Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

θέλω να τρέξω.

όμως, έχω χοντρύνει.
πρόπερσι μια κυρία έχασε σε κεντρικό δρόμο την τσάντα της, άνοιξα την πόρτα του ταξί και της την έδωσα, γύρισα αμέσως, ούτε γάτα ούτε ζημιά.
- τι ευλυγισία είναι αυτή, είπε ο ταξιτζής. είσαστε πολύ νέα βέβαια.
χοντρό κομπλιμέντο και λιγο πραγματικό, δε φαινόταν να λέει ψέμματα έστω κι αν αυτό που έλεγε δεν ήταν αλήθεια.
πέρσι έσπασα το πόδι μου και αποφάσισα να γεράσω.
με κατέβαλε όχι μόνο το δύσκολο σπάσιμο, αλλά κυρίως η βλακεία μου: μετά μεγάλης αιδούς, σας λέω ότι έπεσα από μύλο παιδικής χαράς από όπου πήδηξα με την όπισθεν, και εν κινήσει ο μύλος, και βρήκα ένα βαθούλωμα και ο αστράγαλος τώρρα έχει 7 βίδες και μια λάμα, κανονικό μεκανό.
η βλακεία με γέρασε.
όπως ίσως με απομάκρυναν από τη ζωή και οι ευρωεκλογές, λόγω της απίστευτης μαλακίας που πήγα και ψήφισα. το 'χω πει στον αδελφό μου, και συφιλιάστηκε, σε μια φίλη που την πάγωσε, σε μια άλλη που έβαλε τα γέλια, και φυσικά στην ψυχίατρό μου την αλέκα, που έμεινε όντως κάγκελο.
ήθελα κι εγώ να είμαι όπως το κόμμα που ψήφισα. για φτύσιμο, αλλά να μη με φτύνουν. όπως αυτούς.
αφού γέρασα, πρέπει να τρέξω.
να προλάβω να πάρω το λεωφορείο που περνάει από τη στάση μια απρόβλεπτη ώρα για το περβόλι τ' ουρανού.
πριν πάρω το λεωφορείο, θέλω να προλάβω να γράψω όλες τις βλακείες που έχω στο κεφάλι μου.
αυτό είναι άκρως εγωιστικό.
όποιο άλλοθι και να παίρνει, τύπου 'είμαι τυχερή' κλπ.
και οι ιδέες μπόρούν ΄να γίνουν χώμα.
άλλωστε, είναι.
ένας δρόμος σαλιγκαριού.

6 σχόλια:

baobab είπε...

Ναι σε είδα πόσο δεν τρέχεις, την προηγούμενη εβδομάδα που προσπαθούσα να σε φτάσω κι εσύ είχες ζαλωθεί και το φοβερό σακίδιο του super billy και έμοιαζες χελώνα (όπως αυτή στο μύθο του Αισώπου, την ξύπνια)σωστή με την πραμάτεια σου φορτωμένη. Καθόλου σαλιγκάρι δεν έδειχνες, αυτό προϋποθέτει να κινείσαι "έρποντας και γλείφοντας και με τα κέρατά σου", το οποίο νομίζω ότι δεν σου ανήκει, ως εικόνα και ως σύνοψη ζωής.
Αντε λοιπόν, επ ώμου και τρέχουμε!!!

υ.γ. όσο για το τι ψήφισες, μήπως να σκεφτείς τις εναλλακτικές σου για να το φέρεις λιγότερο βαρέως?

Coco είπε...

καλά
κι εγώ προτείνω
σ΄ όποιον προαιρείται
να σ΄ακολουθήσει
μία (1) μέρα
κι αν δεν τα φτύσει
να μη με λένε Κοκό
με το ποδήλατο!

phlou...flis είπε...

αν λες πως γέρασες και δεν μπορείς να τρέξεις, να σου συτήσω έναν Τσάκο (αν θυμάμαι καλά τ' όνομά του) με κάτι αναβολικά μούρλια!

alex_m είπε...

... έλα βρε Ελένη , τι είν' πάλι τούτο με το λεωφορείο ?
Ντροπή

καλησπέρα !!!!

PAN-DORA είπε...

Τρέξε Ελένη τρέξε (κατά το Run Lola run, που ήταν ο αγγλικός τίτλος μιας απίθανης γερμανικής ταινίας). Έχε μαζί σου μόνο τα απαραίτητα (φίλους καλούς κι όρεξη να γράφεις). Τα λεωφορεία άστα για τους κουρασμένους. Εσύ είσαι δρομέας μεγάλων αποστάσεων, αντέχεις. Καλημέρα!

Sulpice είπε...

Εσύ γέρασες;;; χα χα χα! Λέμε και αστειάκια τώρα! Καλό! Το άλλο με τον Τοτό το έχεις ακούσει; Πρέπει να αποσταθιοποιηθείς κάποια στιγμή για να δεις πως τρέχεις! Ούτε ο Asterix να σουν αφού έχει πιει το φίλτρο. Μη λέμε τέτοια......
Φιλάκια!