για έναν ποιητή πολύ μεγάλο.

ποιος κατά τη γνώμη σου είναι ο μεγαλύτερος ποιητής στην ελλάδα;
έχουμε πολλούς. δεν μπορώ να σου πω 'ο μεγαλύτερος'. τι να σου πω! για μένα σεφέρης βαθιά μέσα μου από πολύ νωρίς. ελύτης, ρίτσος, γκάτσος, βρεττάκος, ξέρω γω (κοινοτυπίες).
με πείσμα και σιγουριά ο άδωνης μου λέει:
ο ρίτσος είναι ο μεγαλύτερος.
είναι ο μεγαλύτερος κουμουνιστής ποιητής του κόσμου. ο ρίτσος είναι.

τι να πω εγώ...


έτος ρίτσου. ο άδωνης ήταν φίλος του, αγαπιόντουσαν ιδιαίτερα.
εγώ δε γνώρισα το ρίτσο.
ίσως το έχω ξαναγράψει, κάτι που δεν το είπα ποτέ στον άδωνη. τώρα αρχίζω και έχω τύψεις, ότι θα μπορούσα να μην είχα πράξει έτσι. στο βάθος μου όμως σκέφτομαι πως ήταν σκληρό, αλλά έτσι έπρεπε να κάνω.
ο άδωνης είναι φίλος και με τον τίτο πατρίκιο, έτσι γνώρισα κι εγώ τον τίτο. ας έχει καλό.
θα ξαναγράψω με πιο νηφαλιότητα για αυτό που δε γράφω εδώ.
μόνο που δε θα ξεχάσω ποτέ το μικρό σοβατισμένο χωλάκι της νέας μάκρης, μ'ένα μικρό τρανζίστοράκι που για να ακούμε όλοι το είχαμε βάλει πάνω στη σιδερένια κρεμάστρα των ρούχων. ο αδελφός μου, λίγο μεγαλύτερος από μένα, η θεούσα μαμά μου κι η θεούσα αδελφή της, κι εγώ.
εκείνο το βράδυ ήταν σαν ένα βράδυ με φλόγες; δεν ξέρω. ένα βράδυ πολύχρωμο όμως. με φανταστικά έντονα χρώματα. ξαφνιάσματος. οι δυο αδελφούλες νοικοκυρές, μαμά και θεία, να έχουν τεντώσει τα αυτιά τους;
να στέκονται όρθιες και με πλαγιασμένο το κορμί, με την ποδιά της κουζίνας και τα χέρια αμήχανα να αγγίζουν το φιόγκο της ποδιάς στη μέση για να ακούσουν καλύτερα;
αυτή την εικόνα δε θα την ξεχάσω.
κι άμα είσαι παιδί μαθαίνεις το σεβασμό στα μάτια των μεγάλων, που τόσες φορές άλλο από σεβασμό και σοβαρότητα έχουν: τις πιο πολλές φορές στα μάτια μου οι μεγάλοι είχαν κάτι το αμείλικτο... κάτι το βαρύ, το κλειστό.
εκείνο το βράδυ τα μάτια όλων ήταν πιο αθώα.

η σερενάτα του σεληνόφωτος

στο ραδιόφωνο. δικτατορία έξω.

ακούγαμε όλοι. εγώ είχα σβήσει ακούγοντας και βλέποντας.
σβήσει, σημαίνει πεθαίνεις κάπως και σε διαπερνάνε υγρά και ξαναγίνεσαι ζυμάρι και πλάθεται η ψυχή σου με λόγια που είναι σα σφραγίδες, είτε τα καταλαβαίνεις είτε όχι.

σε κάποια φάση, φύγαν όλοι. βαρέθηκαν. το τρανζιστοράκι συνέχιζε...
το σπίτι μαγείρευε, ο αδερφός με πείραζε...
κι εγώ έμενα κάτω από τη σιδερένια κρεμάστρα με τα αυτιά τεντωμένα...

ΡΙΤΣΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ.
όφειλαν να τον ξέρουν όλοι. τον έμαθα κι εγώ η χαζή.
μια διδασκαλία που δε σβήνει.
η διδασκαλία είναι φλόγα.
διδασκαλία έγραφε αυτός.
εγώ άκουγα.

αιωνία του η μνήμη, καλή ιδέα έτος 2009, έτος ρίτσου.