εργατική πρωτομαγιά

πάμε να φάμε έξω;
πάμε.
στην πεντέλη. η πρόταση του σεραφείμ, κανών της οικογένειας, ήταν αρνί στη σούβλα, τελεία και παύλα, συνοπτικές διαδικασίες.
συνωστισμός. ευτυχώς, βρήκαμε να παρκάρουμε, ευτυχώς, βρήκαμε τραπέζι, από τους τυχερούς ήμασταν, σε λίγο υπήρχαν και όρθιοι (πιο γελοίο πράμα από το να περιμένεις όρθιος και να κάνεις ουρά για να φας δε γνωρίζω, τέλος πάντων). ευτυχώς ήταν ευγενικοί οι υπάλληλοι. ευτυχώς ήταν καλό το αρνάκι και η χωριάτικη που πήραμε.
ο κατάλογος ήταν φωτοτυπία του τι υπήρχε εκείνη την ημέρα, να είναι καλά οι άνθρωποι, το ήξεραν ότι θα έχουν κόσμο.
όμως, πώς σας φαίνεται αρνί της σούβλας 35 ευρώ το κιλό; θα ήθελα τη γνώμη σας.
εγώ το θεωρώ κλέψιμο, αλλά με το σεραφείμ οι κινήσεις οφείλουν να είναι υπολογισμένες, δεν ήθελα να του χαλάσω την εορταστική ατμόσφαιρα. ωστόσο με ενδιαφέρει η γνώμη σας.
δίπλα μας, μετά από λίγο ήρθε ένα ζευγάρι.
μαμά και γιος προφανώς.
τι ευνουχιστική μητέρα!
έψηνε τους υπάλληλους σιγά σιγά, ήθελα να της πετάξω το τραπέζι στο κεφάλι:
γιατί σερβίρετε αυτούς; εμείς ήρθαμε πρώτοι! αφού δεν έχει αρκετό προσωπικό το μαγαζί να φύγουμε, έλα αγόρι μου, πάμε να φύγουμε,
έλεγε καθήμενη φυσικά, και τσιρίζοντας.
το αγόρι το δόλιο ήταν ένα τριανταπεντάρης σαλταρισμένος. πάχος αμέτρητο.
έλεγε και το αγόρι:
ναι, αφού δεν έχουν υπαλλήλους, τόσα μαγαζιά υπάρχουν, ναι, ναι, ΄πάμε απέναντι.
και καααααθοοοταν.
τέλος πάντων, ήρθε η στιγμή να δώσουν παραγγελία:
-κοιτάχτε, εμάς πρέπει να μας περιποιηθείτε, δεν τρώμε ό,τι κι ό,τι.
έκοβε ο ένας κι έραβε ο άλλος. ή μάλλον έκοβε κι έραβε αυτή, καρίκωνε και πατήκωνε ο γιος:
θέλουμε μοσχαρίσια γάλακτος, γάλακτος ε, προσέξτε, μη δούμε κόκκαλο
μη δούμε λίπος
τη θέλουμε προσεγμένη
δεν τρώμε ό,τι κι ό,τι
εμείς θέλουμε προσέξτε, προσεγμένη
να μην έχει λ΄πος
θέλουμε κοκορέτσι με όχι πολλά λιπαρά, και καλά ψημένο
θέλουμε μια χωριάτικη, αλλά προσέχτε, μια καλή χωριάτικη χωρίς κρεμμύδι, προσοχή, χωρίς κρεμμύδι!
το κρεμμύδι όμως μην το ξεχάσετε! το θέλουμε σε ένα φλυτζανάκι ξεχωριστά.
θα πάρουμε και ορντέβρ, ξεχωριστά παρακαλώ
θα θα
η επωδός: προσέχτε, προσεγμένη, περιποιημένη, περιποίηση, πάμε αλλού, σκατά να φάτε, ήθελα να πω, και τα δόλια τα γκαρσόνια τουμπεκί. του-μπε-κι.
ήρθαν τα εδέσματα.
α, και λίγο λεμόνι!
κι άλλο λεμόνι παρακαλώ!
και λίγη μουστάρδα.
θέλω κι άλλη μουστάρδα.
θέλω μία κόκα κόλα.
θέλω μία μπύρα.
τα γκαρσόνια εκείνη την ημέρα θα άγιασαν.

σε λίγο άρχισε το εσωτερικό γαύγισμα: μη μου παίρνεις την κόκα κόλα μου! είναι δική μου!
θα μ' αφήσεις να φάω τώρα;
εσύ τα δικά σου!


για φαντάσου. θυμήθηκα μπέκετ.
και σκέφτηκα.
ο σεραφείμ κι εγώ μετά από κάμποσα χρόνια,... λες;
μπα, όχι, ευτυχώς, δεν έχουμε τόσα λεφτά.
λύπη.