επειδή πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα
(η βυζαντινή μουσική είναι πολύ ωραία)
κι εγώ, συγγνώμη, ξανάρχισα τις @^ΡΕ^%$&%,
θέλω να ζητήσω συγγνώμη σε όσους μέχρι τώρα πίκρανα. θα είναι πολλοί φαντάζομαι. ας με συγχωρήσουν όσοι θέλουν και όσοι μπορούν.
το θέλω και το μπορώ, το λέω εκ πείρας, μερικές φορές δεν είναι συνώνυμα.
συγχωρέστε με, είμαι όσο αληθινή μπορώ.
ή έτσι νομίζω.
53 σχόλια:
ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ :-)
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΛΕΙΠΕ ΝΑ ΑΥΤΟΛΟΓΟΚΡΙΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΑΣ. ΓΙΑΤΙ Η ΥΣΤΑΤΗ ΜΟΡΦΗ ΑΥΤΟΛΟΚΡΙΣΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΕΝΟΣ ΜΠΛΟΓΚ? ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΜΕ ΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΝ ΠΛΑΙΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΩΣ ΕΝΑ ΧΕΡΙΟΓΡΑΦΟ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ *ΤΟΥ ΒΑΖΟΥΕΜ ΦΩΤΙΑΚΑΙ ΤΟ ΚΑΙΜΕ) ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ/ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ...
ΑΝΤΕ ΣΕ ΓΕΜΙΣΑ ΕΝΟΧΕΣ ΤΩΡΑ
ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕΣ ΑΡΚΕΤΑ ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.
ΦΙΛΙΑ
ΜΕΡΣΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ
:)
μένει μένει πολύ μέσα θένκς...
πες μου τ' αληθινά σου
αφιέρωσις!
κι ας με σπάσουν...
φωτιά στο χώμα...
έτσι κι αλλιώς
αυτό που μ'έφερε κοντά σου
δεν ήταν ψέμμα
ήτανε βλέμμα
αληθινό
αληθινό
βλέμμα
------------------
όλες οι παύλες κάτω.
Αχά! Το λέω και δημοσίως: αν γλιτώσεις απ΄τα χέρια των γιατρών δεν γλιτώνεις απ΄τα δικά μου!!!
Με γεια το μπλογκάκι και μην αρχίσεις τα σβησίματα! Ακόμη λυπάμαι που έσβησες εκείνο τ΄ωραίο με τα παρισινά πεζοδρόμια! Αχ γράψε κάτι για τα παρισινά μπουλβάρ - ελπίζω να μάθω γαλλικά για να ξαναδιαβάσω το Illusion Perdues στο πρωτότυπο!
Έχει δίκιο η Αθηνά, σκέψου ότι όταν γράφεις κάτι το μοιραζόμαστε εμείς, μας αγγίζει, οπότε εσύ απλά προχωράς στο επόμενο ποστ, με ελαφρά πηδηματάκια και χωρίς πισωγυρίσματα!
ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ!!!!!!!!
κι εγώ χαίρομαι που μιλάμε!
που με διαβάζετε, που σας διαβάζω...
που λέω μπούρδες και τις δεχόσαστε
που στηρίζομαι σε σας
(και πάω κι εκατόν πενήντα κιλά...)
κοκό,
σε βλέπω στα μπουλβάρ και τα υπέροχα πεζοδρόμια του παρισιού να τρέχεις με ρόλλερ και να παίζεις ντραμς!
φέτος το παρίσι είναι η χρονιά των ρόλλερς!
τι ρόλλερς τι ποδήλατο,
όπως τι ιστιοφόρο τι τρικάρτατο...
λέω βλακείες γιατί συγκινήθηκα.
τς τς τς δικιολογίες!
καλώς γύρισες έστω και ως désillusion.
Μας ξάφνιασες με τα λουκέτα σου.
δεν είναι λουκέτα, είναι ντιλίτ...
έχει διαφορά.
την καλησπέρα μου λυκάκι!
Γιά σου Αμπθούλα μας
Πολύ χάρηκα.
νίκο, καλωσόρισες στο καινούριο μου σπιτικό! άδειο είναι, αλλά σιγά-σιγά...
désillusion
νά'μαστε πάλι εδώ παρέα
παρακολουθώντας
την εκ της πλάνης απαλλαγή!
την απο-μυθοποίηση;
την απο-γοήτευση;
την απομυθοποίηση της απογοήτευσης;
την απογοήτευση της απομυθοποίησης;
ή κάτι άλλο;
ή όλα;
θα δούμε...
γυμνότης η αλήθεια
μου 'χει κολλήσει
κρόππερ
απο ποιούμαι παρόν μέλλον παρελθόν, κάπως έτσι ήταν κάποτε ένας λυσσασμένος στίχος που αλήτευε στις ποιητικές σαχλαμάρες μου...
τώρα κατάλαβα τι σημαίνει.
χχμμ! ωστε είσαι καλά?
για να είμαι ειλικρινής, ανησύχησα.
μια φορά την ημέρα την ημέρα -άντε δυο ημέρες μια φορά- έριχνα μια ματιά στο μπλογκ σου. κάπου τα χρειάστηκα. (σνιπ)
παραξενο, ε; να ανησυχείς για κάποια που δεν γνωρίζεις -και που δεν φλέγεσαι να γνωρίσεις. (σνιπ). ο ύπουλος μυστικισμός του ιντερνέτ; τα μειλίχια θρησκεύματά σας ενδεδυμένα τα ψηφιακά τους άμφια; δεν ξέρω.. (σνιπ)
καλά, διέγραψες το μπλόγκ σου;
δεν παίζεσαι κυρία μου!
μ' αρέσεις! ;-)
---
σαλιούτ!
Bonjour, jour,jour..
Désillusion μμμ... ωραίος τίτλος,λίγο θλιβερός. Μου θυμίζει τις Illusions Perdues αλλά και αυτό που μου έλεγε μία φίλη στην Γαλλία "Pas d'illusion, pas de désillusion". Καλως ήρθες και σιδερένια. Δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη (αυτό το συγγνώμη μου θυμίζει λίγο Κλίντον: Αι μ σόρρυ Χίλαρι) αλλά θα πρέπει να κοιτάς μπροστά. Μην πτοείσαι με τίποτα. Η ψυχική μας υγεία είναι ένα από τα αναφαίρετα δικαιώματά μας. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας την διαταράσσει. Γι αυτό βάλε περισσότερα στεγανά.. Αν το καταφέρεις θα είσαι θεά... Μην ξεχνάς, το κάθε τι που μας συμβαίνει (ακόμα και αν μας πονάει) είναι μια εμπειρία παραπάνω. Φιλιά
αγαπημένε μου μύθε,
τα αλλεπάλληλα σνιπ με έκαναν να νιώσω σαν αυτά τα μικρά κουνούπια που τα λέμε σκνίπες!
οι σκνίπες είναι από τα κουνούπια τα πιο χαζά, τα σκοτώνεις πολύ εύκολα, γιατί δε φεύγουν!
οι σκνίπες μου θυμίζουν και λίγο νυχτερίδες, από τα χρώματά τους τα πένθιμα, και το γεγονός ότι συνήθως τις βλέπεις σε σημεία του σπιτιού που αν τα συγκρίνεις με τη φύση, θα τα ονόμαζες βαλτώδη, π.χ. κοντά στην μπανιέρα
τι λέω τώρα
να:
μιλάω σαν παιδί απροκάλυπτα χωρίς αξιώσεις, κάπως ελεύθερα.
αυτό είναι το δώρο του ε-μισσοσ,
όπου και γνωριστήκαμε.
μας ενώνουν πράματα όπου η γνωριμία με τη φάτσα του άλλου δεν έχει καν νόημα. συμφωνείς;
και μου άρεσε που ανησύχησες. είχα ανάγκη αυτή την ανησυχία. κακά τα ψέμματα, ξέρω τι είναι 'έλλειψη ζωής', είχα αγχωθεί πολύ, κι έκανα μια πρόβα τζενεράλε.
καταστρέφοντας το μπλογκ ήταν σαν να φώναζα 'βοήθεια'.
καταστρέφοντάς το φώναζα στους έξω 'είναι άδικο', ενώ μέσα μου έλεγα 'γι'αυτό είσαι μωρή, για το πουθενά, φάτην τώρα'
ίσως το φώναξα αυτοκαταστροφικά και υστερικά.
ίσως ναρκισιστικά (σάμπως και η γραφή, τι είναι;)
είπαμε. τόση είμαι.
σ'ευχαριστώ και καλή μέρα.
υγ. ΑΘΛΙΕ! ΑΚΟΥ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΤΗ ΦΟΡΆ! ΠΏς ΤΟΛΜΆς! ΘΈΛΩ ΓΡΑΠΤΗ ΕΓΓΥΗΣΗ ΜΙΑ ΦΟΡΆ ΤΗΝ ΏΡΑ! ΑΛΛΙΏΣ, ΘΑ ΠΕΘΑΑΑΝΩΩΩ...
(να μια γελοία, πλην ελευθερωτική προς όλους υπόσχεση)!
Πολλές σκέψεις σα σφυριές.
1. Γιατί desillusion?
δεν είμαι και σίγουρος, αλλά μερικές φορές και το ιλλουζιόν ωραίο είναι. Αυτό το des- μου τα χαλάει, μου θυμίζει απο-γοήτευση, που ΣΙΓΟΥΡΑ δεν αρμόζει στην ψηλή ξανθιά 23χρονη που ξέρω!
2. Ανοίγεις τους ασκούς του αιόλου:
"ειλικρίνεια". Μα αφού δεν την αντέχουν, γιατί την επιζητούν; τους χαλάει τους μιρμίρηδες...
3.Και από αυτότο ποστ καλωσήρθες. Φιλάκια, γούτσουγούτσου, εύγε!
Μούλειψες ρεεεε!
Καλημέρα
Οι σκνίπες όντως είναι ενοχλητικά έντομα αλλά οι νυχτερίδες έχουν μία γοητεία (έστω και μακάβρια, μπουουου). Δεν χρειάζεται να διαγράφεις πράγματα που σου αρέσουν εξαιτίας ηλιθιοτήτων. Η αδιαφορία είναι το καλύτερο όπλο και το πιο αποτελεσματικό. Μην ξεχνάς σε περιμένει ο λαός σου. Συνέχισε αυτό που κάνεις. Φιλιά.
Υ.Γ. Υπάρχουν άτομα που δεν αντέχουν τις έντονες συγκινήσεις (αν με ακούσει η Κοκό θα πιστέψει ότι οι γέροι μπήκαν στα μπλόγκςςς). Μην μου στενοχωριέσαι.
είπε...
!!!!!!
Αμπτθα, ελπίζω να είσαι πάντα καλά
λίγο έλειψα (λόγοι υγείας αγαπητού οικογενειακού προσώπου) και .....
ελπίζω να έχεις κρατήσει τα πρωτότυπα στο σκληρό σου δίσκο. ή ακόμα καλύτερα σ΄ ένα κομμάτι χαρτί.
εγώ πάντως σπεύδω να βρω τρόπο να "σώσω" όλα τα σχόλια που μου έχουν χαρίσει κατά καιρούς. κυρίως τα δικά σου.
δε φοβάμαι τόσο τις "τυχαίες" διαγραφές του "συστήματος"
μα φοβάμαι τον εαυτό μου
όπως λέει ο ποιητής
...αφού κανένα δε μισώ
στο κόσμο να σκοτώσω
φόβάμαι μη καμιά φορά
το στρέψω στον εαυτό μου
μα τι λέω
καλά έκανες και διέγραψες όσα θέλησες να διαγράψεις
ξέρω πως εσύ πιο πολύ απ΄ όλους πόνεσες
έτσι κι΄ αλλιώς ότι έγραψες και εμείς διαβάσαμε έγινε χάραξη στο νου και στη καρδιά
αυτό δε σβήνει με τίποτα
γνώση είναι αυτό που μένει όταν ξεχάσεις όσα διάβασες
θέλω να είσαι πάντα καλά
Τομάζος
sulpice καλημέρα και καλωσόρισε, άσε που έγινες suplice με τις αλήθειες που μου κοπάνισες κι έχεις και χίλια δίκια (αλλά εγώ πάντα έχω δυο χιλιάδες κρυμμένα και κοροϊδεύω βέβαια)
:)
με το λοιπόν...
"Pas d'illusion, pas de désillusion".
σωστό! έχω κι από τα δυο εγώ και δε γλυτώνω!
"αυτό το συγγνώμη μου θυμίζει λίγο Κλίντον: Αι μ σόρρυ Χίλαρι"
όντως! εκτός από τους λεκέδες στο φόρεμα, σ'όλα τα άλλα, μέσα!
χα χα χα
"θα πρέπει να κοιτάς μπροστά".
δε γίνεται. αστρολογικά: είμαι καβουράκι.
"Η ψυχική μας υγεία είναι ένα από τα αναφαίρετα δικαιώματά μας. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας την διαταράσσει."
συμφωνώ! τη διαταράσσω μόνη μου και τελειώσαμε!
:)
"Αν το καταφέρεις θα είσαι θεά..."
καλέ, θεά ήμουνα, 23 ετών, ψηλή ξανθιά.
γέρασα τώρα, αλλά μην το πείτε σε κανέναν!
όσο για τις εμπειρίες, ναι, είναι φλόγες που άλλοτε μας φωτίζουν, άλλοτε μας ζεσταίνουν, κι άλλοτε μας καίνε...
τι γλυκό μήνυμα! σ'ευχαριστώ.
καλή αρχή!
παλιοκάθαρμα χάππυ!
φύγε από δω ρε, θα με πάρουν τα ζουμιά, θα χαλάσει το μέικ απ και θα δεις εσύ πόσο 23 είμαι!
στη θάλασσα όμως θα πάμε! θα τη ρίξουμε τη βουτιά!
κι ο καθένας θα είναι άβαφος, αδειανός από φτιασίδια, αληθινός.
τη θάλασσα, τη θάλασσα, ποιος θα τη ζωγραφίσει στις καρδιές μας, να βαφτιζόμαστε αλήθεια κάθε φορά...
σουλπικία,
οι ηλιθιότητες είναι όλες δικές μου!
δεν περισσεύουν για κανέναν διότι είμαι εγωίστρια και τις φυλάω για τον εαυτό μου!
υγ. πρόσεχέ μου την κοκό, διότι αν συγκινηθεί και μας γλυστρήσει πουθενά, θα'χουμε πρόβλημα: πού θα φουσκώνει λάστιχα;
εγώ μόνο τα μυαλά μου μπορώ να φουσκώσω!
'ο λαός μου'
αχ, νιώθω σα μητροπολίτης!
δεν έλεγες καλύτερα
'ο τόπος σου'
θα ένιωθα σαν πολιτικός! θα μπορούσα να γράφω για τη γνωστή ατάκα 'για το καλό του τόπου'.
έτσι δε μας λένε κάθε φορά που μας τα παίρνουνε;
ούξου τους και συγχύστηκα και θα ανεβάσω πίεση!
περεπιμπτόντως! καλά έκανε και με σύγχυσε η φίλη μου, διότι ο γιατρός είπε ότι πρέπει να ανεβάσω πίεση.
τώρα μεταξύ μας...
υπάρχουν πολλοί τρόποι να ανεβάσεις πίεση, -μας ακούνε και μικρά παιδιά-, προσέχουμε, δεν είναι ανάγκη να μου την ανεβάσετε εσείς, έχω ανθρώπους που προσπαθούν έντονα, κοπιαστικά και καθημερινά προς αυτή την κατεύθυνση!
αααχ! το εβιάν σε παρακαλώ!
τομάζο,
σ'ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια
φυσικά και τα έσβησα όλα και φυσικά δεν κράτησα αντίγραφα πουθενά (εκτός από τα ποιήματα, που έχουν αριθμό κι ανήκουν σε φάιλ στο γουόρντ μου).
μάλιστα ήθελα να σβήσω και κάποια σχόλια δικά μου σε άλλα μπλογκ, αυτά κυρίως που ήταν πιο αυθόρμητα, όπως και στο δικό σου κείμενο που τέλειωνε με το φίδι και την ουρά του.
για τη γνώση έχεις δίκιο.
η γνώση σε γεννάει, μετά πεθαίνει αυτή και εσύ θρέφεσαι με το αίμα της. και να την ξεχάσεις, μέσα σου είναι. την αναγνωρίζεις, την διαγράφεις, πας παρακάτω για να τη συναντήσεις με χίλιες μορφές.
είναι ένα πρόσωπο πολύσφαιρο, αδαμάντινο, κοφτερό, ήπιο, πονεμένο, σαρκαστικό, αδιάφορο, εμποτισμένο απώλεια, ενθουσιασμό, ειρήνη, επίγνωση μερικές φορές, παθιασμένο.
φωτεινό πάντα, και στις πιο σκοτεινές πλευρές του. λαμπυρίζει και μας καλεί.
η πιο βαθιά του ειρήνη είναι αυτή.
η πιο μεγάλη του σοφία είναι η καθαρότητα. σαφήνεια και ψυχική καθαρότητα πάνε μαζί.
γι'αυτό είναι δύσκολη η γνώση για μένα.
:(
που και που ένα ντιλίτ, κι ένα 'σιγά μωρή τ'αυγά', είναι ό,τι πρέπει. ένα χαστούκι. πάνω σε προσπάθειες ετών.
και μετά περπατάς μόνος και δε θες πια τίποτα.
τότε γεννιέται ένα καινούριο κάτι.
θυμήθηκα άδωνη. θα ποστάρω άδωνη.
sulpice και κοκό, αδύνατον να βάλω σύνδεσμο δικό σας!
εσύ σουλπικία δεν έχω πρόσβαση πουθενά, άραγε έχεις μπλογκ;
κι εσύ κοκό, κάτι τρέχει σ'έχω βάλει πολλές φορές κι όλο παραπέμπει σε κάποιο λάθος (μου) φαντάζομαι!
Κκαλημέρα Ελέν
Ναι
Να ποστάρεις Άδωνι
κι από μόνος του να σε πάει ο εαυτός
4+1
την αγάπη μου
τι θα πω για σένα;
περιμένω και θα δούμε. όσο πιο ειλικρινής μπορώ!
κι ευχαριστώ 2+4, σωστά δε λέω;
ομορφα να εισαι παλι εδω.
:)
περαστικα να ειναι ολα.
να εισαι καλα , γερη..
και οσο αληθινη εισαι τωρα ,να παραμεινεις
φιλια
αλίκη, να μου φιλήσεις το φίλο σου τον αίολο
και σ'ευχαριστώ για τη γλυκιά σου στάση...
να προσπαθήσω
να γίνω αληθινή, όσο γίνεται...
ένα όνειρο...
καλή κυριακή!
Το σημερινό γαζί εις το κοπτοραπτείον, σου το αφιερώνω.
Με την ελπίδα ότι δεν θα ξανακάνεις ποτέ την ταρζανιά που έκανες τις προηγούμενες μέρες.
Σε φιλώ πολύ και πολύ σύντομα θα τα πούμε, στο τηλέφωνο.
Πολλά ζουπηχτά φιλιά!
Λοιπόν δεν με βρίσκεις γιατί δεν έχω σταθερό στέκι. Actuellement je suis ailleurs (αλλούουου).Παλιά είχα μπλογκ στο wordpress αλλά μία κάτι υποχρεωσούλες και κάτι μπεμπούλες μία η έλλειψη έμπνευσης το άφησα. Επιπλέον ως μεγάλη γνώστρια του δικτύου (εδώ γελάμε χα χα χα) δεν μπόρεσα να το τελειοποιήσω (όσο θυμάμαι πόση ώρα έκανα για να ρυθμίσω τα comments...) αλλά αυτό δε με εμπόδισε να μπαίνω κατά καιρούς σε άλλα ποστ και να κάνω σχόλια. Αυτά για το ποστ. Θεώρησε ότι είμαι μία οπτασία του Διαδικτύου.
Λοιπόν μη στεναχωριέσαι. Σκέψου ότι στη ζωή υπάρχουν άνθρωποι που καταχρηστικά λέγονται άνθρωποι. Κανονικά είναι ανθρωπάρια. Επιπλέον οι συγκεκριμένοι είναι δυστυχισμένοι, ΠΟΛΥ. Άρα αυτό που κάνουν είναι να δημιουργούν προβλήματα στους άλλους για να χαίρονται. Αυτό δεν ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ (και χρησιμοποιώ το α΄πληθ. γιατί και εγώ έκανα το λάθος να ασχολούμαι με αυτούς και συνειδητοποίησα ότι έχασα αρκετά καλά πράγματα). Κατά συνέπεια ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ανησυχούν περισσότερο. Μην ξεχνάς ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ αδύναμα όντα. Οι περισσότεροι μικρόψυχοι.
Είσαι καρκινάκι; Α κατάλαβα...
Σταμάτα να έχεις μαζοχιστικές τάσεις. Παράτα τα όλα και κοίτα μπροστά. Η γιαγιά μου έλεγε ότι η ζωή είναι πολύ μικρή μπροστά στην αιωνιότητα (και μετά ήρθε ο Αγγελόπουλος χα χα). Προσπαθώ να το εφαρμόσω. Κάντο και συ ΜΠΟΡΕΙΣ.
Φιλάκια
Υ.Γ. 1. Θα προσέχω όσο μπορώ την Κοκό αλλά αν αρχίσει δε σταματά...
2. Πληροφοριακά, σκέφτομαι να ανοίξω ένα καινούριο μπλογκ. Θα έχεις νέα μου (όσο για τη διεύθυνση του άλλου ζήτα το από την Κοκό)
3. Άλλη μία ατάκα είναι επίσης και ' Θα καταπλήξουμε τα πλήθη'
Μπάιιιιιι
M άρεσε το "παλιοκάθαρμα"!
Επι τέλους αποκαθίσταται η υπόληψις!
Ντάνκε!
www.veloudo.blogspot.com
Με είχε ειδοποιήσει ο Καμηλιέρης ότι ο ρίντερ μου έχει πρόβλημα και δεν συνεργάζεται, τον ρώτησα τι να κάνω και μου λέει να κοιτάξω τις ρυθμίσεις. Κοίταξα τις ρυθμίσεις αλλά δεν βρίσκω κάτι. Δεν ξέρω αν οφείλεται σ΄αυτό, προσπάθησε πάλι και πες μου. Εγώ καμμιά φορά ξεχνάω τα www!
Με τρόμαξες..
Πολύ χαίρομαι που σε ξαναβρήκα σε άλλους @δρόμους!
Σιδερένια abttha!!
ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης καλή μου.... καλως όρισες και πάλι... για να δούμε τί θα δούμε...
φιλια
τώρα που το.., είναι διασκεδαστική αυτή η.. πρεμούρα του "υπάρχειν μπλογκηδόν", που επιδεικνύουν με φίλαθλη λαχτάρα οι εκφρασιαζόμενες/οι βλογκερς.
πραγματική λέξστασις ευθυμοραγούσα! :-)
πραγματικά πραγματική για κάθε φαντασιακή τιμή του πραγματικού.
όμως κάτι άλλο ήθελα να σε ρωτήσω βρε Ελένη (με τα αριθμημένα ποιήματα γουόρντ):
θυμώνετε ποτές οι ποιητές;
το ρωτάω αυτό γιατί τελευταία νοιώθω διαρκώς θυμωμένος και μου έγινε σύσταση: "πρέπει", λέει, " να το κοιτάξω. εν ανάγκη να αποτανθώ σε ειδικό!"
καχύποπτος ων, όπως κάθε εξυπνάκιας που τα ξέρει όλα και απορρίπτει ασκαρδαμυκτί και μετά χλεύης τους ειδικούς, διστάζω να αποτανθώ σε ειδικό. τουλάχισυτον όχι, πριν κάνω μια στοιχειώδη έρευνα αγοράς, να δω τι παίζει στο πολύ ενδιαφέρον μέτωπο της διαχείρισης του θυμού.
με έχει, εντωμεταξύ ιντριγκάρει πολυ, αυτή η ολύμπια κοινωνική ψυχραιμία, η ενδο(σ)τραφής γαλήνη και η βελούδινη συναισθηματική αλληλοθώπευση που με ζηλόφθονη εκπληξη αντικρύζω στα γύρωθεν του υμετέρου ποιητικά (για να μη μιλήσω για τα κρυπτοποιητικά) βλογκς. κι ετσι λοιπόν μου δημιουργήθηκε η προ-ρηθείσα απορία: θυμώνετε ποτές οι ποητές;
κάτσε να πάω, λεω, να ρωτήσω την αγαπημένη μου Ε, που είναι "ο άνθρωπός μου στο χωρο της ποίησης". ;-)
Μπορούμε και θέλουμε να σε συγχωρέσουμε,ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ!
(ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί!)
Πάμε παρακάτω...
Υ.Γ.Εσύ μπορείς να με συγχωρέσεις για το μετριασμό σχολίων που έχω βάλει;
:-)
αγαπημένε μου μύθε
ερωτάς αν θυμώνουμε εμείς οι ποιητές!
μα, τέλος πάντων!
εμείς οι ποιητές, όχι, δε θυμώνουμε!
διότι, δεν είμεθα άνθρωποι! μην κοιτάς που από ταπείνωση έχουμε ακόμη 2 χέρια και 2 πόδια, 1 μύτη και 1 στόμα κι ας μη συνεχίσω,
παριστάνουμε τους ανθρώπους, έτσι, τσάμπα, ενώ στην ουσία είμεθα κάτι όντα εντελώς μα εντελώς εξωγήινα (το λέω με βαθιά πείρα, άλλωστε, τι στο καλό το κουβαλάω ακόμη το έψιλον, χημικό προϊόν συντήρησης της κόκα κόλα με πέρασες;), και ασφαλώς δε θυμώνουμε!
εγώ βε΄βαια, επειδή είμαι μισός ποιητής, θυμώνω!
έτσι έχω στον κύκλο μου, στην αυλή μου αν θέλεις, καμπόσους ψυχιάτρους, ψυχαναλυτές, φαρμακοποιούς, κλπ, και με φροντίζουν.
έτσι μόνο δε με ακούτε να ουρλιάζω! εντάξει;
πέραν του ποιητή και του εξωγήινου, έχω και μια ιδιότητα ανθρώπινη.
εδώ είναι το εφαλτήριο των πολλών συμπλεγμάτων μου. ένα από αυτά με ώθησε να κάνω μια αυτοκαταστροφική πράξη ξε-μπλογκαρίσματος.
δατς όλ.
κοπτοραπτού, χτες συνάντησα ένα φίλο και μου δήλωσε ότι όλα μου τα σχόλια είναι κατίνες! επομένως, δε σου απαντάω, για να βαστήξω χαρακτήρα!
ΥΓ. ΠΑΛΙΟΜΟΥΤΡΕ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΕΤΣΙ!!! ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΕ ΓΛΥΤΩΝΕΙ ΕΊΝΑΙ ΟΤΙ Σ'ΑΓΑΠΑΩ, ΑΛΛΙΩΣ,...
(αλλιώς πάλι το ίδιο θα έκανα). συγγνώμη κοπτοραπτού! φυσικά και σε διάβασα χτες. δεν ξέρω τι να πω.
ευγνωμοσύνη. πώς γράφεται;
κοκό, σουλπίκια, περιμένω...
συλπις, είναι κι ένα άλλο θέμα: ίσως εγώ αντιδρώντας με τον τρόπο μου, που μάλλον είναι ο δικός μου, δλδ πολλές φορές έχω κάνει κάτι παρόμοιο,
να αδίκησα τη φίλη που με φόρτωσε άδικα κάποιες κατηγορίες.
νιώθω ενοχές
αλλά πώς μπορείς να υπάρχεις ελεύθερα;
δεν έκανα δα και τίποτα, κατέστρεψα τις σαχλαμάρες που γράφω κατά καιρούς, κι εσείς, για να με σιγοντάρετε, μου είπατε τόσο καλά λόγια που την πατήσατε! ξαναγράφω!
άλλε, την αγάπη μου.
μια κουβέντα μισοτελειωμένη κάναμε μια φορά, κι είναι σαν να μας περιμένει κάπου μια κάποια συνέχεια...
χαιρετίσματα στον άρη, αν τον βλέπεις.
μαριάννα, έχει πολύ πλάκα!
έχω σιδερικά στο ένα πόδι και πλατίνα νομίζω στο κεφάλι! είμαι πολύτιμη! ξέρεις πόσο κάνω εγώ; πολλά λεφτά! ο παππούς μου, που ήταν σκουπιδιάρης χρυσοχόος, δλδ πρακτικός χημικός, και διέλυε τα μείγματα μετάλλων, θα είχε πολύ δουλειά μαζίμου!
ριτς, ματαιότης ματαιοτήτων,
πλάκα έχει!
σημειωτέον, η έκφραση είναι καθαρά σημιτική, όπου, για να τονίσουν κάτι ιδιαίτερα, χρησιμοποιούν την ίδια λέξη ή την ίδια ρίζα της λέξης δύο φόρές...
Τελικά να σας φωνάζουμε "παύλα" ή θα κρατήσετε το πατρικό σας;
:))))
(μην αυτομαστιγώνεστε, οι ουλές δεν ταιριάζουν σε 23χρονη ξανθιά με διαδικτυακά στάνταρτς...)
απαπα, βέβαια με το πατρικό μου!
διότι με το παύλα, αν γίνει κανα λαθάκι λεκτικό, με βλέπω να (τα) παίρνω και να φεύγω πάλι...
κανε μια βολτα από το νατασσακι, γενεθλια ο αστεράκης καλε...σημερα 20-10
ρίτσα, σε είδα που το έγραφες κάπου και πήγα ήδη προς τα κει!
να χαίρεσαι κι εσύ τους γιους σου!
τους εύχομαι να έχουν την εξυπνάδα και την καλοσύνη σου, αυτήν που δείχνεις κάθε στιγμή, και δείχνεις και τώρα...:)
"" Ένα σαλιγκάρι έπεσε θύμα ληστείας από δυο χελώνες.
Όταν η αστυνομία το ρώτησε τι έγινε, εκείνο είπε:
«Δεν ξέρω. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα».""
Μη διανοηθεις να το ξανακλεισεις ετσι. Μας τρομαξες! χαζουλικο .. μονος τα περναει βρε τα σοβαρα ο κοσμος? Σου εχω πει ποσο σε ...μισω? χαχαχ
φιλακιαα πλατινοκεφαλο κοριτσι!
μιχαηλάν, χαίρομαι πολύ που σε ξανασυναντάω εδώ!
από τη χαρά μου θα σου πω κι εγώ μια ιστορία του πρεβέρ, ίδια με τη δική σου:
το φθινόπωρο, ένα φύλλο έπεσε από το δέντρο του και πέθανε.
δυο σαλιγκάρια το 'μαθαν και ξεκίνησαν να παν στην κηδεία του...
όταν όμως έφτασαν ήταν κιόλας άνοιξη, και το φύλλο είχε αναστηθεί!
Καλησπέρα.
χςιμωνιάτικη λιακάδα, μιχαηλάν, κυριάζ, καλημέρα σας!
φαντάσου να γερνάς και να αποπνέεις τέτοιο μεγαλείο σαν τον υβ μοντάν,
ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΜΟΝΟ, ΑΝ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΤΕ, ΤΟ ΓΙΟΥΤΟΥΜΠΆΚΙ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΑΝ!
τι να πω...
επαναπαύομαι.
ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου