα που με γεμίζει απογοήτευση.
και κυρίως αύριο. εκεί είμαι να πεθάνω. πώς όταν σε βάζουν να μιλήσεις για ένα όνειρο, σε κοιτάνε σα 'ζουζούνι' που έχει τριακόσια δύο κουτσά ποδαράκια, και μετά σου λένε 'ναι', 'χώσου τώρα στη φωλίτσα σου και παράτα μας'. εμείς σε είδαμε. χάσου τώρα.
ένα τέτοιο....
μιχαηλάν, αν έγραψα ένα κατεβατό στο ζουζουνάκι, έγραψα κι εδώ ένα κατεβατό που μόλις έσβησα. κρατάω μόνο αυτό: εμένα με γνωρίζουν όλοι, γιατί φοράω πάντα ένα καρτελάκι στο μέτωπο
αλλά δε με γνωρίζει κανένας
κι όταν μιλάω δίνω πάντα λάθος ταυτότητα, λάθος ταυτότητες, κι όλα λάθος τα κάνω και τα λέω...:)
γενικά, επειδή είμαι λάθος άνθρωπος, δεν έχει καν σημασία αν με γνώρισε απέξω η ιωάννα...
καλή σου μέρα μιχαηλάν, χάρηκα που σε ξαναείδα!
πολυκαλημέρες!!!!!!!
πολυκαλημέρες πκ!
τα σέβη μου πραγματικά, και την ευγνωμοσύνη μου. που υπάρχεις έτσι. που επιμένεις.
...είσαι λάθος εκ προθέσεως ή εκ του αποτελέσματος;
ΥΓ.κάθε μέρα εγώ τριγυρνάω ...,
αλλά δεν προλαβαίνω να σκεφτώ και να σχολιάσω πλέον· έχω πρόβλημα με τον χρόνο - πόσες διαστάσεις πρέπει να έχει άραγε για να με χωρέσει;
μιχαηλάν
για να είμαι πάντα λάθος εκ του αποτελεσματος, σημαίνει μάλλον, ότι είμαι λάθος εκ προθέσεως.
δλδ είμαι μια παραδρομή και μισή!
ένα σβηστήρι.
αυτό ίσως είμαι κατά βάθος.
γι'αυτό προσπαθώ να γράφω. όσα παίρνει το σβηστήρι...:)
τι μένει ίσως από εναν άνθρωπο;
οι φωτίτσες όσων πέρασαν από τη ζωή του, μακριά ή κοντά, και για λίγο τον φώτισαν...
ένας καθρέφτης αστεριών μπορεί να είμαι κι εγώ, πάντως εσύ, αστέρι είσαι!
θάλασσα πλατειά η σκέψη σου και πως να τη προλάβω !...
και πως... και τι μπορώ να πω εγώ για σένα που νάναι εσύ !...
σιωπηλά αποσύρομαι ...
ζουζουνάκι καλημέρα...
μη μου φεύγεις πάντως
έχω άγχος.
ωωπ, μου πε΄ρασε τώρα από το νου.
σκέφτομαι όπως γνωρίζετε οτι ο γούτας είναι σοφός.
ένας σοφός.
για την αραβολογία φυσικά και το ξέρει και ο ίδιος, γιατί βγάζει μάτι. το ξέρουν και οι ειδικοί παγκοσμίως.
για μένα σοφός δεν είναι μόνο αυτός που ξέρει 'πράματα' ή 'ανακαλύπτει πράματα' σε κάποιον τομέα.
σοφός είναι κάτι βαθύτερο, που αγνοώ.
ξέρω μόνο ότι ένας σοφός συνδυάζει γνώση και καλοσύνη με ταπείνωση.
να γράψω λοοιπόν και τούτο για το γούτα:
είχα να τον δώ τουλάχιστον πέντε χρόνια, μπορεί και παραπάνω.
αγκαλιαστήκαμε μόλις ειδωθήκαμε.
και μετά την ομιλία, κάτι είπαμε
σε κάποια φάση, κι είπα εγώ πόσα του χρωστάω.
'βρε ελένη, τι μου χρωστάς;εγώ δεν έχω κάνει τίποτα για σένα. έχω κάνει τίποτα; ποτέ δε βοήθησα!'
άκου να σου πω, του λέω εγώ. τι θες τώρα; εγώ στέκομαι σ'αυτό: είμουνα με τις πυτζάμες του χειρουργείου στη νέα υόρκη, κι εσύ πήρες τηλέφωνο ενοχλημένος και μου είπες: 'δεν ξέρω πώς να στο πω, αλλά άκου, με δυο λόγια: αν χρειαστούν χρήματα, εγώ είμαι εδώ, εντάξει;' αυτό εγώ θα ήθελες μήπως να το ξεχάσω; του λέω.
χαμογέλασε και μ'αγκάλιασε και πάλι εν μέσω όλων.
και σκέφτομαι τώρα: αυτό βρήκα να του πω εκείνη την ώρα, γιατί η ταπεινοφροσύνη του με ψάρωσε.
το ότι αυτός όμως έκανε τη βιβλιοκρισία ενός βιβλίου μου στη μπυζαντίνισε τζάιστριφτ, κι έγραψε ό,τι έγραψε, που ντρέπομαι ακόμη τώρα που τα σκέφτομαι (και χαίρομαι).
πόσο τυχερή είμαι
σ'αυτά....
ξέρω ότι μετά τόσο καιρό, λίγοι θα διαβάσουν αυτο το σχόλιο,
όμως το καταθέτω, γιατί σκέφτομαι πως το τέλος αυτής της ομιλίας είναι το τέλος μιας ομιλίας σοφού ανθρώπου.
Δημοσίευση σχολίου