Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

ο σεραφείμ πήγε στον οδοντίατρο!

συγγνώμη, ΠΑΙΔοδοντίατρο, μια υπέροχη κυρία, που έχει φτιάξει δόντια και στα τρία μου παιδιά.

μια φανταστική ιστορία.


το ραντεβού κλεισμένο από καιρό, κι εγώ, πέμπτη απόγευμα με μια υποχρέωση άλλη που δεν μπορούσα να ακυρώσω.
ο μεγάλος μου γιος έρχεται από την εξοχή του ιονίου, κι έτσι τα δυο αδελφάκια θα πάνε μαζί στον οδοντίατρο. αφήνω σπίτι ενδείξεις, διεύθυνση, εισητήρια, κλπ, ένα πλάνο.
κατεβαίνουν με το λεωφορείο στη στάση αγία σοφία στο ψυχικό, κι ο λουκάς, νομίζοντας πως θα το βρει, κάνει βόλτες. ο σεραφείμ, ή το διασκεδάζει ή είναι στην κοσμάρα του, όταν όμως το αποφασίζει, οδηγεί το λουκά στο οδοντιατρείο γιατί έχει φοβερή γεωγραφική μνήμη.
το οδοντιατρείο είναι στο 2ο όροφο μιας μικρής πολυκατοικίας.
μπαίνουν μέσα και περιμένουν το ασανσέρ.
πηγαίνοντας προς τα εκεί, βλέπουν δυο τύπους να τρέχουν από την πίσω μεριά της μικρής πολυκατοικίας. ο ένας βαστάει όπλο στο χέρι, γυρισμένο προς τα κάτω.
πριν έρθει το ασανσέρ, ο τύπος με το όπλο στο χέρι μπαίνει μέσα στην πολυκατοικία και ρωτάει το μεγάλο μου γιο!
-θέλω ταυτότητα!
-ποιος είσαι;
-αστυνομία!
-δείξε εσύ ταυτότητα.
ο οπλοφορών, λέει στο συνάδελφο και προφανώς εκπαιδευόμενο: δείξε εσύ.
ο εκπαιδευόμενος δεν έχει. τότε δείχνει ο οπλοφορών.
-πού πάτε;
-στον οδοντίατρο.
ο οπλοφορών ρωτάει και το σεραφείμ αν όντως πηγαίνουν στον οδοντίατρο.
ο λουκάς του λέει:
-είναι δυνατόν να μας μιλάς μ'ένα όπλο στο χέρι; κι αν εγώ έκανα από αμηχανία μια ξαφνική κίνηση στο μπουφάν μου, θα με ξάπλωνες κάτω;
-πρέπει να μας καταλάβεις, τη δουλειά μας κάνουμε ρε φίλε κι εμείς, για την ασφάλειά σας... κι εσύ, τι βόλτες έκανες πριν να έρθεις εδώ!



εντάξει. ο λουκάς έχει ράστα. μπορεί κανείς να οπλοφορεί έχοντας κρύψει εκρηκτικά στις τζίβες, δε λέω όχι... (ούτε ναι βέβαια).
αυτό λοιπόν είναι ύποπτο;
μεγάλη λεπτότητα απέναντι στα παιδιά.
νέοι δρόμοι ασφαλείας. ή μήπως όχι και τόσο;

μήπως καλά θα κάνουν όλοι να το σκεφτούν;

14 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

δηλαδή αν κατάλαβα καλά, πέρασαν για τρομοκράτες το Λουκά και το Σεραφείμ;
Ο οδοντίατρος, μήπως λέγεται ...Γιωτόπουλος;
Ρε τι θα δούμε ακόμα...

P. Kapodistrias είπε...

O tempora, o mores...

Unknown είπε...

πριν μερικά χρόνια, πριν κάνει τζίβες ο λουκάς, και με κοντά τα παντελόνια του, εξαιτίας ενός φιλου πήρα τα δυο παιδιά μου και πήγαμε σε μια τελετή τσαγιού στο ιαπωνικό προξενείο. λέγανε τα παιδιά πως θέλανε να δούνε, να μαι κι εγώ με το φίλο μου τον ιαπωνολόγο ...
ψάρωσα βέβαια, διότι δεν υπήρχαν άλλα παιδιά. πήγα γρήγορα να πληρώσω μόνη μου την είσοδο και να διαλέξω τα πίσω καθίσματα, ώστε αν αρχίσουν το συνηθισμένο οικείο μαλλιοτράβηγμά τους και τη φασαρία τους, να μπορώ να την κάνω α λα γαλλικά.
ο πρέσβυς της ιαπωνίας είδε τα δύο πιτσιρίκια.
δεν πρόλαβα να πληρώσω. βρέθηκαν τα παιδιά δίπλα στο ζεύγος των πρέσβεων, κι εγώ κι η παρέα μου δίπλα στα παιδιά, πρώτη πρώτη θέση. η τελετή ολοκληρωνόταν με βήματα: πρώτα ο πρέσβης, μετά τα πιτσιρίκια, μετά όλοι οι άλλοι!
βέβαια, και τα μικρά ήταν άψογα.
τέτοια προσοχή σε παιδιά δεν είχα δει που-θε-νά, όσο πολυταξιδεμένη κι αν (δεν) είμαι.
άψογα...
για φαντάσου, μπαίνοντας, να μας είχαν ελέγξει μ' ένα πιστόλι στο χέρι...

ποιο μοντέλο κοινωνίας έχουμε υιοθετήσει;

ποια κοινωνία προωθείται και από ποιους;
έχουν ιδέα αυτοί που μιλούν για ασφάλεια τι κάνουν;

βιβλίο αγίου λουκά, ενός γιατρού ρώσου που βραβεύτηκε με το βραβείο λένιν για την προσφορά του στο δεύτερο παγκόσμιο, έστω κι αν είχε φάει τις εξορίες της ζωής του.
βόλτα στον εθνικό κήπο της πόλης του, δε θυμάμαι ποια ήταν, με τα ράσα και τον επισκοπικό σταυρό του.
παιδιά γύρω παίζουν, εγγόνια του και άλλα.
αστυνομικός με όπλο έρχεται αγριεμένος:
με την αμφίεσή σας είστε προπαγάνδα για τα παιδιά.
ακούνητος ο σοφός του λέει:
ποια προπαγάνδα; εσείς με το όπλο σας έχετε ιδέα τι είδους προπαγάνδα κάνετε;

ο αστυνομικός απομακρύνθηκε.

υγ. το βιβλίο είναι καταπληκτικό.

διερωτώμαι πού ζούμε.
ουτοπία, μια μέρα πριν από εθνική γιορτή. αλήθεια, τι είχαμε κερδίσει τότε;
έχει τίποτα σήμερα;
ω, ναι. ξέχασα. φεύγω για την παρέλαση.

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Ξεχνάς να μας πεις τη γειτονιά του οδοντίατρου,δεν εντυπωσιάζομαι γιατί στη δική μου γειτονιά σε μια βδομάδα είχαμε ένα μαχαίρωμα, ένα καυγά μεταξι Ιρακινών με σπασμένα κεφάλια, μια ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ ριφιφί και μπάτσων(γαζωθήκαν ισόγεια) 3 αρπαγές τσαντών και μιας σακκούλας με σουβλάκια και μια τριπλή καραμπόλα.! Πάντα υπάρχει το χειρότερο, μετά ...."εφησύχασα" μαθαίνοντας ότι 6 φυλάνε τον Κυριακού και 20 την Μπακογιάννη και κατάλαβα γιατί πολέμησε ο θειος Βασίλης στην Αλβανία

Unknown είπε...

... φοβάμαι πως για όλα υπάρχει μια εξήγηση λοιπόν!...

Unknown είπε...

o kaνακάρης μου ο μεγάλος ξύπνησε, τον έβαλα να το διαβάσει και μου είπε ότι είναι ακριβές, αλλα με την εξής διαφορά: ο αστυνομικός ήταν με το όπλο στο χέρι έξω από την πολυκατοικία, όταν μπήκε απέναντί τους μέσα, έβαλε το όπλο να φαίνεται στη μέση του.

α, και εννοείται πως ήταν με πολιτικά.

Spy είπε...

H δημοκρατία του τρόμου. Τόσο προσφιλής πλέον στις μέρες μας.
Είδατε;
Η Αμερική παράγει και πρότυπα εκτός από χρηματοπιστωτικές κρίσεις και πολέμους. Που στην ουσία εξυπηρετούν τα παραπάνω αν το καλοσκεφτείτε.

anepidoti είπε...

Λέγε γρήγορα,
ποιανού είναι τα παιδιά,
που μεγάλωσαν, τι τρώγανε μικρά,
τι βιβλία διαβάζανε, σε ποια μουσεία και θέατρα τα τριγυρνούσες,
πόσες φορές αρρώστησαν, με τι παιχνίδια παίζανε,
αν τα έδερνες και τα πυροβολούσες,
γιατί έχουνε ράστα,
και γιατί πηγαίνουν στον οδοντίατρο!
Λέγεεεεεεεεε!
(συνέχεια παροξυσμού, ξέρεις εσύ...)

Unknown είπε...

ανεπίδοτη, καταλαβαίνεις!
για να έχουν ράστα είναι παιδιά μιας διαλυμένης οικογένειας!
η μητέρα χαρτοπαίζει, -όντως όλο με χαρτιά είναι- κι ο πατέρας ε, κάτι θα κάνει κι αυτός!
ποτέ, αυτά τα αδικημένα παιδιά δεν μπόρεσε η κενωνία να τους εμφυσήσει το καλό παράδειγμα των μεγάλων αδερφών
προτιμούσαν το λιακόπουλο από το μικρούτσικο,
ακόμη και την κάλας, βάρδα μην ακούσουνε βαρδή!
φορούσαν πάντα φτωχικά ρούχα γιατί οι γονείς μπεκροπίνανε τα χρήματα που πέρνανε κάτω απ'το τραπέζι.
ζόφος η ζωή τους.
έτσι εξηγείται η στάση του κράτους, που μεριμνά να στηρίξει την κοινωνία, ακόμη και μ'ένα νερομπίστολο.

αλλά εγώ σήμερα είμαι ευτυχισμένη.

Dreamer on the Poof είπε...

Αναρχοεπαναστατοοικογένεια !!! ☺

Υπήρχαν κρυμμένα 3 χιλιοστόγραμμα εκρηκτικής ύλης tifiti,στο δήθεν χαλασμένο δόντι του μεταλλαγμένου πράκτορα Μειφαρεσί, που θα . . .

ΥΓ.μπορεί να ήταν μικρή η πολυκατοικία αλλά κάποιος προσωρινά 'μεγάλος' θα πρέπει να μένει εκεί.
Δεν εξηγείται αλλιώς.
Ρωτήσατε τον γιατρό;

Dreamer on the Poof είπε...

...τιν/τον

...την γιατρό;

...την οδοντίατρο;

Unknown είπε...

ναι, βέβαια μιχαηλάν, μπροεί να καθόταν ο αδερφός του πρώην δασοφύλακα της περιοχής...
χα χα χα
πες μου όμως!
τι γελάς ηλίθια μαμά;
το παιδάκι στο λονδίνο το σκότωσαν οι αστυνομικοί στο μετρό γιατί φορούσε γκαμπαρντίνα και μπορεί να έκρυβε κάτι εκεί...

marianaonice είπε...

Δύσκολοι καιροί!
Πραγματικά τι θα δούμε ακόμη!

Unknown είπε...

όταν είπαν στο μεγάλο μου γιο ότι τους παρακολουθούν εδώ και μια ώρα, ο γιος μου τους είπε:
παρακολουθείτε εμένα; και γιατί;
-γιατί περπάταγες και κοίταγες τα αυτοκίνητα.

(σημειωτέον η ώρα ήταν 6 το απόγευμα)


μου θύμησε εμένα, που στην έκτη δημοτικού πήγαινα στο αρσάκειο στην πλατεία βάθης, επαιρνα λεωφορείο γιατί το σπίτι μου ήταν μακριά. είχε δικτατορία τότε, κι ένας κύριος, της ηλικίας του πατέρα μου, με σταμάτησε μια κυριακή κοντά στο σπίτι μου, και με ρώταγε γιατί πάω σε άλλη στάση να πάρω το λεωφορείο από τη στάση που ήταν κοντά στο σχολείο μου...

τότε ήταν της μόδας να προχωράς με τα μάτια κάτω...
να μη σηκώνεις βλέμμα...


μήπως είναι και τώρα;

μήπως παρακολουθούν λάθος ανθρώπους για να ειναι ήσυχοι ότι κάτι κάνουν;