Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

ΣΧΕΔΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΚΩΣΑ!!!!

είμαι δυστυχώς 66 κιλά, μα πραγματικά κανείς δε θα μπορούσε να με νικήσει εκείνη την ώρα. θα σκότωνα άνθρωπο, αν έβρισκα την παραμικρή αντίσταση σ' αυτή μου τη διαταγή! ο καημένος ο χοντρομπαλάς έτρεμε.
είμαι απαράδεκτη, να τι συνέβη:
κατευθυνόμουν προς το χωριό της νέας μάκρης αττικής με τα πόδια. οι γονείς μου μας άφησαν κάπου εκεί ένα εξοχικό και περνάμε κάμποσο καιρό το καλοκαίρι.
η λεωφόρος μαραθώνος, φιδίσια εφόσον ακολουθεί την πορεία που είχε ανέκαθεν, έχει πλέον φαρδύνει, μετά τους ολυμπιακούς, αλλά έχει πάντα τις καμπύλες που γίνονται καρμανιόλες όταν έχεις ένα δρόμο με κιγκλίδωμα στη μέση και δύο λωρίδες σε κάθε κατεύθυνση, άρα μπορείς να το πατήσεις λιγάκι.
ε να λοιπόν: παρασκευή πρωί κατά τις 10, στην πλευρά που είχε κατεύθυνση προς νέα μάκρη, στην αριστερή λουρίδα, δλδ τη λουρίδα προσπέρασης, ΈΝΑΣ ΕΦΗΒΟΣ ΕΚΑΝΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΎΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΛΟΥΡΙΔΑ!!!
στα 100 μέτρα φανάρι και στροφή.
φανταστείτε έναν οδηγό εντελώς νόμιμα να προσπερνά ένα άλλο αυτοκίνητο και να βρίσκει μπροστά του τον 14χρονο να κάνει ποδήλατο και να έρχεται προς το μέρος του!!!!
μόλις το είδα έπαθα.
μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, αυτό φάνηκε και στο παιδί, και όταν του είπα: ΣΤΑΜΆΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΈΒΑ ΑΠΌ ΤΟ ΠΟΔΉΛΑΤΟ ΑΥΤΉ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ, το παιδί εκ΄τελσε διαταγή.
του είπα: ΕΛΑ ΑΜΈΣΩΣ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΌΜΙΟ ΤΩΡΑ. ΔΕΝ ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΌ ΔΩ. ΑΝ ΗΞΕΡΑ ΠΟΎ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΣΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΎΣΑ ΤΟΥς ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΕΝΑ ΒΡΩΜΟΞΥΛΟ!!!
τα αυτοκίνητα άρχισαν να πηγαινοέρχονται με τέτοιο τρόπο που το μικρό ήταν περίπου εγκλωβισμένο.
τον περίμενα για να συνεχίσω το βρισίδι από κοντά: μάνα σε γέννησε, κινδύνεψες και θα ήσουν και αιτία για μακελειό αν συνέβαινε προσπέραση και σε έβλεπε οδηγός να έρχεσαι καταπάνω του ενώ αυτός θεωρούσε το δρόμο δικό του! τι στο καλό! δεν καταλαβαίνεις; έβαλες στοίχημα με κανέναν παλιομαλάκα να κάνεις τη πιο χοντρή μαλακία της ζωής σου; κλπ κλπ.
τι να πω! το φαντάζεστε;
μπορεί να είμαι τελείως χαζή, γιατί στο τέλος του ζήτησα και συγγνώμη. αυτό δεν έπρεπε να το κάνω. νομίζω όμως ότι οι φωνές μου χρειάζονταν. τι λέτε;

10 σχόλια:

demetrat είπε...

επειδή εμένα με πέταξε από το δρόμο (και κοντεψα να σκοτωθώ γιατί η αυτής μεγαλειότης η μαλακία μου προσέχει πάντα τους έφιππους) έφηβος με μηχανή και χωρίς άδεια, και επειδή του κρεμασα απ' το λαιμό την ώρα που το έπνιγα ουρλιάζοντας 55 κιλά, θα έλεγα πως και καμμιά μπάτσα εκ μέρους σου , δε θάταν κακό.
καλημέρα στη νέα μάκρη.
:)
δ

baobab είπε...

Ελενάκι μου,
πίστεψε με κι η μανούλα του αν σε ήξερε θα σ'ευχαριστούσε (και ενδόμυχα θα ήλπιζε να του έριχνες και μια μπάτσα όπως λέει κι η demetrat!!!)
Σε φιλώ

Coco είπε...

δεν τού ΄δινες μερικές κι από μένα συστημένες!

(αλλά μια ξανθιά περλέ σαν και σένα που μού την βγήκε παράνομα και μού έκανε και μπιπ μετά, αν δεν είχε γκάζι να ξεφύγει, θα την μαύριζα, ε!)

Unknown είπε...

demetrat, και τώρα ακόμη που το σκέφτομαι, θεωρώ πως όντως του χρειαζότανε η μπάτσα. ευχαριστώ για την ενθάρρυνση. ο δρόμος πρέπει να μένει πάντα ανοιχτός, όχι ματωμένος. έχουν δει πολλά τα ματάκια μας...
θα ήταν πολύ χρήσιμο ένα μάθημα για την οδική ασφάλεια στο γυμνάσιο.

Unknown είπε...

μπαομπαμπ, τι έκπληξη! πόσο μου έχεις λείψει! ναι, θα έπρεπε οι γονείς να ξέρανε...

Unknown είπε...

αρχιποδηλάτισσα κοκάκι διεθνές, τι κάνεις; το ξανθό περλέ μου άρεσε, ούε μάλλινο να ήμουνα! σε φιλώ γλυκά γλυκά και σ' αγαπώ τόσο όσο ο ατλαντικός!

Unknown είπε...

κι ο ειρηνικός!

koulpa είπε...

ωωω είμαστε και καλοκαιρινοι γείτωνες; :) :)
τι τα θες.. η νιότη ειναι αφοβη.. θυμούμενος τη δική μου.. δε μπορώ να τους κακίσω.. όσοι επιβιώσουμε.. μακάρι κάτι να μάθουμε.. :) :)
την καληνύχτα μου :) :)

Unknown είπε...

κούλπα μου, η νιότη είναι αφοβη, αν πρόκειται για δρόμο μιας λουρίδας, εξοχικό, και να πηγα΄νεις κόντρα, όπως μας διδάσκανε, για να τους βλέπεις και να ανεβαίνεις αμέσως πεζοδρόμιο... καμία σχέση με την καρμανιόλικη στάση του πιτσιρικά. τον φαντάζεσαι φάτσα κάρτα με κάποιον που προσπερνάει άλλο αυτοκίνητο;
φιλάκια νεομακρινά!

Heliotypon είπε...

Κυκλοφοριακή αγωγή είπατε; Πού, στα σχολεία είπατε; Πώς γελάνε Ελληνικά, άραγε;