Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

802 asteia.

Αναγωγή στη μονάδα όταν ένας κλάδος δέντρου, έστω γενεαλογικού, εκλείπει.
Κόβει ο ξυλοκόπος το κλαδί να μη γέρνει το δέντρο,
Μα το δέντρο
Σα συλλαβές μετέωρες στο κρουστό του ανέμου δέρμα
Σωπαίνει με φρικτή προσπάθεια,
Μην ακουστεί
Το άγγιγμα το ανήθικο του κάθε πιθανού διαβάτη
Πιθανώς.
Άρρωστος
Άμορφος
Άγνωστος\
Ένας αν
Άνθρωπος
Ανασαίνει πίστη βλέποντας την ενασχόληση με το τίποτα.
Θα ήθελα να μπορούσα να προσευχόμουν στη ζωή που φεύγει και πάει πιο μακριά
Θα ήθελα να γονατίσω στα τερτίπια της άμμου και σαν παιδί να μαζέψω ξανά τα κοχύλια που μάζευα παιδί
Να κοιτάξω ξανά
Τη ζωή μέσα στο θόρυβο του ανύποπτου και του οικείου.
Όμως
Ζαλίστηκα στην προσπάθεια.
Άδειασαν τα μαγικά κουτιά με τη μουσική, ο αγέρας θύμωσε σε κοίταξε
Το δέντρο σώπασε ντροπιασμένο
Σε θέλω
Μα δε θα μπορούσα να περιμένω ποτέ κάτω απ’ αυτό το κομμένο δέντρο.

eleni kondyli.2009-12-13

Δεν υπάρχουν σχόλια: