θέλω πολύ να μιλήσω για ένα φίλο. Νίκο, αιωνία σου η μνήμη.

πρόσωπα και περσόνες.
τέλειωσε το παραμύθι. καμιά φορά οι περσόνες είναι απλώς πιο βαθιά πρόσωπα.
θέλω να είναι καλά. θα επανέλθω.

dύσκολο.
γιατί νιώθω ότι δεν έχω πάει να τον δω, κι αυτό δεν είναι καλό.
είναι λάθος.
ίσως όμως να είναι και αδυναμία από μέρους μου, μιας κι όλοι ξέρουν άπό τσουνάμι της ζωής.

διάβαζα το νίκο μελισσά, χωρίς να τον γνωρίζω. τυχαία έπεσα στο μπλογκ του. ο ενδιάμεσος ήταν αν δεν κάνω λάθος ο φίλος μου ο γούφας, που τον γνώρισα εξαιτίας του κρόππερ. ο κρόππερ είναι ο κρόππερ. από την πρώτη δημοτικού. βίρτουαλ.

λαογραφικού ενδιαφέροντος, γλωσσολογικού, οικολογικού, λογοτεχνικού και καλλιτεχνικού το μπλογκ του νίκου μελισσά.
γιατί στηριζόταν σ' ένα ανθρώπινο βλέμμα. είχε προσήνεια, αλήθεια, χαρά της ζωής, αγάπη για τη φύση, ταπείνωση.
ο διογένης με το φαναράκι του θα σταματούσε μπρος του και θα το έσβηνε.
τον παρακάλεσα για μια παραγγελία μέλι, όταν θα ερχόταν στην αθήνα, χωρίς να τον γνωρίζω. είμουνα όμως σίγουρη ότι με τέτοια λόγια, τέτοια τέχνη για το μέλι. και όντως, δε γελάστηκα. το μέλι ήταν τόσο ωραίο, έχω ακόμη.
μα ο χαρακτήρας του νίκου ήταν ακόμη καλύτερος κι από το μέλι του.
την πρώτη φορά τον είδα μόνο του, τότε που γνωριστήκαμε, όταν κουβάλησε για μένα την παραγγελία μελιού. καθήσαμε στο εντευκτήριο του πανεπιστημίου και γοητεύτηκα από την ειλικρίνεια και καλοσύνη, την απλωσιά αυτού του ανθρώπου, πέρα από την απλότητα της αλήθειας του, τόσο στην έκφραση όσο και στο χαρακτήρα.
τις άλλες 3 φορές που τον συνάντησα, τον είδα με την κόρη του δυο φορές, και μια με την ανζετά, την αλεξάνδρα και τον μπάμπη.
τώρα το υπέροχο μπλογκ του δεν υπάρχει.
ελπίζω κάποιος κάτι να βάστηξε από το μπλογκ.
από τον άνθρωπο, όσοι τον γνώρισαν βαστάνε τη φιλία και την άδολη αγάπη του.


υγ. ευχαριστώ τον κανέναν. γιατί κανένα, με πίεσες κατά κάποιο τρόπο να αποτελειώσω, όπως όπως, ένα χρέος.

να εύχεσθε όλοι ο νίκος μας να είναι καλά.