Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

ειδήσεων και θηρίων, παρουσίαση χτες. απολογισμός

να 'ρχίσω απ' την αρχή:
ξέρετε ποια είμαι γω; ε; ξέρετε;
(οι πρόβες ήταν με την ηθοποιό, τη γειτόνισα, το μπάτσο, τον νταλικέρη, να 'χουν το χέρι στη μέση, το κορμί λίγο να γέρνει, και τ άλλο χέρι σε μια κίνηση αυτοκυριαρχίας)
παρόλο που, φυσικά, το είχα επαναλάβει πολλές φορές, δε μου βγήκε, αλλά το ακροατήριο φοβήθηκε όσο να'ναι, άντε τώρα να ειδοποιείς το δαφνί να έρθει χαλάνδρι, και συμμαζεύτηκε.

ναι, αλήθεια, τώρα, περάσαν και τα χρόνια, κι ο θυρωρός της πολυκατοικίας μου τουλάχιστον αυτός, με ξέρει.
χάρη στον εκδοτικό οίκο ελληνικά γράμματα, με τη δική του διακίνηση και μέγεθος, τα βιβλία μου κάνουν τη δική τους πορεία.

πώς είναι όμως η αρχή; όταν είσαι 'σκοτάδι' ως πρόσωπο και ως πορεία;
είναι πανέμορφα.
άλλο δλδ να βγάζεις ένα βιβλίο τώρα, και να κυκλοφορεί κάπως η σκέψη 'ναι, αυτή ασχολείται με ..., έχει στο νου της ... κλπ κλπ.
βλέπεις το βιβλίο αλλιώς.
δεν το αφήνεις σχεδόν να μιλήσει.
όταν όμως το πρόσωπο είναι σκοτάδι, ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ.
έτσι λοιπόν,
στα πρώτα χρόνια του βελγίου, μαθήτρια στη δευτεροβάθμια, αυτοί που δημοσίευσαν τότε κείμενα δικά μου, όντως τα σεβάστηκαν γι' αυτό που ήταν αυτά, αυτά που κείτονταν μπροστά τους, χωρίς όνομα, χωρίς νόθευμα. έτσι ακριβώς όπως ήταν. μόνον αυτά.
ο χάρης σακελλαρίου, ο οδυσσέας ελύτης, ο κωστής τριρόπουλος ήταν αυτοί που στάθηκαν μπροστά στα κείμενα χωρίς καμιάν αναφορά σε ανθρώπινο βίο.
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ.
και να
που η τιμιότητα αυτής της πρώτης αλήθειας, την ξαναβρήκα στο διαδίκτυο.
στον μπερντέ του διαδικτύου, που, ακριβώς, γράφεις ό,τι σου έρθει, με σκοπό κανέναν άλλον πέραν της αλήθειας που σου τρώει τα δάχτυλα πάνω στο πληκτρολόγιο, και βγάζει από κει το περίσσευμα της καρδίας, γιατί αλλιώς θα σκάσεις!
το διαδίκτυο λοιπόν ελευθέρωσε κι εμένα την καρδιά μου, που λέει ένα τραγούδι, ελευθέρωσε κι εμένα τη γραφή μου θα έλεγα κι εγώ, και θυμάμαι τον τίτο πατρίκιο να μου λέει, δείχνοντας μου με την αγάπη παιδιού στο πρόσωπό του ένα τετράδιο: γράφω, γράφω κάθε μέρα, να γράφεις κι εσύ, αυτό είναι δρόμος...
να λοιπόν που το 'ειδήσεων και θηρίων'
είναι προϊόν σχεδόν διαδικτύου.
κι η βραδιά εχτές, σχεδόν βραδιά διαδικτύου ήταν.
η απλότητα των σκοτεινών γνωριμιών, δλδ των πιο φωτεινών, των πιό αληθινών: δίχως τη διαπλοκή του 'κύκλου'.
κι όμως, τόσο γνωστοί, που δεν έμεινε νομίζω ούτε ένας, από τη μικρή σύναξη που ωστόσο είχε και όρθιους γιατί μπόλικοι ήταν, δεν έμεινε ούτε ένας που να μη γνωριστούμε.
η αυθεντικότητα των σχέσεων βασίλεψε δλδ τόσο, που μας έφερε όλους κοντά.
το χάρηκα.
χάρη σ' εσάς.

ευ-χαριστίες.
τελικά, πλεονασμός η λέξη.
στο 'ευ', ή στο 'χάρη' να σταθώ;

εγώ χτες στάθηκα χάρη σε σας.
στέκομαι, είναι μια λέξη δίφορη, σαν τα δέντρα.
στέκομαι: λιγάκι μια στάση, στο γολγοθά του καθενός. ένα άγγιγμα. μια ανάπαυλα. μια ανάσα. μια αλήθεια ζωής ταπεινωμένης ευτυχώς,
και στέκομαι: μπρώ και στέκομαι, δεν πέφτω. ο άνθρωπος στέκεται ορθός επειδή τον στηρίζουν οι άλλοι. έτσι μαθαίνει να είναι δέντρο.
σας ευχαριστώ όλους, σήμερα έχω πράσινα φύλλα.

13 σχόλια:

agrampelli είπε...

Αχ..πόσο χαίρομαι Ελένη μου..Τί όμορφα διαβάζονται όλα τα παραπάνω...φιλί καρδιά μου!

Unknown είπε...

και τι όμορφοι άνθρωποι...
σ' ευχαριστώ για την αγάπη είναι πολύτιμη

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

αυτό δεν είναι τελικά ελένη? να μπορείς να στέκεσαι όρθιος όταν όλοι θα ήθελαν - αχ πόσο θα το λάτρευαν- να σε δουν γονατιστή?

το Δένδρο θα έπρεπε πάντα να κοιτά ο άνθρωπος. να δανείζεται έστω και λίγο από την ασίγαστη, σιωπηλή αξιοπρέπειά του.

Εύχομαι πάντα δημιουργική και πάντα αληθινή σε όλους τους τομείς

:):)

Unknown είπε...

διηγόμουνα στην κόρη μου ότι σε αποκάλεσα 'χρηματιστήριο ποίησης' και γέλαγε! όντως, διαβάζεις ένα ποίημα και του δίνεις αξία που κανείς άλλος δεν είχε υποπτευθεί.
είσαι υπέροχη,
η φιλία σου είναι δυνατή και το δέντρο
το δέντρο που περπατούσε,
να στέκεται πάντα ορθό.
κι εσύ να είσαι το μέλλον του.

shirine nour είπε...

...κι εμεις λουλουδίσαμε κοντά σου.
ήταν μια υπέροχη βραδιά, χωρίς φιασίδια χωρίς τα συνηθισμένα πανελ
χωρις περιτά λόγια.
σ'ευχαριστούμε.

Unknown είπε...

si gentil, si gentil...
bises et tendresses

Coco είπε...

κάτι μυστήρια δέντρα εδώ γύρω...

parabens a voce
e muitos beijihnos!

συγχαρητήρια και πολλά φιλάκια!

Unknown είπε...

coco
καλημέρα και χρόνια πολλά!
θα μου στείλεις τη διεύθυνσή σου και θα βάλω σωσίβιο στο 'ειδήσεων και θηρίων' να έρθει να σε βρει!

Ανώνυμος είπε...

''θα αναλάβω ωα κοινωνήσω αγάπη''
είπες
''και στο εδώ''
συναντηθήκαμε με την αγάπη
Αρμενίζουν οι λέξεις σου μέσα μου!

Σ' ευχαριστώ θερμά!

Dr Moshe είπε...

Για τις όμορφες λέξεις που προσφέρετε, αγαπητή Ελένη, ταιριάζουν ίσως τα λόγια τού Μαλαρμέ:

Il n'y a que la beauté; et elle n'a qu'une expression parfaite, la poésie.

Δεχτείτε τα συγχαρητήριά μου για τα νέα σας ποιήματα.

Ανώνυμος είπε...

@''θα αναλάβω ωα κοινωνήσω αγάπη''
είπες

''θα αναλάβω να κοινωνήσω αγάπη''
είπες....
διόρθωση:)

Unknown είπε...

ελένη, ώα είναι το περιθώριο, η ούγια.
η άκρη.
δεν είναι και τόσο λάθος, η αγάπη μπορεί να είναι το στρίφωμα σε κάθε μας πράξη και σε κάθε μας εμπειρία, τι λές;
ευχαριστώ και για την ανάγνωση και για το λάθος!

Unknown είπε...

Δρ Μοσσέ, με συγκινείτε με την ευγένεια και την ευαισθησία που δείχνετε πάντοτε!
να ξέρετε πως δε σας έχω ξεχάσει, όσο κι αν είμαι μακριά...
να 'στε καλά, κι εσείς και η οικογένειά σας!