ο σεραφείμ πήγε στον οδοντίατρο!

συγγνώμη, ΠΑΙΔοδοντίατρο, μια υπέροχη κυρία, που έχει φτιάξει δόντια και στα τρία μου παιδιά.

μια φανταστική ιστορία.


το ραντεβού κλεισμένο από καιρό, κι εγώ, πέμπτη απόγευμα με μια υποχρέωση άλλη που δεν μπορούσα να ακυρώσω.
ο μεγάλος μου γιος έρχεται από την εξοχή του ιονίου, κι έτσι τα δυο αδελφάκια θα πάνε μαζί στον οδοντίατρο. αφήνω σπίτι ενδείξεις, διεύθυνση, εισητήρια, κλπ, ένα πλάνο.
κατεβαίνουν με το λεωφορείο στη στάση αγία σοφία στο ψυχικό, κι ο λουκάς, νομίζοντας πως θα το βρει, κάνει βόλτες. ο σεραφείμ, ή το διασκεδάζει ή είναι στην κοσμάρα του, όταν όμως το αποφασίζει, οδηγεί το λουκά στο οδοντιατρείο γιατί έχει φοβερή γεωγραφική μνήμη.
το οδοντιατρείο είναι στο 2ο όροφο μιας μικρής πολυκατοικίας.
μπαίνουν μέσα και περιμένουν το ασανσέρ.
πηγαίνοντας προς τα εκεί, βλέπουν δυο τύπους να τρέχουν από την πίσω μεριά της μικρής πολυκατοικίας. ο ένας βαστάει όπλο στο χέρι, γυρισμένο προς τα κάτω.
πριν έρθει το ασανσέρ, ο τύπος με το όπλο στο χέρι μπαίνει μέσα στην πολυκατοικία και ρωτάει το μεγάλο μου γιο!
-θέλω ταυτότητα!
-ποιος είσαι;
-αστυνομία!
-δείξε εσύ ταυτότητα.
ο οπλοφορών, λέει στο συνάδελφο και προφανώς εκπαιδευόμενο: δείξε εσύ.
ο εκπαιδευόμενος δεν έχει. τότε δείχνει ο οπλοφορών.
-πού πάτε;
-στον οδοντίατρο.
ο οπλοφορών ρωτάει και το σεραφείμ αν όντως πηγαίνουν στον οδοντίατρο.
ο λουκάς του λέει:
-είναι δυνατόν να μας μιλάς μ'ένα όπλο στο χέρι; κι αν εγώ έκανα από αμηχανία μια ξαφνική κίνηση στο μπουφάν μου, θα με ξάπλωνες κάτω;
-πρέπει να μας καταλάβεις, τη δουλειά μας κάνουμε ρε φίλε κι εμείς, για την ασφάλειά σας... κι εσύ, τι βόλτες έκανες πριν να έρθεις εδώ!



εντάξει. ο λουκάς έχει ράστα. μπορεί κανείς να οπλοφορεί έχοντας κρύψει εκρηκτικά στις τζίβες, δε λέω όχι... (ούτε ναι βέβαια).
αυτό λοιπόν είναι ύποπτο;
μεγάλη λεπτότητα απέναντι στα παιδιά.
νέοι δρόμοι ασφαλείας. ή μήπως όχι και τόσο;

μήπως καλά θα κάνουν όλοι να το σκεφτούν;