Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

κοινωνία. δεν αξίζει να το διαβάσετε

όντως, ό,τι και να πω θα είναι περιττό.
μα θέλω να το πω.
χτες είδα τηλεόραση, λίγο μετά το συμβάν όπου βόμβα έσκασε μπροστά στη βουλή.
αυτή η χαζοπρόταση σημαίνει ότι δεν μπόρεσα να πληροφορηθώ τίποτε άλλο εκείνη τη στιγμή, όντας προσκεκλημένη κάπου όπου 'πήρε το μάτι μου' σε μια αναμμένη τηλεόραση το έκτακτο δελτίο ειδήσεων.

το έκτακτο δελτίο ειδήσεων.

άκουσα πεντακόσες φορές τη λέξη 'στην καρδιά της δημοκρατίας'
καλά, μεταφορικές έννοιες είναι μεταφορά ειδήσεων;
ποια καρδιά της δημοκρατίας αλήτες; εκεί που εμείς ο λαουτζίκος ξέρουμε ότι μοιράζουν αυτοκίνητα, προνόμια, κι όταν εμείς ο λαουτζίκος έχουμε ανάγκη από κάτι πάμε και φιλάμε στα προσωπικά γραφεία κατουρημένες ποδιές για να κερδίσουμε 'μια θέση στο δημόσιο', μια 'εξασφάλιση', μια 'διευκόλυνση';
και μετά πάμε και ψηφίζουμε πάντα τια ίδια πρόσωπα, τα ίδια ονόματα, τα ίδια φθαρμένα ιδεώδη;
και μετά συναλλάσουμε τις κυβερνήσεις όπως τα παιδάκια συναλλάσσουν καρτούλες με αυτοκίνητα κούρσας ή αγαπημένους πρωταγωνιστές;

ΝΑΙ, ΠΙΣΤΕΥΨ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΆ, ΑΛΛΑ ΔΥΣΥΤΧΏς ΕΜΕΙΣ Ο ΛΑΟΥΤΖΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΠΡΌΣΩΠΟΊ ΜΑΣ ΖΩΗ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΤΑΒΑΛΑΜΕ ΣΕ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ.

βάλε λοιπόν το κεφάλι κάτω, δημοσιογράφε, που επαναλαμβάνεις 'στην καρδιά της δημοκρατίας' γιατί σου φάνηκε ωραίο, και πες τίποτα ουσιαστικό, αλλιώς, βούλωσέ το σε παρακαλώ! κι εσύ καναλάκι μου, παίξε το αποκοιμιστικό εργάκι σου να τελειώνουμε!

κι εκεί μέσα, μας φέρνουνε και τα πρόσωπα.
προς τιμήν του ο γιώργος παπανδρέου, -να μια φορά που δε θα πω κακό γι' αυτόν'- αποφάσισε να μη μιλήσει.
έδειξε στη φάτσα του απλώς τη στεναχώρια και την έγνοια που νιώσαμε όλοι.
μπράβο ρε μάγκα! αυτό, μάλιστα! τι να σχολιάσει; τι να πει;
ενώ, υπέροχη ατάκα του υπουργού δημοσίας τάξης, και υπέροχη φωτο: πρώτο πλάνο ο κύριος χρυσοχοϊδης, συμπαθέστατος κατά τα άλλα, και δεύτερο πλάνο, ο τόπος της έκρηξης, περιχαρακωμένος με τις πλαστικές κόκκινόάσπρες λουρίδες.
κι ο υπουργός να λέει: 'η αθήνα είναι ασφαλής'.

ρε σεις δημοσιοτέτοιοι, όταν παίρνετε πλάνα, δε βοηθάτε και λίγο τους πολιτικούς μας;
ήταν σαν να παίρνατε φωτο εμένα ως νοικοκυρά μπροστά στο καμένο φαγητό μου, και να λέω: όταν μπαίνω στην κουζίνα είμαι βασίλισσα του σπιτιού'.



...


α, και μετά πήγα σπίτι!
γωνία σόλωνος και σκληπιού, έχετε δει που συνήθως υπάρχει ένας πλανόδιος μανάβης;
χτες, στην παρκαρισμένη και φυσικά άδεια καρότσα του μανάβη, στεκόταν κι ακουμπούσε το χέρι του ένα νεαρό παιδί. σχεδόν αμούστακο. ένα μειράκιον, που θα έλεγαν οι βυζαντινοί.
όχι, μην ανησυχείτε, δεν ήταν ούτε πρεζόνι που βαστιόταν να μην μπέσει, ούτε κανας παλιοανάρχας που ετοιμαζόταν να βάλει βόμβα.
ένα σηδιρόφρακτο παιδί που παρίστανε τον αστυνομικό ήταν.
φορούσε κράνος, επιγονατίδες, σκληρό αλεξίσφαιρο, κι όλα τα συναφή. ακουμπούσε εκεί λες και περίμενε γκόμενα. πάνω στην καρότσα είχε τρεις φραπέδες.
θα μου πεις, δεν έχουν δικαίωμα για φραπέ;

μα, ούτως ή άλλως, όλοι,
μια φραπεδιά έχουμε καταντήσει.
πάρτον έναν και χτύπα τον άλλον.
και η διεθνής οικονομία μας θεωρεί αυγολέμονο.
σούπα τα έχουμε κάνει.

τη λέξη πατρίδα την αντικαταστήσαμε με τη λέξη 'τόπος'
τη λέξη κοινωνία την έχουμε κάνει 'μαφία'
τη λέξη δημοκρατία την έχουμε κάνει 'επιλογή σιωπής'

υπάρχει νομίζω απελπιστική ανάγκη να αγαπήσουμε τη δημοκρατία και να μη λέμε παπαριές, αλλά να μιλάμε με αλήθειες.
αυτό θέλει άρνηση της βίας.
η βία που έχουμε όλοι μέσα μας είναι η διαπλοκή, το προσωπικό συμφέρον, η εμπάθεια.
για μια φορά εύχομαι να γυμνωθούμε και να μπορέσουμε να μιλήσουμε αληθινά.

τι λέω τώρα!
σε λίγο θα το σβήσω αυτό το χαζο-σχόλιο.

22 σχόλια:

Dimitris είπε...

Για τον παπουτση δεν εγραψες τιποτα.Βγηκε απο την βουλη και δηλωσε τις γνωστες του ανοησιες.

Unknown είπε...

δεν άκουσα τι είπε.
απλώς θύμωσα με την άγνοια τουλάχιστον τη δική μου, μα και την ξύλινη γλώσσα όλων μας!
σ' ευχαριστώ που άρχισες έναν διάλογο.

roula karamitrou είπε...

ρε σεις δημοσιοτέτοιοι, όταν παίρνετε πλάνα, δε βοηθάτε και λίγο τους πολιτικούς μας;
ήταν σαν να παίρνατε φωτο εμένα ως νοικοκυρά μπροστά στο καμένο φαγητό μου, και να λέω: όταν μπαίνω στην κουζίνα είμαι βασίλισσα του σπιτιού'...

και σένα πάει σταδιάλα η κουζίνα και το φαγητό και το καθάρισμα όλο δικό σου θα ναι!!!

monahikoslikos είπε...

Κι όμως και ο πρωθυπουργός δεν περιορίστηκε στη γκριμάτσα αλλά έκανε και δήλωση: "Η Δημοκρατία δεν τρομοκρατείται" είπε και αποχώρησε...
Όταν όμως -λέω εγώ- κοτζάμ πρωθυπουργός κατεβαίνει επι τόπου για να πει κάτι αυτονόητο για να καθησυχάσει τον κόσμο, πολύ φοβάμαι πως κάποιοι στην κυβέρνηση χεστήκανε πάνω τους με τη μπομπίτσα.t

Unknown είπε...

ρουλιώ, κι εσύ βασίλισσα του σπιτιού;
κι εγώ! αύριο πάω στα ...σέντερ! υπέροχα τιρλιπιπί ομορφιάς! θα είμαι η βασίλισσα της γιορτής!
να ένα ενθαρρυντικό μήνυμα μπροστά στα προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα!
α!
υπάρχει και η δενδροφύτευση.
και φιλάκια...

Unknown είπε...

λύκε λύκε είσαι δώ;
βάζω την προβιά μου και σας κυνηγώ!

(σκέψου, και δεν έχω αφιονιστεί με τίποτις ακόμη, μόνε σαλτάρει έχω, εδώ που ζω!)

Γεφυριστές είπε...

Αχ! το ευχαριστήθηκα πολύ! Μην το σβήσεις -αν και συ τα κάνεις κάτι τέτοια!
Καρδιές, παπαριές, τρομολαγνίες και διόλου σοβαρές δημοκρατίες. Τι περιμένεις από τους δημοσιοτέτοιους που χειροκροτούνται από τους αποτέτοιους;
Εγώ εκείνο που καταλαβαίνω είναι ότι η δική τους καρδιά χτυπιέται και τα δικά μας συκώτια και εγκέφαλοι πληγώνονται.
Αντε με έφτιαξες μεσημεριάτικο:)

agrampelli είπε...

Μην τολμήσεις και το σβήσεις!Είναι από τα αγαπημένα μου...
(Όταν θυμώνεις,σε λατρεύω!!!)
Φιλί ;-)

Unknown είπε...

αλέκα γέφυρα!
δημοσιοτέτοιοι και αποτέτοιοι.
και μένα πολύ μου άρεσε.
ανήκω στους αποτέτοιους! τρομάρα μου!

Unknown είπε...

αγραμπελάκι, σ' αρέσω θυμωμένη; χε χε χε!
άρα, σ' αρέσω.
αχ τρομάρα μου! μπορώ να θυμώνω και επειδή μ' αγαπάν οι φίλοι δλδ...:)

aliatas είπε...

Συγχαρητήρια στους ευζώνους που δεν έφυγαν …

Unknown είπε...

δεν έχω τι να πω.
πάντως η ψυχούλα τους το ξέρει, σε τι δίλημμα και γιατί, βρέθηκαν μπλεγμένοι...:)

Coco είπε...

ψοφάω άμα τα χώνεις
βασίλισσα των μπλογκς!

πρέπει να σε δω
αλλά θα σε βλέπω λίγο θαμπά
γιατί δεν έχω γυαλιά
τραλαλά
βόμβες στην καρδιά
την ευθύνη αναλαμβάνει
η ανοργάνωτη οργάνωση
Ερωτικοί Πυρήνες του Χάους!

ειρήνη είπε...

κι εγώ μαζί σου..

έπιασε η άκρη του ματιού μου σ' ένα κανάλι την είδηση , γιατί δεν έχω πια την ψυχραιμία να δω ειδήσεις χωρίς να μουτζώσω την τηλεόραση , λες και μου φταίει το ρημάδι το κουτί, και το μόνο που ένιωσα ήταν ένα μούδιασμα, και μια απίστευτη ανάγκη να ξαναμουτζώσω, κι έτσι προτίμησα να κλείσω την τηλεόραση.

Έχεις διαβάσει τους δαιμονισμένους του Ντοστογιέφσκι; Περιγράφει τη σημερινή κατάσταση..

Unknown είπε...

coco δές με! έχω τα γυαλιά σου και σήμερα θα είμαι στο κέντρο, στα προπύλαια...
σου λέει;

γράφεις υπεροχα κι όταν είμαστε ερωτετυμένοι είμαστε όλοι όπως κι εσύ! θαμπά τα βλέπουμε!
πώρε μάνα μου όταν αρχίζει η διαύγεια...

Unknown είπε...

ειρήνη, πώς είναι δυνατόν να είμαστε όλοι μαζί μια φραπεδιά, κι ένα ξέφραγο και φέφραγκο αμπέλι συγχρόνως, μου λές;
μήπως η φραπεδιά έχει χυθεί κάτω και την τρων οι μύγες; θεέ μου τι εικόνα...
με νιώθω μέσα, εντελώς μέσα.
μακάρι να βαστήξουμε λίγο ιδανικό μέσα μας. έστω κοιτώντας τους άλλους...
:)
τβ: το μαύρο κουτί της εθνικής συνέδησης.

tsiailisworld είπε...

kalo

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

"δεν αξίζει να το διαβάσετε"

Αν αξίζει...?

Και πολύ μάλιστα!

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

tsiallis σ'ευχαριστώ...:)
καλή σου μέρα!

Unknown είπε...

τέρας-κέρας, η πρόταση 'δεν αξίζει' είναι ο μεγάλος μου φόβος. γιατί στην ουσία σκέφτομαι πως ό,τι κι αν κάνω, είτε στα γραφούμενα είτε σ' όλη τη ζωή, κατά κει πάει...:)
άστα λοιπόν. και κρίνω εγώ τους άλλους...
εγώ είμαι τα άδειο ποτηράκι του φραπέ πάνω στην άδεια καρότσα. σαν να μην έχω λόγο να βρίσκομαι όπου κι αν είμαι.

Unknown είπε...

α, και μην ξεχάσω να σας πω!
χτες είμουν στη σκουφά, ως γνησία αριστοκράτισσα!
να σου τέσσερα κράνη μαζί, λες και πέφτανε από κατηφόρα.
ήταν τέσσερις αστυνομικοί πάνω σε 2 όχι μηχανές, αλλά μηχανάκια, τόσο δούλικα μικρά!
δυο δύο.
αυτός που ήταν από πίσω με το ένα χέρι βάσταγε το φραπέ του.
άραγε εν ώρα υπηρεσίας ήταν;
πάντως σίγουρα κρίμα που δεν είχα και πάλι φωτογραφική! ήταν πολύ αστείο!