Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

παροχή υπηρεσιών και καθηγητές ή δάσκαλοι σχολείων

τι είναι παροχή υπηρεσιών;
νομίζω είναι 'πράματα' που δεν είναι υλικά, και που κάνουν κάποιοι για να είναι καλύτερη η υποτιθέμενη ζωή μας2.
πολύ απλά, παροχή υπηρεσιών είναι ένα γκαρσόνι, -τι κάνει το γκαρσόνι- για να δίνει αυτό που είναι υλική παροχή, πχ ένα σουβλάκι ή μια σαλάτα αγγουροντομάτα ή 'ένα σουτζουκάκια' κ.ο.κ.

θέλω λοιπόν να σας ρωτήσω: οι δάσκαλοι δίνουν γνώση ως ύλη, ή ως διδακτέα ύλη;
αν δίνουν ύλη όπως τα γκαρσόνια δίνουν 'μία γεμιστά'
ή αν κάνουν κάτι άλλο, και δε δίνουν μόνο 'μία φυσική' ή 'μία ααρχαία'
τι στο καλό δίνουν στα παιδιά μας;

ΔΛΔ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ;






αν θέτε, πείτε.

14 σχόλια:

Orelia είπε...

καλημέρα Ελένη!

δεχόμενη την πρόκλησή σου, προσπαθώ να σταχυολογήσω το περιεχόμενο της απάντησής μου
αδυνατώ!
ξέρεις γιατι;
πρώτον γιατί οφείλω να επιλέξω σαν τι θα σου απαντήσω: δημόσιος υπάλληλος, αποφοιτήσασα απο σχολή χωρίς παιδαγωγική αγωγή, σκέτος άνθρωπος με οσα με συγκροτούν; τι;
δευτερον, γιατί ακόμη κι αν επιλέξω το ρόλο μέσα απο τον οποίο θα απαντήσω, δεν είναι ένας ο παράγοντας που σημαδεύει τις όποιας μορφής υπηρεσίες μας
τρίτον γιατί ότι και αν πω, φοβάμαι, πλέον, την παγιωμένη για τα πράγματα άποψη μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, η οποία συγκροτήθηκε κυρίως απο εμπερίες
τέλος, ακόμη κι αν καταφέρω να κάνω λόγο γραπτό τις σκέψεις μου, είναι τόσες πολλές που δεν φτάνει αυτός ο χώρος για να αναπτυχθούν

μέχρι τότε, σου αφήνω αυτό το σημείωμα από ομιλία του Μπιλ Γκέιτζ, το οποίο έχει αξία για μένα γιατί, μεταξύ των άλλων, υποδεικνύει ή μάλλον καταδεικνύει την άμεση σύνδεση ή καλύτερα, την αναγκαιότητα της άμεσης σύνδεσης του σχολείου με τις ανάγκες του κάθε κοινωνικού συστήματος

φιλιά
κλημέρα

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Παροχή ψυχής θα έλεγα είναι... η οποία υποχρεούται να συμβεί σε περιβάλλον ψυχρό που ωθεί στην παροχή υπηρεσιών και αντιμάχεται το πάθος και την θερμότητα του δασκάλου.

Καλημέρα

paramythou είπε...

Παροχή ανθρώπων και γνώσης.... πουθενά δεν δίνεται απλόχερα και φυσικά δεν υπάρχει ''δωρεάν''.
Η ''δωρεάν'' παιδεία είναι γι αυτούς που μπορούν να πληρώνουν.....

Ξωτικό είπε...

...μεγάλη κουβέντα άνοιξες!!!
έφυγα πριν 12 χρόνια από την εκπαίδευση, γιατί δεν άντεχα το σύστημα, σήμερα έχω παιδιά που τρώνε την "εκπαιδευτική διαδικασία" στη μάπα και είναι δυστυχή, βαριεστημένα, χωρίς κοινωνικότητα λόγω έλλειψης χρόνου (είναι λειψή, βλέπεις, η μερίδα των "γεμιστών" αρχαίων/μαθηματικών/γεωγραφίας που παίρνουν από το σχολείο, και πρέπει να μπουκώσουν και στο σπίτι!!!)...
Ασε, ξύνεις πληγές...
(δες και στο www.motheringdays.blogspot.com)

Γεφυριστές είπε...

Ελένη σε χαιρετώ... όχι μόνο άνοιξες μεγάλη κουβέντα (προσυπογράφω φυσικά το ξωτικό) νερό σε τηγάνι με λάδι πέταξες...
Αν και πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε που πήγαιναν "σχολείο" τα παιδιά μου έχω ακόμη φρέσκια την οργή. Οι δάσκαλοι και οι εκπαιδευτικοί της Α΄ τάξης του Γυμνάσιου κάνουν μια πολλή σοβαρή δουλειά Ελένη μου παρέχοντας τις εξής υπηρεσίες: δίνουν οδηγίες στα παιδιά με εντολή να τους τα μάθουμε εμείς το απόγευμα.
Από την τάξη αυτή και κατόπιν ευνοούν την ανάπτυξη κι άλλων υπηρεσιών υποχρεώνοντας τα παιδιά στα Φροντιστήρια και εμάς στη δεύτερη δουλειά.
Κι όχι τίποτ΄ άλλο για τις ολιγόωρες και ολιγοήμερες υπηρεσίες τους πληρώνονται 14 μισθούς το χρόνο, άνευ λόγου, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Προσωπικά επειδή χρωστώ τα άσπρα μου μαλλιά σ΄ αυτούς λόγω του Γιάννη του δυσλεξικού, έχω την χειρότερη άποψη. Ελπίζω, για τα παιδιά μας, να είμαι απλώς κακιά, μοχθηρή και τρελαμένη. Δυστυχώς δεν είμαι όμως...
Σταματώ γιατί δεν θα έχω τελειωμό.
Σε φιλώ

Υ.Γ. Έχεις προσέξει από τα e-shop ότι οι σχολικές τσάντες που παράγονται στην Ελλάδα έχουν μέγεθος σχεδόν διπλάσιο από τις άλλες Ευρωπαϊκές ή τις Αμερικανικές; Λες να οφείλεται στην τεράστια δουλειά που γίνεται στα σχολεία ή στην τοποθέτηση των δικών μας υπηρεσιών εκπαίδευσης πιο κοντά στα υλικά αγαθά παρά στα άυλο (στη σχετική κλίμακα της Σόστακ).. Εδώ γελάμε!!!

Unknown είπε...

o σεραφείμ θέλει να πάει σχολείο κι εγώ για λίγο δεν τον αφήνω. έχει ανασάνει.
υπάρχουν δυο φιλόλογοι που είναι πολύ καλοί. ο ένας είναι σε άλλο τμήμα, σιγοντάρει χοντρά. ο άλλος, φιλόλογος του σεραφείμ και υποδιευθυντής, είναι τόσο άνθρωπος, που όταν έβαλα το σεραφείμ να μου συμπληρώσει την εξής πρόταση 'καλός καθηγητής είναι αυτός που ... ' ο σεραφείμ προσέθεσε στην πρόταση ...'ονομάζεται σεϊτάνης', το όνομα του φιλολόγου του.
κι ο μαθηματικός, καλός είναι.
όμως δημιουργείται μέρα τη μέρα ένα πολύ αντίθετο ρεύμα.
περνάμε δύσκολα.
σήμερα πήγαμε μαζί στο πανεπιστήμιο. ο σεραφείμ γνώρισε το μοσσέ, που ήρθε στην ελλάδα και του μίλησε γαλλικά. φάγαμε έξω, πήγαμε στο μαμουθοκόμιξ, γυρίσαμε. όμορφα ήταν. είμαι ένα ευτυχισμένο πτώμα και μια κάπου κάπου δυστυχισμένη μαμά.
έγινα κι έξω φρενών στο πανεπ. πήρε το μάτι μου κάτι σχετικά με ένα λεγόμενο 'ελεύθερο' πανεπιστήμιο όπου πας ακούς ωραία πράματα και τα πληρώνεις αδρά.
ξέρω γω...

ότι γράψατε μου είναι πολύτιμο, γιατί με βοηθάτε να εμβαθύνω σε άλλες οπτικές από τη δική μου.
σας ευχαριστώ όλους πολύ!

Ξωτικό είπε...

ένας καταπληκτικός παραμυθάς, ο C.S.Lewis, που έγραψε τα 7 βιβλία "τα χρονικά της Νάρνια", λέει συχνά (με τη "φωνή" ενός γέρου /παλιού καθηγητή)
"Μα τι τους μαθαίνουν πια σ' αυτά τα σχολείαααααα;"
διάβαζα τα βιβλία αυ΄τά στα παιδιά μου όταν ήτανε μικρά, και τώρα συχνά μου επαναλαμβάνουν την ίδια φράση...
ΑΑΑΑχχχχ...

WCF είπε...

τί μας εχουν λοιπόν εμάς τους καθηγητές;...καταλαβαίνουν τα παιδιά τί τους δίνουμε;....μάλλον όχι ακόμα, ίσως πολύ αργότερα....

Coco είπε...

τώρα να πω τη μαύρη αλήθεια
μάλλον εγώ μαθαίνω απ΄τα παιδιά
άρα είμαι μια απάτη
δηλ. πηγαίνω τάχα να διδάξω
κι αυτό είναι το επίσημο κέλυφος
η πρόφαση
για να μαθαίνω εγώ
και πληρώνομαι κιόλας!

τελικά είμαι ρεμάλι!

Unknown είπε...

ξωτικό, το χρονικό της νιάρνια, ή πώς λεγόταν, το είδα στο σινεμά πρώτα με το γιο μου και μετά αγόρασα και ένα υπέροχο βιβλίο ...
είναι μια από τις ωραιότερες μυητικές διδασκαλίες, όπου ακριβώς, η ηλικία και η θέση είναι τυχαία σχεδόν γεγονότα, που απλώς παίζουν κάποιο ρόλο.
εδώ έχουμε καταντήσει η παιδεία να είναι για τα παιδιά και η απαιδευσία για τους μεγάλους.

Unknown είπε...

ειρήνη βεργοπούλου, προφανώς είμαστε συνάδελφοι.
πολλοί από μας μάθαμε και δυσυτχώς δεν αλλάξαμε, ότι είμαστε υπάλληλοι σακούλας: να βάλουμε στα παιδιά τη γνώση της γεωγραφίας, ας πούμε, και συγχρόνως να βάλουμε στα παιδιά και το λεγόμενο τόσες φορές 'σωστό τρόπο σκέψης'!!!
να τους μάθουμε το σεβασμό με την καταπίεση κι όχι με την αρετή,
να τους μάθουμε να σωπαίνουν...
να είναι ήσυχοι...
φυσικά αφυσικοπαπαγάλοι, και τότε τους λέμε και μπράβο (προσοχή, αν είναι ξένοι κι είναι και καλοί στα μαθήματα, τότε αυτό μας δυσαρεστεί και παριστάνουμε τους πατριώτες και κάνουμε φασαρία για το ποιος, λέει, θα βαστήξει τη σημαία...
άστα.
έχουμε όλοι μας του κόσμου τα προβλήματα στη διδασκαλία, από το υπουργείο που μας δίνει την 'ύλη', μέχρι την ψυχή των παιδιών, όπου πολλές φορές φτάνουμε για να την κάνουμε λάσπη.
λες ας πούμε να είχε δίκιο η κυρία λόλη η φιλόλογός μου, που, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όταν γράφαμε έκθεση, φώναζε δυνατά το πρώτο τέταρτο του δίωρου, να το ακούω εγώ και προφανώς και όλη η τάξη: 'κονδύλη! πρόσεχε! όχι πολλές αρλούμπες!'
άραγε, με δίδασκε την ταπεινοφροσύνη αυτή η δασκάλα, ή μήπως είχε ξεχάσει να διδάξει στον εαυτό της την υπομονή και το έλεος...
ο γιος μου, δεκαπεντάχρονος, άσπεργκερ, γίνεται μάχη να φύγει από το κανονικό σχολείο.
η καθηγήτρια αγγλικών μου λέει: κοιτάχτε, εγώ έχω προβλήματα σπίτι. δεν μπορώ να είμαι στην τσίτα γιατί έχω μέσα στην τάξη ένα προβληματικό παιδί.
δέχτηκε η διεύθυνση στο σχολείο με χίλια στανιά να υπάρχει συνοδόσ, αφού πρώτα βέβαια ο μικρός έφαγε τέτοια απόρριψη γιατί χωρίς βοήθεια δεν μπορούσε να σταθεί -απόρριψη από το γενικό σχολείο όπου κουτσοείναι, και απόρριψη από τα ειδικά σχολεία όπου μας έλεγαν ότι δεν είναι για εκεί αλλά για το γενικό σχολείο, σε όσα τέλος πάντων ειδικά σχολεία με έστειλαν 'αρμόδιες' υπηρεσίες.
συνάντησα μερικές φορές καθηγητές που ήταν ένα τείχος ανθρώπων.

Unknown είπε...

κοκό εκμεταλλεύτρια!
δλδ θες να πεις ότι κάνεις πετάλι εις βάρος των μαθητών!
τους παίρνεις από τον αυθορμητισμό τους, το ελεύθερο μυαλό τους!
δε μου λες,
εκείνα, τι λένε που σε έχουν καθηγήτρια; μάλλον παραπονιούνται γι' αυτό φαντάζομαι, κι έτσι τώρα βρίσκεσαι, ως αντιπρόσωπος του επαγγελματικού σου σώματος, στη χώρα των αζντέκων...
απάτη να σου πετύχει!
ίδια με την τιμωρία!
πολλά φιλάκια εκεί μακριά!

Coco είπε...

ποιων αζτέκων καλέ; είμαι πιο νότια!!
ξέχασα να προσθέσω το "τυχοδιώκτρια"

Unknown είπε...

αντι για 'τυχοδιώκτρια' δεν μπορείς να βάλεις 'γόβαστιλέτοποδηλάτισσα';
μμ; τι λες;