γυναίκες στο διαδίκτυο
γράφουνε μπλογκ να βρούνε γκόμενο
από το ένα ποστ στο επόμενο
σύνηθες το φαινόμενο
μετά το μεσονύκτιο
ο γκόμενος μονάχος
γράφει κι εκείνος ιστολόγιο
φλερτάρει με το λεκτικό όργιο
δίνοντας τόνο λόγιο
μα παραμένει βράχος
ρε κοκό, αυτό το 'βράχος' μ΄έχει φάει!
και ενθυμούμαι και τα βαλαωρίτη των παιδικών εθνικών εορτών: 'ΜΜΜέριασε βράχε να διαβω!!'
εγώ είμαι η θάλασσα!
υγ. ναι, η θάλασσα, μπορείτε να μου απαντήσετε. πλην όμως είσαι μολυσμένη θάλασσα, τόσα βαριά μέταλλα κουβαλάς μέσα σου! χρειάζεσαι βιολογικό καθαρισμό.
σύμφωνοι. αλλά μέχρι τότε εγώ θα το παίζω ...'λογοτέχνις' (με γιώτα, είναι πιο σικάτο).
παιδιά μην παρεξηγηθούμε, τα δυο αυτά τελευταία ποστ θα τα κατεβάσω.
το περασμένο είναι υπόσχεση, το τωρινό είναι πλάκα. μη με παρεξηγήσει κανείς...:)
υστερόγραφο τετάρτης: εντάξει, εντάξει, αυτό δεν το κατέβασα! γιατί άρεσε πολύ, είναι πολύ ωραίο καιδ εν είναι δικό μου!
28 σχόλια:
λάθος τίτλος.
το σωστό είναι: από τη λογοκλοπινή ανθολογία:) γειά σου κυριάζ, τι κάνεις;
γεια "σου" abttha.:)
Μια χαρά όλα.
Η γραφή σου σκίζει τη λογική σε δυο παρανοϊκά κομμάτια.
Ούτε που υποψιαζόμουν ότι υπάρχει και τέτοιος τρόπος να κουβαλάς το σύμπαν πάνω στη γλώσσα σου.
Να 'σαι καλά.
Μη κάνεις το λάθος και το κατεβάσεις το ποστ!Θα κάνω λινκ και θα στο πάρω,λέμε!
Υπέροχο!
Y.Γ.Ευτυχώς μπροστά μας έρχεται χειμώνας!Όσοι πνιγήκανε,πνιγήκανε(στη θάλασσα,φυσικά!)
Καλή σου μέρα...:-)
Δεν άντεξα πρωί-πρωί και το έκανα ήδη λινκ στα σχόλια μου!
Θα με συγχωρέσεις για το παρορμητικό του θέματος;
:-))))
μμμ, σπουδαίο πράγμα ο βράχος
όλο φιγούρα και έπαρση
τα μόνα ενδιαφέροντα σημεία πάνω του, κάτι ρυτίδες που του χάρισε η θάλασσα και ο αγέρας.
...μα ακόμα και αυτές οι ρυτίδες είναι απόδειξη της βλακείας του. ...αιώνες χρειάστηκαν μέχρι να τις αποκτήσει..
:))))
(κι από μένα η "απειλή": μην τολμήσεις να το κατεβάσεις!)
Μ' αρέσει που διαβάζω ό,τι θα ήθελα να πω και δεν βρίσκω τις λέξεις ή τον τρόπο :)
**Αυτό το "βράχος", απίστευτη ζημιά μας έκανε ο Βαλαωρίτης, τελικά!
Και τέλειο αυτό το λογοτέχνις!
(χα!)
Καλημέρες, φιλιά πολλά :)))
Αμάν πια!
Ανεβάζετε, κατεβάζετε, ζαλιστήκαμε οι άνθρωποι. Αφήστε και τίποτε να αυγατίσει.
(άσε που αυτό το γιώτα στο "λογοτέχνις" είναι πολύ ωραία διακόσμηση για το μπλογκ σας...)
ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΣΟΥ ΞΑΝΑΛΕΩ ΣΥΝΤΑΓΗ!
ΠΑΡΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΔΕΝ ΞΕΓΡΑΦΕΙ. ΑΠ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΣΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΤΟ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ.
ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ -ΟΧΙ ΟΛΟΥΣ ΚΑΠΟΙΟ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΝΗΚΕΙ.
[ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΧΟ ΑΧΤΑΡΜΑ ΤΑ ΕΚΑΝΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΑΖΕΙ]
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΞΕΧΑΣΑ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΚΟΚΟ (όχι της σανέλ, της δικής μας!);
ΚΥΡΙΆΖ, ναι, σωστά κατάλαβες, το πρώτο σχόλιο εσένα αφορά:)
τώρα αυτό με τα παρανοϊκά κομμάτια τι το 'θελες;
το αστείο είναι ότι αν δεν έχεις διαβάσει το οπισθόφυλλο της λογοτεχνίας των αράβων, τότε ταιριάζουμε πολύ!
υγ. πες μου ποιο βράδυ θες να βγούμε για να βαφτώ!
χα χα χα!
εντάξει ουτοπία, αυτό θα το αφήσω γιατί είναι της κοκός, το προηγούμενο θα κατεβάσω μόλις το διαβάσει ο λάσκαρης.
απαρεδεχτούλη μου,
εδώ που τα λέμε, ναι, σπουδαίο...
έχει μπαφιάσει η θάλασσα να του μέριασε! που και που του βαράει και καμιά κλωτσιά, και η ζωή προχωράει, χμ χμ...
(το χμ χμ είναι από άλλο καπέλλο ενός προσωπικού αργοδακτυλουργού):)
νατασάκι,
την καλημέρα της λογοτέχνιδος με αγάπη και μούρλα!
σπάι, με εμπνέετε!
το μεθεπόμενο μπλογκι θα είναι 'η λογοτέχνις', διότι δια το επόμενο έχουμε ήδη αποφασίσει...
θεουλίνι παιδί μου! η κις είναι εν δράσει!
να δούμε αν θα τρώγεται κιόλας, ή αν θα είναι αφορμή ν'αρχίσω δίαιτα ακριβώς πριν το μεσημεριανό σήμερα, χμ χμ
(τα παρόντα χμ χμ είναι απλώς κουζινικά, τα προηγούμενα ήταν ενδοοικογενειακά).
λοιπόν, για την κις
250 γραμμάρια αλεύρι
125 (μισό βιτάμ)
1 αυγό
αλατάκι
είναι η ζύμη. την απλώνετε σε ένα ταψί, την τρυπάτε χαιρέκακα με ένα πηρούνι παντού
και τη χώνετε στο φούρνο! σκέτη κόλαση για τη ζύμη, μέχρι να μη ροδίσει ή να ροδίσει λίγο.
-παίρνετε ό,τι υπόλοιπο κρεατικό έχετε, καθότι λαρδί εγώ δε μ'αρέσει και πολύ, στην προκείμενη περίπτωση είχα το κοτόπουλο που ο σεραφείμ έφαγε την πέτσα του και το άλλο έμεινε ανέπαφο
-6 αυγά που τα ψιλοανακατέβετε με γάλα, και κομμάτια μικρά κίτρινο τυρί, ας πούμε γκούντα, όπως έκανα.
-ένα κρεμμύδι το κακόμοιρο το κακοποιείτε βάναυσα μέσα σε κατσαρόλα, το ψιλοκόβετε, το τσιγαρίζετε, λέει ήμαρτον, παύει να έχει λόγο ύπαρξης, γίνεται διάφανο, λιποθυμάει...
αυτά όλα τα φουντάρετε όλα μαζί, σε μια μεικτή κατάσταση, τους κοπανάτε γάλα εβαπορέ και κρεμ φρες, ψιλοκομμένο υπέροχο, δροσερό, μυρωδάτο, εξαιρετικό μαϊντανό (τα κομπλιμέντα για τον μαϊντανό είναι γιατί νιώθω ότι μου μοιάζει λίγο, ανακατεύεται παντού αλλά είναι αθώος)
το κάρρυ; αθηνά, εγώ έβαλα και το αγαπημένο μου κάρρυ
τα χύνετε έτσι ανακατωμένα πάνω στη βάση ζύμη που έχει το ταψί,
τα περιχύνετε από πάνω με μια μικρή κρεμ φρες, εντελώς παρθένα από το υπόλοιπο μείγμα, τη στολίζετε με μοσχοκάρυδο και της τρίβετε πιπεράκι μαύρο-πράσινο.
φούρνος.
κόλαση.
μισή ώρα όμως,
και μετά,
πααραδείσια γεύση! καλή όρεξη!
δίαιτα, όπως πάντα από αύριο.
φιλάκια σε όλους!
"το ξεκαθάρισμα λογαριασμών είναι σαν τα κρεμμύδια." πολύ μου άρεσε αυτό. θα το χρησιμοποιήσω μια μέρα.
άλλαξες μπλογκ. καμμιά άλλη αλλαγή έχουμε;
Σβήσε την βλακεία τη δικιά μου, που παίζω τη νύχτα, και το ξημέρωμα η τύχη μου δουλεύει, κι θες ντε και καλά να συνεχίσεις να σβήνεις πάρε κανένα πεντόκιλο μπογιά και μια βούρτσα και πέρνα από κανένα λύκειο μετά από κατάληψη, έχουν γράψει μπόλικα στους τοίχους, να ετοιμάσεις καινούργια επιφάνεια για τα επόμενα!!! Καψοκαλυβίτισσα!
Κι αν συνεχίσεις να απειλείς ότι θα σβήνεις, προβλέπω ότι θα αντιγράφουμε εντατικά το μπλογκ σου και μετά θα δημοσιευθούν τόσα όσα έσβησες επί καθέναν αναγνώστη και σχολιαστή εδώ μέσα και θα βρεθείς στο παραλληλο σύμπαν με τους καθρέφτες και τους κλώνους!!!!
Είστε απίθανη!...
Είστε καταπληκτική!...
Είστε μοναδική!...
(Όλα δώρα, τά'χετε)
ζουζουνάκι, να γελάσω; άσε, γιατί μου 'ρχεται να βάλω τα κλάματα!
καλωσόρισες!
τώρα τρέχω για σεραφείμ, τα λέμε άλλοτε
αχ ραψωδέ μου, ξέρεις εσύ...
θα τα πούμε; θ'ανέβω γύρω στις 7-8 νοέμβρη...
την αγάπη μου!
Άψογο! Μ΄ αρέσει πολύ!
Τελικά, όχι μόνο ο βήχας και το χρήμα, αλλά και το "Άι - Κιού" δεν κρύβεται!
Αυτό με τον "μέριασε βράχε να διαβώ" του Βαλαωρίτη μου θυμίζει και το "άνοιξε πέτρα για να μπω" (κάνουν και ρίμα, προσπάθησε να φανταστείς τη Μαρινέλα να το τραγουδάει) μόνο που το δεύτερο το θεωρώ απείρως κωμικό όταν στα καψουροσκυλάδικα και άλλα συναφή το τραγουδάνε (και με πάθος κιόλας) κάτι κατά τα άλλα "άντρες" (να τους ακούς να τραγουδάνε με το μιζερολιγούρικο ύφος τους στίχους "χάνω εκείνον π΄αγαπώ... αντί για νύφη πρέπει στα μαύρα να ντυθώ" και ν αναρωτιέσαι πότε πήγαν για τελευταία φορά Μύκονο)!
Καλλιτέχνις με "ιώτα". Συμφωνώ απολύτως!
τα άι κιού είναι της κοκός, να ξέρεις ζάλμοξη, το δικό μου έχει πέσει κάτ'απ'το γραφείο κι ακόμη το ψάχνω!
:)
Κάποιο μπέρδεμα πρέπει να έγινε στο διαδίκτυο. Το σχόλιο:
"Σχόλιο διεγράφη
Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.
22 Οκτώβριος 2008 1:39 πμ?"
ήρθε σε εμένα!
αν θα τα πούμε; κανόνισε να ανέβεις και να μην τα πούμε! δεν χτυπάω τηλέφωνο, περιμένω να ανέβεις...
Γειά σας!
Σας καλώ από το Μάτριξ...
(κάνω λίνκ με το σχόλιο της Κοκούς περί παραλλήλου σύμπαντος αγνοώντας τις σαμανικές σχέσεις με καστανέντα και τα τοιαύτα)
Δεν έχω χρόνο ρε γαμώτο!
Θέλω να τα διαβάζω συχνότερα, να γράφω συχνότερα, κ.ο.κ.
Όμως λόγω ιδιαίτερης πίεσης, αρκούμε να "σκέφτομαι" τα μπλογκ/ποστ/ιδανικές πολιτείες/ σχόλια - με λίγα λόγια, φαντασιώνομαι την επικοινωνία που ανθοφορεί στο πλεγμένο σα κολλημένη μακαρονάδα (για να μην αποσχιστώ από το πνεύμα μαγειρικής των αξιαγάπητων εν δυνάμει συνδαιτημόνων) μυαλό μου.
Ξεκινώ ένα καθυστερημένο σχόλιο λοιπόν:
Άμπι μου, καλημέρα.
Καλημέρα Κοκό, Ουτοπία, και καλημέρα σε όλα τα άλλα παιδάκια...
Έχω ένα θέμα με το "ι". Ειδικά όταν επιδιώκει να κατοχυρώσει ένα χαρακτήρα γραφής.
Μα ο χαρακτήρας ενυπάρχει ούτως ή άλλως.
(μου θυμίζει κομμωτήριο "Τάκις", και θα γίνει της "Πόπις"!)
Τέλος πάντων. Έχω τόσο νθουσιασμό που κάηκα στο ζέσταμα.
Αποχωρώ σιωπηρώς...
Δημοσίευση σχολίου